USS Nautilus (SSN-571)
_Groton_CT_2002_May_08.jpg) Nautilus | |
| Tarih | |
|---|---|
 Amerika Birleşik Devletleri| | |
| İsmi: | USS Nautilus |
| İşletmeci: |
ABD Donanması |
| İhale: | 2 Ağustos 1951 |
| İnşa eden: | General Dynamics |
| Kızağa konulması: | 14 Haziran 1952 |
| Denize indirme: | 21 Ocak 1954 |
| Bitirilişi: | 22 Nisan 1955 |
| Görevlendirme: | 30 Eylül 1954 |
| Hizmetten çıkışı: | 3 Mart 1980 |
| Liste dışı: | 3 Mart 1980 |
| Akıbet: | Müze olarak Deniz Kuvvetleri tarafından tutulmaktadır. |
| Genel karakteristik | |
| Deplasman: | 2,980 ton, 3,520 ton tam yüklü, 540 ton ölü |
| Uzunluk: | 320 ft (97.5 m) |
| Genişlik: | 28 ft (8.5 m) |
| Su çekimi: | 26 ft (7.9 m) |
| Kurulu güç: | 13.400 hp (10.0 MW) |
| İtme gücü: | STR nükleer reaktör (yeniden dizayndan sonra S2W) |
| Hız: | 23 knot (43 km/h) |
| Kişi kapasitesi: | 13 subay, 92 asker |
| Silah donanımı: | 6 torpido tüpü |
USS Nautilus (SSN-571), nükleer enerjiyle çalışan ilk denizaltı gemisi.
ABD Deniz Kuvvetleri'ne ait bu denizaltı 17 Ocak 1955'te suya indirilmiştir. Nautilus, kısa süreli dalışlar yerine, çok uzun süre sualtında kalabilen ilk gerçek denizaltıydı. Gemi nükleer bir reaktörde üretilen buharla çalışan itici türbinlerle donatılmıştı. Nautilus sualtında 20 deniz milinden daha hızlı gidebiliyordu. Eski tip denizaltılardan çok daha büyük olan Nautilus, 98 m uzunluğunda, 3,530 ton ağırlığındaydı. Gemi, 1-5 Ağustos 1958 tarihleri arasında William R. Anderson'ın komutasında, Alaska'daki Barrow Burnu'ndan dalarak Grönland Denizi'ne kadar Kuzey Kutbu'nun kalın buz örtüsünü bir uçtan öbür uca su altından geçmeyi başararak tarihi bir sefer gerçekleştirmiştir. Olası bir radyoaktif kirlenmeye karşı çeşitli önlemlerin alındığı Nautilus, ayrıca yardımcı dizel-elektrik motorlarıyla donatılmıştı. Bu özellikleriyle modern nükleer denizaltılara öncülük eden bu tarihi gemi 1980'de görevden alınmıştır. Gemi 1985 yılından beri Connecticut'ta New London'da açık hava müzesi olarak halka sergilenmektedir.
"Nautilus", ayrıca biri dünyanın nükleer enerjiyle çalışan ilk denizaltısı olmak üzere üç denizaltı ile bilimkurgu edebiyatının ünlü bir denizaltısı olan dördüncü bir denizaltının da ortak adıdır. ABD'li mühendis Robert Fulton 1800'de, Fransa'da Napoléon'un mali desteğiyle denizaltına inebilen ilk teknelerden birini inşa etti. Tekne su yüzeyindeyken istendiğinde devrilebilen bir direk ve yelkenle hareket ediyor, sualtına daldığında da elle çalıştırılan bir uskurla (pervane) yol alıyordu. Teknenin en önemli özelliklerinden biri, ahşap gövdesinin demir levhalarla kaplı olmasıydı. Ne var ki Fulton'un Nautilus'u ne Fransız, ne de İngiliz hükümetlerinden ilgi gördü, bu nedenle fazlaca geliştirilmeden kaldı.
Jules Verne'in 1870'te yayımladığı Vingt Mille Lieues Sous Les Mers (Deniz Altında Yirmi Bin Fersah, 1949, 1985) adlı ünlü bilimkurgu kitabında, Kaptan Nemo'nun serüvenlerle dolu yolculuğu sırasında kullandığı denizaltının adı da Nautilus idi.
1886'da İngiltere'de Andrew Campbell ve James Ash, bataryalarla beslenen bir elektrik motoruyla çalışan Nautilus adlı bir denizaltı geliştirdiler. Bu tekne, yüzeydeyken içten yanmalı motorların, sualtında ise elektrik motorlarının yardımıyla hareket eden denizaltıların ilk örneği olmuştur.
Dış bağlantılar
Koordinatlar: 41°23′13″K 72°05′17″B / 41.387°N 72.088°W