de Sitter uzayı
matematik ve fizikte, bir de Sitter uzayı Minkowski uzayı içinde analogtur, ve uzayzaman, sıradan bir kürenin içinde , Öklidyen uzayı içinde n-boyutlu de Sitter uzayı, ile ifade edilir,Lorentzyen manifold bir n-kürenin analogudur (bu kanonik Riemannyen metrik ile); bu maksimal simetriktir,pozitif sabit eğrilik var, ve basit-bağlantı n en az 3 tür. Hem de Sitter uzayı, hem de Anti-de Sitter uzayı adı Willem de Sitter (1872-1934) anısınadır, Leiden Üniversitesinde astronomi profesörünün ve Leiden Gözlemevinin müdürüdür. bizim evrenin uzay-zaman yapısı üzerinde Leidende 1920'de Willem de Sitter ve Albert Einstein birlikte çalıştı.
genel görelilik dilinde, de Sitter uzayı maksimal simetriktir, Einstein'ın alan denklemlerinin vakum çözümü ile bir pozitif (itici) kozmolojik sabit (pozitif bir vakum enerji yoğunluğu ve negatif basınca karşılık gelen).Eger n = 4 ise (3 uzay boyutları artı zaman), bu fiziksel evren için bir kozmolojik modeldir; bakınız de Sitter uzayı.
De Sitter uzayı Willem de Sitter ve aynı zamanda bağımsız olarak Tullio Levi-Civita tarafından araştırıldı.
Daha yakın zamanlarda bu Özel Görelilik için çerçeve olarak kabul ediliyor Minkowski uzayı yerine kullanılıyordu, yine de Sitter uzayının bir grup kasılması Poincaré grupa izometri grubuna indirgenmesi bir yarı-basit gruptan bir basit grup içine Poincaré grupunun öteleme altgrubu ve Lorentz dönüşüm altgrubu yerine uzayzamanın bir birleşmesini sağlar.Özel göreliliğin bu farklı formulasyonuna de Sitter göreliliği denir.
Özellikler
de Sitter uzayının izometri grubu O(1,n) Lorentz grubudur.Metrik bunun için eğer n(n+1)/2 bağımsızKilling vektörü ise ve maksimal simetriktir. Her maksimal simetrik uzay sabit eğriliktedir. de Sitter'in Riemann eğrilik tensörü ile veriliyor
De Sitter uzayı bir Einstein manifold bağlamında Ricci tensör metriğe orantılıdır:
Bu de Sitter uzayının anlamı Einstein'ın bir vakum denkleminin çözümü kozmolojik sabit ile veriliyor
de Sitter uzayının skaler eğriliği aşağıda verilmiştir
n = 4 durumu , için elimizdde Λ = 3/α2 ve R = 4Λ = 12/α2.
Durgun koordinatlar
Biz aşağıda de Sitter için durgun koordinatlar olarak tanıtabiliriz:
burada (n−2)-küre Rn−1 içinde standard gömme veriliyor. alınan de Sitter metrik formu içinde bu koordinatlar:
Unutmadan burada da bir kozmologjik ufuktur.
Düz dilimleme
Diyelimki
burada içinde ise koordinatların metrik okunuşu:
burada 'in üzerinde düz metriktir.
Açık dilimleme
Diyelimki
burada forming bir formu ile standard metrik ise de Sitter uzayının metri okunuşu
burada
bir Öklidyen hiperbolik uzayın metriğidir.
Kapalı dilimleme
Diyelimki
burada s bir tanıtılır ise metrik okunuşu:
konformal zaman yoluyla zaman değişkenli değişim Einstein durgun evrenine konformal eşdeğer bir metrik elde ederiz:
Bu de Sitter uzayının Penrose diyagramının bulunmasına hizmet eder.
dS dilimleme
Diyelimki
burada s bir tanıtır,ise metrik okunuşu:
burada
Açık dilimleme koordinatları içinde eğriliğinin yarıçapı ile de Sitter uzayı bir boyutlunun metriğidir . hiperbolik metrik :
ile veriliyor
Bu koordinatları altında ve ayrıca ve anahtarlama açık dilimlemenin analitik sürekliliğidir çünkü bu değişme burada zamangibi/uzaygibi doğada.
Ayrıca bakınız
- Anti-de Sitter uzayı
- de Sitter evreni
- AdS/CFT iletişimi
- Hiperboloid
- De Sitter–Schwarzschild metriği
Kaynakça
- Qingming Cheng (2001), "De Sitter space", Hazewinkel, Michiel, Encyclopaedia of Mathematics, Kluwer Academic Publishers, ISBN 978-1556080104, http://eom.springer.de/d/d110040.htm
- de Sitter, W. (1917), "On the relativity of inertia: Remarks concerning Einstein's latest hypothesis", Proc. Kon. Ned. Acad. Wet. 19: 1217–1225
- de Sitter, W. (1917), "On the curvature of space", Proc. Kon. Ned. Acad. Wet. 20: 229–243
- Levi-Civita, Tullio (1917), "Realtà fisica di alcuni spazî normali del Bianchi", Rendiconti, Reale Accademia Dei Lincei 26: 519–31
- Nomizu, Katsumi (1982), "The Lorentz-Poincaré metric on the upper half-space and its extension", Hokkaido Mathematical Journal 11 (3): 253–261
- Coxeter, H. S. M. (1943), "A geometrical background for de Sitter's world", American Mathematical Monthly (Mathematical Association of America) 50 (4): 217–228, DOI:10.2307/2303924, JSTOR 2303924
- Susskind, L.; Lindesay, J. (2005), An Introduction to Black Holes, Information and the String Theory Revolution:The Holographic Universe, ss. 119(11.5.25)