Etnometodoloji
Etnometodoloji, insanların günlük hayatta karşılaştıkları deneyimleri, nasıl anlamlandırdıklarının ampirik incelenmesidir. Etnometolologlar, düzenin kendi başına bir gerçekliği olduğu fikrine karşıdırlar. Onlar daha çok düzenin ortam içinde bulunanlar tarafından o ortama mal edildiğini önerirler. Dolayısıyla insanlar karşılaştıkları durum veya eylem ne olursa olsun "anlamlandırmaya" veya "düzenlemeye" çalışırlar.[1]
Dikkatini "pratik eylemin rasyonel açıklanabilirliği" üzerinde yoğunlaştıran bu yaklaşım şunları içerir:
- Nesnel ve öznel ifadeler arasındaki ayrım
- Pratik eylemin karşılıklılığı
- Eylemlerin gündelik yaşam bağlamında çözümlenebilirliği.
Etnometodoloji diğer sosyolojik yaklaşımlara kıyasla oldukça yenidir, 1960-70'li yıllarda gelişmiştir. En önemli ismi ve aynı zamanda kurucusu Harold Garfinkel'dir. Garfinkel, etnometodolojiyi Alfred Schutz'un fenomenoloji alanındaki görüşleri üzerine kurmuştur. Schutz'un fikirleri üzerine deneyler yaparak fenomenolojideki görüşleri ampirik yöntemlerle ortaya koymaya çalışmıştır.
Kaynakça
- ↑ Etnometodoloji, Erişim tarihi: 5 Haziran 2016
| ||||||