Justus von Liebig

Justus von Liebig

Justus von Liebig
Doğum 12 Mayıs 1803(1803-05-12)
Darmstadt, Hesse Grandükalığı
Ölüm 18 Nisan 1873 (69 yaşında)
Münih, Alman İmparatorluğu
Milliyeti Hessenli, sonradan Alman
Dalı Kimyacı
Çalıştığı yerler Giessen Üniversitesi
Münih Üniversitesi
Öğrenim Bonn Üniversitesi
Erlangen Üniversitesi
Doktora hocası Karl Wilhelm Gottlob Kastner
Doktora öğrencileri

Carl Schmidt
Nikolay Zinin
Victor Regnault
Carl von Voit
Hermann von Fehling
Hermann Franz Moritz Kopp
August Kekulé
August von Hofmann
Lyon Playfair
Emil Erlenmeyer
Moritz Traube
Adolph Strecker

Wilhelm Henneberg
Önemli başarıları

Azot
Minimum yasası

Liebig yoğuşturucusu

Justus von Liebig (12 Mayıs 1803 – 18 Nisan 1873) tarımsal kimya ve biyokimya üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanınan ve organik kimya üzerine yaptığı fikirlerle bilinen Alman kimyacıdır. Bir profesör olarak lâboratuvar destekli öğretim yöntemleri ve yenilikleriyle bilinen Liebig, gelmiş geçmiş en başarılı kimya öğretmenleri arasında gösterilmektedir. Bunların dışına gübreleme sanayisinin babası olarak tanınan Liebig, tarımda bitkilerin ihtiyaç duyduğu temel maddelerden olan azotun önemini keşfetti ve Leibig'in Minimum Yasasında her bitkinin ihtiyaç duyduğu besinleri belirtti. Et üzerinde de çalışmalar yapan bilimadamı, kendi adıyla bilinen bir et şirketi de mevcuttur.

Hayatı

Liebig, Darmstadt kentinde, orta gelirli bir ailede dünyaya geldi. Çocukluğundan başlayarak, kimyaya büyük bir ilgi duymaya başladı. Gottfried Pirsch (1792-1870) adlı bir eczacıya çırak olarak verilen Liebig, bu dönemde Heppenheim kentinde yaşadı.

Liebig, sonrasında Bonn Üniversitesi'nde eğitim almaya başladı. Burada aynı zamanda babasının iş ortağı olan Karl Wilhelm Gottlob Kastner adlı öğretmenin öğrencisi oldu. Kastner, Erlangen Üniversitesi'ne geçince, Liebig de onunla beraber bu üniversiteye geçti ve doktorasını burada tamamladı. Ancak buradan doktora diplomasını uzunca bir süre alamadı. Yine Liebig, Erlangen'de kendi adına soneler yazan şair August von Platen-Hallermünde (1796-1835) ile birlikte olmaya başladı.[1] Liebig, Erlangen'i 1822'de terketti. Bunun gerekçesi olarak Korps Rhenania adı verilen milliyetçi bir örgütte yer alması gösterildi.

1822 sonbaharında Liebig, Paris'e öğretmeni Kastner'in güvencesiyle beraber hükümet tarafından gönderildi. Burada ünlü kimyacı Joseph Louis Gay-Lussac'ın lâboratuvarında çalışma fırsatı buldu. Yine Alexander von Humboldt ve Georges Cuvier (1769-1832) adlı öğretmenlerden de yardım aldı.

Paris'i terkeden Liebig Darmstadt'a dönerek eyalet başkanının kızı Henriette Moldenhauer ile evlendi. Ancak bu evlilik Liebig'in eski sevgilisi olan şair Platen ile ilişkileri yüzünden sona erdi. 1824'de 21 yaşındayken, Liebig, Humboldt'un önerileriyle Giessen Üniversitesi'nde profesör oldu. Bundan kısa süre sonra dünyanın ilk kaydadeğer kimya okuluna imza attı. Bu nedenle Bavyera kralı 1852'de Liebig'i Münih Üniversitesi'ne atadı. Liebig burada 1873'te Münih'teki ölümüne kadar kaldı. Sonrasında ise 1845'te Liebig Freiherr yani baron ünvanını aldı. 1832'den başlayarak kurduğu Annalen der Chemie gazetesinde yazarlık yapan Liebig, bu gazeteyle en prestijli Almanca kimya gazetesi oldu.

1821'de Liebig

Çalışmaları

Liebig, potasyum hidroksit çözeltisini karbon dioksit üreten organik tepkimelerde kullanan beş ampüllü bir aparat olan Kaliapparat üzerinde yapılan analizleri geliştirdi.[2] Liebig, humusun bitki yetiştiriciliğinde olan etkisini önemsemeyerek bitkilerin topraktaki azotlu bileşikler, havadaki karbon dioksit ve topraktaki minerallerle beslendiğini ortaya koydu. Liebig'in günümüze değin en çok bilinen ve en çok sonuca sahip çalışmalarından biri, azot bazlı gübre üretmesidir. Bitkilerin köklerinde amonyak ve türevlerinin bulunması gerektiğine inanan Liebig, azota çok önem verdi. Birtakım pratik ve günlük engellere rağmen, gübreleme konusundaki bu keşfi, kimyasal gübrelerin doğal hayvan dışkıları yerine kullanılabileceğini gösterdi. Liebig ayrıca bunu Minimum yasasında formülize etti. Buna göre bir bitkinin gelişmesi, çevresindeki azota ve topraktaki minerallerle sınırlıydı.

Liebig, ayrıca günümüzde bilinen lâboratuvarların ilk kurucusudur. Buhar buğusu plânı, her ne kadar öncesinde kullanılan bir yöntemse de, onun kullandığı yöntemlerden biridir. 1835 yılında gümüşleme yöntemini keşfeden Liebig, ayrıca ayna yapımında da önemli bir yere sahip oldu. Jöns Jakob Berzelius adlı meslektaşının aksine, Liebig, organik ve inorganik bileşiklerin kesin bir kuralla ayrılmadığını, ileride şeker, salisin (aspirin) ve morfin gibi maddelerin yapay olarak üretilebileceğini söyledi.

1953 yılında çıkarılan ve Liebig resmine sahip bir Alman pulu

Liebig, Alman eyaletlerinde bilimsel odaklı tarımı ve gübrelemeyi destekledi ve ülke çapında önemli bir rol oynadı. Liebig ayrıca yanan etin vücut salgılarında damgalandığını öne sürdü.[3] Bu fikir günümüzde de yaygındır ancak doğru değildir. Yine II. Dünya Savaşı sonrası, