Tongzhi

Tongzhi (Wade-Giles: Tung-Chih; okunuşu: Tongcı) (27 Nisan 1856 - 12 Ocak 1875), Qing Hanedanı (Mançu) imparatoru (hd 1861-1875). Kısa süreli bir canlanma sağlayan hükümdarlık dönemi Tongzhi Restorasyonu olarak bilinir.

Tahta altı yaşında çıktığında yönetimi, başında annesi dul İmparatoriçe Dowager Cixi'nin bulunduğu üçlü bir naipler konseyi üstlendi. Kurul giriştiği düzenlemelerde Han (MÖ 206 - MS 220) ve Tang (MS 618 - 907)hanedanları dönemlerindeki büyük restorasyon hareketlerini örnek aldı. Yönetiminin ilk yıllarında Güney Çin'i tehdit eden Taiping Ayaklanması (1850-1864) ile Kuzey Çin'deki Nian Ayaklanması (1853-1868) bastırıldı. İmparatorluk hazinesi güçlendirildi ve daha yetenekli mali yöneticiler atandı. Uzun süre ayaklanmacıların egemenliği altında kalmış bölgelerde devlet memurluğuna giriş sınavları sistemine yeniden işlerlik kazandırıldı. Köylülere tohum, araç-gereç vb dağıtımına ve yeni toprakların tarıma açılması yoluyla tarımsal üretimi canlandırmaya ağırlık verildi. Ayrıca Batı silahlarının üretimine yönelik bir program uygulanmaya başladı.

Ama yabancı teknolojinin benimsenmesi çabaları ancak yüzeysel bir başarı sağlayabildi. Resmi görevlilerin yükselmesinde gene Konfüçyüs Klasikleri temel alındı. Bu arada dış ilişkileri yürütmek üzere Zongli Yemen (Hükümet Dairesi) oluşturuldu.Batılı ülkelerle ilişkilerde bir yumuşama sürecine girildi. Yönetimi 17 yaşında doğrudan eline alan Tongzhi'nin ilk işlerinden biri, altı yabancı ülkenin temsilcilerini huzura kabul etmek oldu. Çin tarihinde ilk kez bir imparator, huzuruna gelenlerden diz çöküp alınlarını yere sürmelerini istemedi. Devlet işlerinde annesinin etkisi altında kalmaya devam eden Tongzhi fiilen başa geçtikten iki yıl kadar sonra öldü.

Önce gelen: Xianfeng	Çin imparatoru 1861 - 1875	Sonra gelen: Guangxu