Tesir

Tesirin uzanan kollarla simgelenmesi, eski Mısır

Tesir, ruhçulukta, okültizmde, mistisizmde, teozofide, ezoterizmde ve parapsikolojide kendisini niteleyen sıfata göre özel anlamlar kazanan, geniş bir kullanım alanı olan genel bir terimdir. Tesir sözcüğünün kullanımıyla bu alanlarda oluşturulmuş başlıca terimler olarak ruhsal tesir, ilâhî tesir, astral tesir, maddi tesir, psişik tesir, majik tesir, manyetik tesir, telepatik tesir, vicdani tesir, nefsani tesir, müspet tesir, menfi tesir, tesir kuşakları, tesir kademeleri ve tesir konisi terimleri sayılabilir.

Neo-spiritüalist görüşe göre, evren, ruhsal varlıkların hiyerarşik bir zincir tarzındaki karşılıklı ve sürekli tesirleriyle sevk ve idare edilmektedir ki, evren organizasyonlarının düzeni, uyumu, yönetimi, canlılığı, kısaca ruhsal tekamüle yarayan bütün değişim ve dönüşümleri tesirlerle sağlanır.

Ruhçulukta ruhsal tesir denildiğinde, esas olarak, ruhun maddeyle irtibatını, maddeyi etkilemesini sağlayan tesir anlaşılır. Ruhun maddeyi biçimlendirmesi, kozmik evreni düzenlemesi hep tesirleri sayesinde olur ki, tesirler madde evreninde vibrasyonlar (titreşimler) halinde gerçekleşirler. Ruhsal tesirlerin fiziksel maddeye ulaşmasında aracı rolü oynayan süptil maddeye ruhçulukta, teozofide, mistisizmde, okültizmde ve parapsikolojide çeşitli adlar verilmiştir ki, bunlardan en tanınmışı esîrdir.

İnsanın etkisi altında olmakta birlikte beş duyusuyla algılayamadığı çeşitli tesirlerin de bulunduğunu varsayan ruhçu görüşe göre tesirler şu şekilde sınıflandırılır:

Eski uygarlıklarda tesirin simgelenmesinde başvurulan semboller arasında en bilinenleri ok, dalgalı çizgiler ve uzanan kollardır.


Dış bağlantılar

Kaynakça


This article is issued from Vikipedi - version of the 12/27/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.