Yeni Sanat Cephesi
Yeni Sanat Cephesi (İtalyanca: Fronte nuovo delle arti), II. Dünya Savaşı sonrasında sanatta insani değerlere geri dönülmesini savunan bir grup genç İtalyan sanatçısının 1946 ve 1947'de başlattığı hareket.
Bazısı soyut, bazısı ise gerçekçi çizgideki Renato Birolli, Renato Guttuso, Leoncillo Leonardi, Ennio Morlotti, Pericle Fazzini, Antonio Corpora, Nino Franchina, Giuseppe Santomaso, Giulio Turcato, Emilio Vedova ve Giuseppe Pizzinato gibi üyelerinin hepsi insan ve toplum gerçeklerinin yanı sıra estetik değerlere de ilgi besliyordu. Aralarında birçoğu 1945'te yayımlanmış olan ve sanatta insani değerlerin korunmasını savunan Manifesto del realismo'yu (Gerçekçilik Bildirgesi) imzalamıştı; ama Yeni Sanat Cephesi'nde bir araya geldiklerinde sanatın temsili yanı üzerinde ısrar etmediler.
1948'e değin süren Yeni Sanat Cephesi hareketinin yerini 1952'de Sekiz İtalyan Ressamı (Otto Pittori Italiani) grubu aldı. Bu yeni grupta Yeni Sanat Cephesi'nin soyut eğilimli sanatçılarının yanında, lirik yapıtlarında ışıltılı renkleri ve atmosferik etkileri yeğleyen genç kuşaktan sanatçılar da vardı.[1]