Georg Friedrich Handel operaları listesi

Londra Haymarket'de King's Tiyatrosu (önce: İtalyan Opera Evi, daha sonra: Queen's Tiyatrosu). Mimari: John Vanbrugh)
Hamburg Theater am Gänsemarkt

Bu liste Georg Friedrich Handel (d. 23 Şubat 1685 – ö. 14 Nisan 1759) tarafından hazırlanmış olan opera eserlerinin tam bir listesidir. Özel olarak belirtilmemişse, bütün bu operaları opera seria janrından üç perdelik eserlerdir.

George Frideric Handel’in operaları 1705 ve 1741 yılları arasında çeşitli tazda yazılmış yazılmış 42 müzikal dramadan oluşmaktadır. Handel Almanya’da ve daha sonra kısa bir süre boyunca İtalya’da makul bir başarılar kazanmış operalar bestelemiş, ancak İngiltere’ye yerleştiği zaman bu türde büyük bir başarı kazanmıştır. İngiltere’deki ilk operası olan Rinaldo (1711) büyük bir coşkuyla karşılanmış, ve Rinaldo’yu başka birçok İtalyan operası takip etmiştir. Aslında Handel’in 18. yy. boyunca İngiltere’deki opera alanında merkezi önemi İngiliz besteci Thomas Arne etkisinde bestelediği ingilizce metinli büyük ölçekli eserler besteleyene kadar pekişmemiştir. İngilizce metinli büyük ölçekli bu eserler teknik olarak opera olmayıp oratoryo olmalarına karşın Semele (1743) gibi birkaçı opera repertuvarının önemli bir parçası olmuştur. Handel’in ilk operası (opera seria – ciddi İtalyan operası) Almira’dır (1705).

36 yıl boyunca ciddi opera bestelemek Handel’in asıl işi olmuş ve bu eserlerde solo şarkıcılığının öne çıktığı ve eser bitene kadar perde indirilmeden seyircinin önünde gerçekleştirilen set değişiklerinin olduğu sahne sunumlarını içeren dönemin tipik form yapısına sıkıca bağlı kalmıştır. Bu operalarda reçitatifler, ağırlıklı olarak da capo formunda yazılmış aryaları takip etmiş, mizansenler normalde sahne üzerinde her birinin bir arya söyleyip daha sonra sahneden ayrıldığı birkaç karakterle başlamak üzere planlanmıştır. Son sahne tipik olarak solistler tarafından söylenen bir koroyla sonuçlanmış, solist grubu bir değişiklik olmadığı sürece ortaklaşa bir kutlama amacıyla sınırlandırılmıştır. Sadece Alcina (1735) operasının 3. sahnesindeki "Dall’orror" kısmı İngiliz koral eserlerdeki koroların derinliğe ulaşabilmiştir. Handel’in operaları bu sebeplerle büyük oranda çağdaşlarının eserleriyle benzerlik gösterir. Ancak bu operaları özel yapan dramanın bağlamı içerisindeki karakterlerin duygusal durumlarındaki ani coşkunun usta bir şekilde müziğin canlılığına aktarılabilmiş olmasıdır.

Genel Bakış

Handel'in Giulio Cesare isimli operasının ilk edisyonu (1724)

Handel’in erken dönem operaları Almira (1705)’daki oldukça dramatik hapishane sahnesi gibi aralıklı bölümler dışında daha hafif tarzda eserler eğiliminde olmuşlardır. Handel’in İngiltere’de bestelediği ilk operalarındaki müzik sıklıkla 1706–09 yılları arasında İtalya’da geçirdiği dönemde yazılmış diğer eserler ve kantatlarındaki müzikal fikirlerden ve tarzlardan türetilerek yazılmıştır. Örneğin Agrippina (1709) operasındaki karakteristik armonik yapı açık bir şekilde Handel’in italyan dönemindeki materyalin sürdürüldüğünü göstermektedir. Genel olarak Handel’in erken dönem operalarındaki orkestrasyon sonraki yapıtlarına kıyasla daha zengin ve akıcı olma eğilimi göstermiş ve farklı renkler elde etmek amacıyla fagot gibi enstrümanlardan yararlanılmıştır. Handel özellikle Rinaldo (1711) operasında 4 trompet kullanmış ve bunu başka hiçbir eserinde tekrarlamamıştır.

Ludovico Ariosto (1474-1533) Orlando Furioso isimli epik poemi Handel'in Orlando, Alcina, ve Ariodante isimli operalarına kaynaklık etmiştir.

