Usame bin Munkiz
Usame bin Munkiz (d. 4 Temmuz 1095, Şeyzer - ö. 15 Kasım 1188, Şam, Suriye), Arap şair ve tarihçi. Döneminin önde gelen yazarları arasında kabul edilmiştir.
Yaşamı
İyi bir edebiyat öğrenimi gördü. Şeyzer emiri olan amcası onu veliahtlıktan azledince Şam'a giderek (1130) Haçlılarla yapılan savaşlara katıldı. Musul atabegi İmadeddin Zengi ve Şam atabegi Unar'ın hizmetinde bulundu. Daha sonra bir süre, önemli yapıtlarından bazılarını yazdığı Mısır'da yaşadı. Mısır'da karışıklıklar çıkınca Şam'a gitti (1154). Selahaddin Eyyubi'nin Şam'ı almasından sonra bu kente yerleşti ve yaşamının son yıllarını orada geçirdi.
Usame zor koşullar altında tarih ve edebiyat alanında nitelikli yapıtlar vermeyi başarmış bir yazardır. En önemli yapıtlarından biri olan Kitabü'l-İtibar (1886, 1930) Fransızca, Almanca, Farsça ve İngilizceye de çevrilmiştir. Dönemin en yetkin düzyazı örneklerinden kabul edilen bu yapıt Usame'nin gençlik ve olgunluk anılarıyla birlikte çağın toplumsal ve siyasal yaşamına ilişkin bilgiler verir. İki ciltlik Divan'ı (1889-93, 1953) yaşamı güçlü benzetmelerle ve bütün gerçekliğiyle yansıtır. Kitabü'l-Aşa'da (1951) şiirleriyle birlikte öykü ve masallar da yer alır. El-Bedi fi Nakdi'l-Şi'r (1960) Usame'nin edebi sanatlarla ilgili yapıtıdır. El-Menazil ve'd-Diyar (1961) adlı kitabıysa bazı yerlerdeki kalıntıları ve yapıtları konu alır.[1]