Kanun teklifi
Kanun teklifi ve ya kanun önerisi, bir yasama organı tarafından üzerinde görüşülen yasa önerisidir. Yasama organı tarafından kabul edilene kadar bir kanun haline gelmez ve çoğu durumda yürütme tarafından da onaylanmalıdır.
Ülkelere göre prosedür
Avustralya
Avustralya Parlamentosu'nda kullanılan kanun yapma süreci, Birleşik Krallık Parlamentosu'nda uygulanan ve yüzyıllar boyunca geliştirilmiş olan prosedürlerden türetilmiştir.[1] Kanun tekliflerinin bir çoğu öncelikle Temsilciler Meclisi'ne sunulur ve daha sonra Senato'ya gönderilir.[1] Tekliflerin neredeyse tamamı bir hükümet bakanı tarafından sunulur ve ilgili bakan, kanun teklifinin Parlamento aracılığıyla geçmesinden sorumludur.[1] Parlamentonun diğer üyeleri de kendi kanun tekliflerini sunabilirler ve bu tür tekliflere "özel milletvekili kanun teklifi" veya "özel senatör kanun teklifi" denir.[1]
Türkiye
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 88. maddesi gereğince Bakanlar Kurulu ve milletvekilleri kanun teklif etmekle yetkilidir. Bakanlar Kurulu tarafından önerilen kanunlara kanun tasarısı, milletvekilleri tarafından önerilen kanunlara ise kanun teklifi denir[2]. Kanun tasarı ve tekliflerinin Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde görüşülme usul ve esasları iç tüzükle düzenlenir.[3] Meclis iç tüzüğününü 74. maddesine göre milletvekillerince verilen kanun tekliflerinde en az bir imza bulunmalı ve gerekçesiyle birlikte Başkanlığa verilmelidir[4]. Bakanlar Kurulu tarafından önerilen kanunlarda ise bütün bakanların imzası olmalıdır[2].
Kaynakça
- 1 2 3 4 Bills and Laws Parliamentary Education Office. En son 18 Ağustos 2016 tarihinde erişildi. (İngilizce)
- 1 2 Kanun KavramıKemal Gözler, "Anayasalar" , www.anayasa.gen.tr/kanun.htm. 20 Ekim 2005. Erişim tarihi: 3 Eylül 2016
- ↑ Türkiye Cumhuriyeti Anayasası TBMM. En son 18 Ağustos 2016 tarihinde erişildi.
- ↑ Türkiye Büyük Millet Meclisi İç Tüzüğü TBMM. En son 18 Ağustos 2016 tarihinde erişildi.