Handel Ottone (1722) ile başlayarak 1720’li yıllar boyunca Royal Academy of Music için birçok operalar bestelemiş, Flavio (1723) dışında bu dönem operaları daha ciddi bir tonda yazılmış, müzikal ifade erken dönem operalarına kıyasla daha zekice operanın dramatik yapısına yedirilmiştir. Bu dönemde yazılmış olan Giulio Cesare (1724) özel bir önem taşımakta olup, bestecinin en coşkun ve duygusal olarak en kuvvetli müziğini içerir. Görkemli müzik ve ustaca yapılmış karakterizasyon bu eseri Handel’in 20. ve 21. yy. boyunca en sıklıkla sahnelenen operalarından biri yapmıştır. Tamerlano (1724) ve Rodelinda (1725) isimli operalar Handel tarafından özellikle Francesco Borosini için yazılmış dikkat çekici tenor rollerini içerirler. Handel’in Akademi için yazdığı sonraki operaları erken dönem eserleri kadar başarılı olamamıştır. Akademi’nin aralarında büyük bir rekabet olan Francesca Cuzzoni ve Faustina Bordoni isimli iki büyük sopranosu yüzünden Handel Akademi için bestelediği sonraki operalarında her ikisine eşit derecede rol vermek zorunda kalmıştır. Admeto (1727) dışında tek bir opera içinde iki baş sopranoya eşit derecede rol verme teşebbüsü eserlerini müzikal ve dramatik açıdan aksatmıştır.

1730’lu yıllar boyunca Handel libretto seçmesi gerektiğinde artık Akademi’nin isteklerine uymak zorunda kalmadığı için komik, fantastik ve kahramanlıkla ilgili operalar bestelemiştir. Bu dönemde bestelediği Partenope (1730), Orlando (1733) ve Alcina (1735) klasik öncesi tarzda, Leonardo Vinci ve Leonardo Leo etkisinde bestelenmişlerdir. Bu dönem boyunca Handel eserlerinde daha sıklıkla aksiyon sahnelerinden faydalanmış ve 1730’lu yılların ortalarından itibaren Orlando’daki delirme sahnesi ve Alcina’nın ikinci perdesinin finali gibi dramatik açıdan en etkileyici birkaç aryasını yazmıştır. Bu eserlerdeki orkestra daha da büyümüş ve Handel tipik olarak 12 keman, 8 viyola, 6 çello, 4 kontrbas, ve 2 çembaloya ek olarak 4 fagot ve çeşitli üflemeli çalgılar kullanmıştır. Oreste (1734) gibi operalarında Handel İtalyan ve Fransız operalarındaki koroları ve dans kısımlarını sentezlemeyi denemiş, fakat 1734 ve 1735 yılında bestelediği operalar dışında başka bu çeşit denemeler yapmamıştır. Bu dönemde bestelediği iki opera olan Ariodante (1735) ve Atalanta (1736) Handel tarafından kullanılan geleneksel kahramanlık konusunu işleyen librettolardan ayrılmış ve daha gerçekçi romantik ilişkileri işlemiştir.

1730’lı yılların sonundan itibaren Handel’in dikkati gittikçe opera besteciliğinden sapmaya başlamış ve daha çok ingiliz orataryosu besteciliğine konsantre olmuştur. Bu sapma nedeniyle 1737 yılından itibaren bestelediği birçok opera daha erken dönem eserlerinin canlılığını kaybetmiştir. Yine de Giustino (1737) ve Serse (1738) isimli operaları oldukça iyi müzikler içermektedir. Serse aynı zamanda komedi ve dokunaklı trajediyi ustaca hikayenin içinde bir arada işlemiş, ancak bu gelişme Imeneo’da (1740) daha az başarı ile uygulanmıştır. Handel'in 1741 yılında bestelenmiş olan son operası Deidamia İtalyan operasına olan zevki tükenmeye başlamış olan İngilizlerin müzik anlayışı karşısında başarı kazanamamıştır. Handel 1750 yılında sadece tek bir kez Alceste isimli yarı operanın müziği için sahne müziği besteciliğine ger dönmüştür.

HMV dizin no.[1] Adı Libretto Prömiyer tarihi Prömiyer tiyatrosu
ve şehri
İlk Modern
yenileme temsili
1[2][3] Almira (Der in Krohnen erlangte Glücks-Wechsel, oder: Alimira, Königin von Castilien) Friedrich Christian Feustking, kaynak Giulio Pancieri 8 Ocak 1705 Theater am Gänsemarkt, Hamburg 4 Haziran 1994, Halleschen Händelfestspiele, Bad Lauchstädt
2[4] Nero (Die durch Blut und Mord erlangete Liebe) Friedrich Christian Feustking 25 Şubat 1705 Theater am Gänsemarkt, Hamburg  
3[4] Florindo (Der beglückte Florindo) Hinrich Hinsch 1 Ocak 1708 Theater am Gänsemarkt, Hamburg  
4[4] Daphne (Die verwandelte Daphne) Hinrich Hinsch 2 Ocak 1708 Theater am Gänsemarkt, Hamburg  
5[2] Rodrigo (Vincer se stesso è la maggior vittoria) Kaynak Francesco Silvani II duello d'Amore e di Vendetta
İtalyanca libretto
yak. Kasım 1707 Teatro di via del Cocomero, Floransa 1984, İnnsbruck
6 Agrippina Vincenzo Grimani 26 Aralık 1709 / 1710 başı Teatro San Giovanni Grisostomo, Venedik 1943, Halle  
7a/b[5] Rinaldo Giacomo Rossi/|Aaron Hill, Kaynak Tasso, La Gerusalemme liberata
İtalyanca libretto
24 Şubat 1711 King's (o zamanki Queen's) Tiyatrosu, Londra Haziran 1954, Halle
8a/b/c[6] Il pastor fido Giacomo Rossi, kaynak Giovanni Battista Guarin
8b İtalyanca libretto,
8c İtalyanca libretto
22 Kasım 1712 King's (o zamanki Queen's) Tiyatrosu, Londra 20 Haziran 1948, Göttingen [7]
9 Teseo (5 Perde) Nicola Francesco Haym, kaynak Thésée Philippe Quinault'un librettosu
İtalyanca libretto
10 Ocak 1713 King's (o zamanki Queen's) Tiyatrosu, Londra 29 Haziran 1947, Göttingen
10 Silla[8] Giacomo Rossi, kaynak Plutarch
İtalyanca libretto
2 Haziran 1713? King's (o zamanki Queen's) Tiyatrosu, Londra
11[9] Amadigi di Gaula Rossi veya Haym (?), kaynak Antoine Houdar de la Motte'un Amadis de Grèce, 1699
İtalyanca libretto
25 Mayis 1715 King's (o zamanki Queen's) Tiyatrosu, Londra Osnabrück, 1929
12a/b Radamisto[10] Haym (?), kaynak Domenico Lalli L'amor tirannico, o Zenobia
İtalyanca libretto
27 Nisan 1720 King's Tiyatrosu, Londra 27 Haziran 1927, Göttingen
13[11] Muzio Scevola Paolo Antonio Rolli, kaynak Nicolò Minato'nun Silvio Stampiglia kaynakli librettosu
İtalyanca libretto
15 Nisan 1721 King's Tiyatrosu, Londra 1928, Essen
14 Floridante[12] Rolli, kaynak Francesco Silvani La costanza in trionfo
İtalyanca libretto
9 Aralık 1721 King's Tiyatrosu, Londra 10 Mayis 1962, Unicorn Tiyatrosu, Abingdon
15 Ottone[13] Haym, kaynak Antonio Lotti'nin operası Teofane
İtalyanca libretto
12 Ocak 1723 King's Tiyatrosu, Londra 5 Temmuz 1921, Göttingen
16[14] Flavio Haym, kaynak M Noris Il Flavio Cuniberto
İtalyanca libretto
14 Mayıs 1723 King's Tiyatrosu, Londra 2 Temmuz 1967, Göttingen
17 Giulio Cesare (Jül Sezar) Haym
İtalyanca libretto
20 Şubat 1724 King's Tiyatrosu, Londra 1922, Göttingen
18 Tamerlano (Timur) Haym, kaynak Agostin Piovene ve Nicholas Pradon
İtalyanca libretto
31 Ekim 1724 King's Tiyatrosu, Londra 7 Eylül 1924, Karlsruhe
19 Rodelinda Haym, kaynak Antonio Salvi, kaynak Pierre Corneille'in oyunu Pertharite, roi des Lombards
İtalyanca libretto
13 Şubat 1725 King's Tiyatrosu, Londra 26 Haziran 1920, Göttingen
20 Scipione Rolli
İtalyanca libretto
12 Mart 1726 King's Tiyatrosu, Londra 1937, Göttingen
21 Alessandro O Mauro
İtalyanca libretto
5 Mayıs 1726 King's Tiyatrosu, Londra 1959, Stuttgart
22 Admeto Haym
İtalyanca libretto
31 Ocak 1727 King's Tiyatrosu, Londra 1964, Abingdon
23 Riccardo Primo Rolli, kaynak Francesco Briani
İtalyanca libretto
11 Kasım 1727 King's Tiyatrosu, Londra 8 Temmuz 1964, Sadler's Wells Tiyatrosu (Handel Opera Society), Londora
