Antonio Guzmán Blanco
Antonio Guzmán Blanco (28 Şubat 1829, Caracas, Venezuela - 20 Temmuz 1899, Paris, Fransa), 1870-1887 arasında üç ayrı dönem görev yapan Venezuela devlet başkanı. Latin Amerika'nın o dönemdeki tipik askeri şeflerinden (caudillo) biridir.
Babası ünlü gazeteci ve siyaset adamı Antonio Leocadio Guzmán, Caracas'ın seçkinlerinden Blanco ailesinin damadıydı.Guzmán Blanco önce taşradaki askeri şeflerin desteğini kazandı. Londralı bankerlerle kredi görüşmelerinde bulunmak üzere atandığı özel görev sayesinde gücünü daha da pekiştirdi.1870'te Regeneración (Yenilenme) hareketinin başı olarak hükümetin denetimini ele geçirdi. 1873'te anayasal yollardan devlet başkanı seçilmeyi başardı. On dokuz yıl boyunca (1870-1889) Venezuela'nın mutlak yöneticisi oldu.
Guzmán Blanco, ülkedeki iç savaşa son verdi, ekonomiyi canlandırdı, ülkeyi düzenli bir yönetim ve çağdaş gelişme yoluna soktu.Guzmán'ın devlet başkanlığı döneminde kamu yapıları, demiryolları ve okullar inşa edildi.Caracas, yeni telgraf, liman ve demiryolları ağının merkezi olacak biçimde modernleştirildi. Guzmán Blanco halk eğitimini destekledi, tarıma sübvansiyon uyguladı, dış ticareti geliştirdi ve teknolojik ilerlemenin temellerini attı. Ama en yoğun mücadelesini Katolik Kilisesi'ne yöneltti. Doğum, eğitim ve evlilik işlemleri devlet gözetimi altına alındı. Dinsel topluluklar dağıtılarak mülklerine el konuldu.Katolik olmayanlara dinsel özgürlük tanındı.
Guzmán Blanco, diktatörlüğü sırasında muhalefeti yok etmek için acımasızca davrandı.İnsan hakları çiğnendi, basın susturuldu.Halk yığınlarının durumunun iyileştirilmesi için hemen hiçbir şey yapılmadı.Üstelik Guzmán halkın sırtından kişisel bir servet de biriktirdi; özellikle yabancı bankerlerle kredi anlaşmalarından kar sağladı.Devlet başkanlığı döneminin büyük bölümünü Avrupa'nın yüksek tabakası içinde geçirdi.Gene bir Avrupa gezisi sırasında bir darbeyle (1889) iktidardan düşürüldü, yaşamının son 10 yılını Paris'te geçirdi.
