1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı
| 1730–1732 Osmanlı-Safevi Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Osmanlı-İran Savaşları | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Safevi Hanedanı |
 Osmanlı İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
II. Tahmasb Nadir Şah Afşar |
I. Mahmut Hekimoğlu Ali Paşa | ||||||
| Güçler | |||||||
| 40000 | 25000(Osmanlı), 15000(Şirvan ve Gence) | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 28000-29000 | 2000-2500 | ||||||
| ||||||
1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı, 18. yüzyılda Osmanlı Devleti ile İran'daki Safevi Hanedanı arasında yapılmış olan bir savaştır.
Öncesi
Patrona Halil İsyanının çıkmasında İran savaşlarından gelen olumsuz haberlerin rolü barizdi. Bu nedenle İran üzerine sefere karar verildi.
Savaş
Osmanlı kuvvetleri İran seraskeri Ahmet Paşa ile Erzurum valisi ve Revan seraskeri Hekimoğlu Ali Paşa kumandası altında iki koldan harekete geçti. 30 Temmuz 1731'de Kirmanşah alındı. 15 Eylül'de Kürican sahrasında İran kuvvetleri bozguna uğratıldı. Urmiye ve Tebriz ele geçirildi. İran şahının barış istemesi üzerine Ocak 1732 Ocak 16-da Ahmet Paşa Antlaşması imzalandı. Şah II Tehmasib mağlup oldu.
Sonrası
Buna göre Aras Nehri iki devlet arasında hudut kabul edilirek Revan, Gence, Nahcivan, Bitlis, Şirvan ve Dağıstan Osmanlılara; Tebriz, Kirmanşah, Hemedan, Luristan ve Erdelan eyaletleri ise İran'a bırakıldı. Söz konusu antlaşma Osmanlı Devleti'nin memnun etmedi ve sadrazam azledildi. Dolayısıyla, kırılgan bir barış ortamı oluştu. İran da kaybettiği Kafkas topraklarını geri almak için fırsat kollamaya başladı. 1733'te İran'da iktidarı tamamen ele geçiren Nadir Şah, Osmanlıların eline geçen bölgeleri almak için tekrar savaş açtı. 1735'te Arpaçay'da yapılan muharebeyi Osmanlılar kaybetti. Gence, Tiflis ve Revan İran'ın eline geçti.