Doğu Roman dilleri

Ulahların Balkanlar’daki meskenleri

Doğu Roman dilleri, çoğu zaman ulah dili olarak da bilinirler, Roman dillerinin bir grubudur. Halk Latincesinin doğu versiyonu olarak Balkanlar'da gelişmiştir.

Tarih

Roma İmparatorluğu’nun bölgedeki birkaç yüzyıllık egemenliğinden sonra bugünkü modern Rumence birçok özelliğine sahip olan Proto-rumence, vulgar-latincesinin yerel bir formu olarak ortaya çıkmıştı, Muhtemelen M.S. 800 ve M.S. 1200 Ulah göçleri ile Proto-Rumence 4 gruba ayrılmıştır; bunlar Daco-Rumence (bugünün modern Rumencesi), Megleno-Rumence, Arumence ve İstro-Romancadır.

Genel özellikler

Proto-Rumence büyük Latin ailesinden en erken ayrılan ve izole olan Latince dil dallarından biridir. Aynı zamanda germen dillerinden de birkaç kelime ödünç alınmıştır. Örneğin beyazın Latincede ki karşılığı olan albus yerine Germen dillerindeki blank kullanılmaktadır.

Batı roman dillerin ile arasında bazı ses değişiklikleride bulunmaktadır. Örneğin İtalyanca ile [kl] > [kj] (Lat. clarus > Rom. chiar, Ital. chiaro). Dalmaçya dili ile de: gn] > [mn] (Lat. cognatus > Rom. cumnat, Dalm. comnut).

Bu dillerin diğer Latince dilleri ile arasında ki değişiklerin bir kısmı ise anlam bazlı değişikliklerdir bunlar ise Latince temelli olmasına rağmen Balkanlar’daki kullanımının özelliklerini taşır örneğin lume ("dünya") Latinceden alınmıştır ve orijinali lumen ("ışık"), inimă ("kalp") Latinceden alınmıştır ve orijinali anima ("ruh").

Atrıva bu dillerin içerisinde bazı Slavca ve Arnavutça kökenli sözcüklerde bulunmaktadır. Macarca kökenli sözcükler ise sadece Rumence ve İstro-Romanca de bulunur.

Diller

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/14/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.