Émile Ollivier
| Émile Ollivier | |
|---|---|
 | |
| Fransa Başbakanı | |
| Görev süresi 27 Aralık 1869 - 9 Ağustos 1870 | |
| Yerine geldiği | Léon Faucher |
| Yerine gelen | Charles Cousin-Montauban |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 2 Temmuz 1825 Marsilya |
| Ölüm | 20 Ağustos 1913 (88 yaşında) Saint-Gervais-les-Bains |
Émile Ollivier, Olivier olarak da yazılır (d. 2 Temmuz 1825, Marsilya - ö. 20 Ağustos 1913, Saint-Gervais-les-Bains, Fransa), Fransız devlet adamı, yazar ve hatip. Hem başbakan hem de adalet bakanı olarak görev yaptığı dönemde, III. Napoléon'un mutlakiyetçiliğini parlamenter yönetimle uzlaştırmaya çalışmıştır.
Hukuk eğitimi gördü. 1848 Devrimi'nin başlamasından hemen sonra Bouches-du-Rhône ilinin yöneticiliğine atandı. Louis-Napoléon'un Aralık 1848'de cumhurbaşkanı olması üzerine görevinden uzaklaştırıldı ve 1857'de Yasama Meclisi'ne seçilene değin herhangi bir görev almadı. Mecliste Napoléon'un baskıcı yönetimine tepki duyan ve "Les Cinq" (Beşler) adıyla bilinen cumhuriyetçi grup içinde yer alan Ollivier kendine özgü bir cumhuriyetçilik anlayışı geliştirdi ve devrimlerin toplumu ileriye olduğu kadar geriye de götürebileceğini, bu nedenle özgürlükçü reformların zora başvurarak değil ikna yoluyla gerçekleştirilmesi gerektiğini savundu. İmparatorun Kasım 1860'ta yönetimi liberalleştirmeye yönelik bazı düzenlemeler yapması üzerine Cumhuriyetçilerden ayrılarak Napoléon'u desteklemeye başladı.
2 Ocak 1870'te, Eugène Rouher'nin istifasından sonra İmparator Napoléon tarafından yeni hükümeti kurmakla görevlendirildi, bu hükümette adalet ve din işleri bakanlığını da üstlendi. Bu görevi sırasında bir anayasa taslağı hazırladı; işçi-işveren ilişkileri, eğitim ve hukuk alanlarında reformlar yapmakla görevli komisyonlar kurdu. Göreve başladıktan altı ay kadar sonra Prusya'ya savaş ilan edildi (19 Temmuz 1870). Fransa'nın bu savaşta uğradığı yenilginin kamuoyunda yarattığı tepkiler Ollivier'nin yönetimi liberalleştirmeye yönelik çalışmalarının kesintiye uğramasına neden oldu.[1]
Ağustos 1870'te görevinden ayrılan Ollivier, 1873'e kadar İtalya'da yaşadı. Yaşamının geri kalan bölümünü anılarını yazarak ve tarih konusunda araştırmalar yaparak geçirdi. Altmış beş yaşındayken bir bölümü kendi anılarından, bir bölümü de İkinci İmparatorluk döneminin olaylarından oluşan L'Empire libéral'i (Özgürlükçü İmparatorluk) yazdı. Öbür yapıtları arasında Michelangelo hakkında bir inceleme ile roman vardır. Ollivier 1870'te Fransız Akademisi'ne kabul edildi.