Heligoland Körfezi Muharebesi (1939)

Reich Savunması
II. Dünya Savaşı Batı Cephesi
Tarih 18 Aralık 1939 Bölge Heligoland Körfezi ve Kuzey Denizi, Almanya Sonuç Alman zaferi[1][2][3]
Taraflar
Birleşik Krallık	Almanya
Komutanlar ve liderler
Richard Kellett[4]	Carl-August Schumacher
Güçler
22 Vickers Wellington bombardıman uçağı	44 savaş uçağı[5]
Kayıplar
12 bombardıman uçağı tahrip 3 bombardıman uçağı hasarlı 57 ölü[6]	3 Bf 109s tahrip[5] 2 Bf 109s ciddi hasarlı[5] 1 Bf 109 hafif hasarlı[5] 2 Bf 110s ciddi hasarlı[5] 7 Bf 110s hafif hasarlı[5] 2 pilot ölü[5] 2 pilot yaralı[5]

Heligoland Körfezi Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nda ismi bilinen ilk hava muharebesi ve en uzun hava muharebesi III. Reich'in Savunmasının başlangıcıdır. 3 Eylül günü Birleşik Krallık Almanya'ya savaş açtı ve Avrupa'daki savaş başladı. Ancak Birleşik Krallık Polonya'ya ne havadan ne de karadan yardım etmedi. Buna rağmen Almanya'nın bazı hedeflerini havadan vurdular. Alman donanmasına Alman limanlarında birkaç küçük hava baskını yaptılar. Cephenin durgun olduğu Eylül 1939-Mayıs 1940 arası Phoney Savaşında havada ve karada çok küçük çapta çarpışmalar olmasına rağmen denizde Alman U-Botları terör estiriyordu. Bunun üzerine Britanya Kuzey Atlantik'teki Alman yüzey gemilerine(savaş gemisi, destroyer) karşı havadan saldırı düzenlemeyi planladı. Bu gemiler U-botlara (denizaltı) destek oluyordu.

18 Aralık 1939 tarihinde RAF bombacıları Heligoland'de Alman gemileriyle çatışmaya girdi. Hedef mümkün olduğunca çok gemiyi batırmak veya hasar vermekti. O gün 24 Birleşik Krallık uçağı kalktı ikisi Alman hava sahasına varmadan motor sorunları yüzünden geri döndü. Almanlar hemen bir yanıt veremedi. Bu hazırlıksız saldıraya karşı koymak için hazırlanıp havalandılar. 22 RAF bombacısına karşı 80-100 arası Alman uçağı havalanmıştı ama sadece 44 tanesi RAF bombacıları ile çatışmaya girebildi. Britanyalılar gün ışında göreve çıkmışlardı onlar için gece görevleri daha az kayıpla bazen düşmanla temasa geçmeden bitiyordu. Sonuçta baskın amacına ulaşmadı ve bu RAF başarısızlığı Luftwaffe tarafında Alman başarısı olarak görüldü ve Almanya'nın hazırlıksız bir hava baskınını bile atlatabileceğini ve Almanya hava sahasının tamamen konrolleri altında olduğuna inanmaya başladılar. Wermacht'ın 39-41 arası başarıları da bu düşünceyi körükledi. Düşmanın Almanya'yı bombalayacak kapasitede hava gücünün olmadığına inandılar.

RAF Planı

Birleşik Krallık hava gücüne o kadar güveniyordu ki kara veya deniz desteği olmadan havadan bu savaşı kazanacaklarına inanıyorlardı. Phoney savaşı onların deyimi ile garip savaş geçiciydi ve havadan Alman sanayi ve askeri hedeflerini vurarak savaşı kazanacaklarına inanmışladı. Birleşik Krallık bombacıları'nın elinde sadece Alman Ruhr bölgesini bombalayacak kadar yakıtı oluyordu. Hollanda ve Belçika ise tarafsız kalmayı seçti. Fransa RAF bombacılarına kendi hava alanlarını kullanma imkanı vermişti. Böylece bombacılar ikmal yapıp Almanya'nın içlerine bomba atabilirdi. Ve bu hava alanları Maginot Hatının ardında güvendeydi. Fransızlar ise Alman şehirlerini bombalayamayacak kadar geri teknolojide oldukları gibi kendilerine böyle bir saldırıdan koruyamazdı. Batı müttefiklerini Phoney Savaşı boyunca kaygılandıran U-Botlardı. ABD'den destek geliyordu fakat ABD ne olursa olsun sivil hedefleri vurulursa desteği keseceğini açıkladı. Tüm bunlar Birleşik Krallık'ı Alman donanmasına bağlı gemilere yönelik hava taaruzları yapmayı öngören Batı Hava Planı 7b (WAP 7B)'yi uygulamaya itti.

Kaynakça

1. Caldwell and Muller 2007, p. 42.
2. Holmes 2010, p. 6.
3. Weal 1999, p. 8.
4. http://www.rafweb.org/Biographies/Kellett.htm
5. Holmes 2010, p. 86.
6. Holmes 2010, p. 69.