24 Siroe Haym, kaynak Metastasio
İtalyanca libretto
17 Şubat 1728 King's Tiyatrosu, Londra Aralık 1925, Gera
25 Tolomeo Haym, uyarlama kaynağı Carlo Sigismondo Capece
İtalyanca libretto
30 Nisan 1728 London, King’s Theatre 19 Haziran 1938, Göttingen
26 Lotario Kaynak Antonio Salvi
İtalyanca libretto
2 Aralık 1729 King's Tiyatrosu, Londra 3 Eylül 1975, Kenton Tiyatrosu, Henley-on-Thames
27 Partenope Kaynak Silvio Stampiglia
İtalyanca libretto
24 Şubat 1730 King's Tiyatrosu, Londra 23 Haziran 1935, Göttingen
28 Poro Kaynak Metastasio
İtalyanca libretto
2 Şubat 1731 King's Tiyatrosu, Londra 1928, Braunschweig
29 Ezio Metastasio
İtalyanca libretto
15 Ocak 1732 King's Tiyatrosu, Londra 30 Haziran 1926, Göttingen
30 Sosarme Kaynak Salvi
İtalyanca libretto
15 Şubat 1732 King's Tiyatrosu, Londra 1970, Abingdon
31 Orlando Kaynak Capece, kaynakLudovico Ariosto Orlando furioso
İtalyanca libretto
27 Ocak 1733 King's Tiyatrosu, Londra 6 Mayis 1959, Abingdon
32 Arianna in Creta Kaynak Pietro Pariati Arianna e Teseo 26 Ocak 1734 King's Tiyatrosu, Londra  
A 11[15] Oreste Kaynak Giangualberto Barlocci 18 Aralık 1734 Covent Garden Tiyatrosu, Londra 1990, Karlsruhe
33 Ariodante Kaynak Salvi, kaynak Ariosto Orlando Furioso
İtalyanca libretto
8 Ocak 1735 Covent Garden Tiyatrosu, Londra  
34 Alcina Kaynak Ariosto Orlando Furioso
İtalyanca libretto
16 Nisan 1735 Covent Garden Tiyatrosu, Londra 1928, Leipzig
35 Atalanta Kaynak Belisario Valeriani
İtalyanca libretto
12 Mayıs 1736 Covent Garden Tiyatrosu, Londra 1970, Hintlesham Festival, İngiltere
36 Arminio Kaynak Salvi
İtalyanca libretto
12 Ocak 1737 Covent Garden Tiyatrosu, Londra 23 Şubat 1935, Leipzig
37 Giustino Kaynak Pariati Giustino, Kaynak Nicolo Beregan 'Il Giustino
İtalyanca libretto
16 Şubat 1737 Covent Garden Tiyatrosu, Londra 21 Nisan 1963, Abingdon
38 Berenice Kaynak Salvi 18 Mayıs 1737 Covent Garden Tiyatrosu, Londra  
A 13[15] Alessandro Severo Kaynak Apostolo Zeno 25 Şubat 1738 King's Tiyatrosu, Londra 18 Mart 1997, Britten Theatre, Royal College of Music, Londra
39 Faramondo Uyarlama kaynağı Apostolo Zeno Faramondo
İtalyanca libretto
3 Ocak 1738| King's Tiyatrosu, Londra 5 Marct 1976, Halle
40 Serse Kaynak Stampiglia
İtalyanca libretto
15 Nisan 1738 King's Tiyatrosu, Londra 5 Temmuz 1924, Göttingen
A 14[15] Giove in Argo Antonio Maria Lucchini 1 Mayıs 1739 King's Tiyatrosu, Londra 15 Eylül 2006, Markgräfliches Opernhaus, Bayreuth  
41 Imeneo Kaynak Stampiglio Imeneo 22 Kasım 1740 "Lincoln's Inn Fields" de tiyatro, Londra 13 Mart 1960, Halle
42 Deidamia Rolli
İtalyanca libretto
10 Ocak 1741 "Lincoln's Inn Fields" de tiyatro, Londra  

Dipnotlar

  1. HMV, Handel eserlerinin resmi katalogu olan Händel-Werke-Verzeichnis dizininin kısaltılmasıdır.
  2. 1 2 Müziği kısmen kayıp.
  3. Songspiel olarak tanımlanmasına rağmen konuşma parçaları kayıp
  4. 1 2 3 Müziği kayıp.
  5. HWV 7b 1731 tarihli revizyon
  6. HWV 8b/c Mayıs 1734 ve Kasım 1734da tekrar yapımlanmıştır.
  7. Üçüncü, Kasım 1734 verziyonu
  8. Müziğinin çoğu Amadigi operasında kullanılmıştır.
  9. İlk temsillerinde ve 1716 ve 1717 temsillerinde devamlı ekler yapıldı. Elimizde librettoları vardır.
  10. Aralık 1720 ve 1728de revizyonlar yapıldı.
  11. Handel sadece 3 Perdeyi hazırlamiştır.
  12. 1722, 1727 ve 1733de revize verziyonlari pröomiyerleri yapıldı.
  13. 1726 ve 1733de revize verziyonları prömiyerleri yapıldı.
  14. 1732de revizyon
  15. 1 2 3 Pastiş "(pasticcio)"

Ayrıca bakınız

Dış kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/7/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.