Nakajima B5N
Nakajima B5N | |
---|---|
Uçuş esnasında bir B5N | |
Türü | Pike (Torpido) bombardıman |
Ulusal köken | Japonya |
Üretici | Nakajima |
İlk uçuş | 18 Ocak 1937 (Ojima Havaalanı, Gunma) |
Hizmete giriş | Kasım 1937 |
Hizmetten çıkış | 15 Ağustos 1945 |
Durumu | Hizmet dışı |
Ana kullanıcı | Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri |
Üretim sayısı | 1250 |
Nakajima B5N (九七式艦上攻撃機, Kyūnana Shiki Kanjō Kōgekiki) (anlam: Doksan Yedinci Tip Uçak Gemisinde Üslenen Saldırı Bombardıman Uçağı, kısaca: Kyūnana-Kan-Kō / 九七艦攻, Müttefik çağrı kodu: Kate), II. Dünya Savaşının ilk yıllarında Japon İmparatorluk Donanmasının standart torpido bombardıman uçağıdır.
B5N, müttefiklerin kullandığı rakipleri TBD Devastator ve Fairey Swordfish'den oldukça hızlı ve daha yüksek kapasiteli olmasına rağmen, Pearl Harbor saldırısı zamanında neredeyse eskimiş bir modeldir. Bununla beraber neredeyse bütün bir savaş boyunca kullanıldılar. Başlıca kullanımı uçak gemisi tabanlı olmasına rağmen bazı durumlarda kara üslerinden yönlendirilerek de kullanıldılar. B5N üç kişilik bir mürettebata sahipti: pilot, navigatör(seyrüsefer uzmanı)/bombacı/gözlemci ve radyo operatörü/silah subayı.
B5N Katsuji Nakamura önderliğinde bir takım tarafından Donanmanın 1935 yılı özelliklerine göre Yokasuka B4Y ile yer değiştirilmesi planlanarak tasarlandı. Nakajima tarafından Tip K tasarlandı ve Mitsubishi B5M ile üretim anlaşması sürecinde başarılı bir rekabet gösterdi. İlk prototip Ocak 1937 tarihinde uçtu ve hemen arkasından bütün özelliklerle Tip 97 Uçak gemisi saldırı bombacısı olarak üretimi için siparişi verildi.
B5N çok kısa bir sürede savaş deneyimini, Çin-Japon Savaşı sırasında orijinal B5N1 üretim modelindeki bazı eksikliklerin de farkedilmesini sağlayacak şekilde yaşadı. Bu eksikliklerin çoğu mürettebatı tarafından önerilen tasarımı ve yakıt tanklarının üretimi ile ilgiliydi. Donanma, yüksek performansa merakıyla, uçağın daha hızlı bir versiyonunu edinmek yerine,düşman avcılarının önünde hızla uzaklaşması umuduyla, zırh formunda ağırlık eklemesine isteksizdi. B5N2 'ye çok güçlü bir motor verilmişti ve hava direncine karşı modifikasyonlar yapılmıştı. Buna rağmen performansı farklı derecede iyiyken zayıflığının düzeltilememesi devam etti ve bu versiyon 1939'da B5N1 modelinin hem üretimde hem de kullanımdaki yerini aldı. Pearl Harbor saldırısında bu model kullanılacaktı. Bu baskından ayrı olarak B5N2'nin en büyük başarısı Amerikan Donanmasının uçak gemileri olan Yorktown, Lexington ve Hornet'in batırılmasında aldığı roldür.
B5N ayrıca bir sonraki model olan ve cephe hizmetinde yerini alacak Nakajima B6N için de alt yapı hizmeti verdi. B5N eğitim, hedef çekimi, ve anti-denizaltı görevleri gibi ikinci dereceden görevlerle devam etti.Bazı uçaklar radar ve manyetik anormali dedektörleri ile donatılarak erken uyarı istasyonu olarak kullanıldılar. B5Nler ayrıca Ekim 1944'de Filipinlerdeki başarısız savunmada bombardıman amacıyla da kullanıldı.
Bütün hepsi yaklaşık 1.150 adet üretildi ve bugüne bir tek uçak bile kalmadı. 2003 yılında büyük miktarda B5N2, Kuril Adaları'ndaki bir İngiliz özel kolleksiyoncu tarafından tekrar yapıldı
Teknik Özellikler (Nakajima B5N2)
- Mürettebat:3
- Tam uzunluk:10.30 m
- Kanat Açıklığı:15.52 m
- Yükseklik:3.70 m
- Kanat alanı:37.7 m²
- Boş ağırlık:2,279 kg
- Yüklenmiş ağırlık:3,800 kg
- Azami kalkış ağırlığı:4,100 kg
- Motor(Pistonlu):Nakajima Sakae 11
- Piston tipi:radyal motor
- Motor sayısı:1
- Güç=750 kW (1,000 BG)
- Azami hız:367 km/s
- Menzil:1,935 km
- İrtifa:8,260 m (27.000 ft)
- Turmanma hızı:6.5 m/d
- Kanat yüklemesi:101 kg/m²
- Güç/Kütle:0.20 kW/kg
- Silahlar:
- Top: 1 x 7.7mm Tip 92 'Ru' (Lewis) makinalı tüfek sırt tarafında, elle beslenen ve 97 turluk magazin
- Bombalar:1 x 800 kg (1.760 lb) Tip 91 torpido veya 3 x 250 kg (550 lb) bomba veya 6 x 60 kg (132 lb)
Dış bağlantılar
İç bağlantılar
Benzer uçaklar
TBD Devastator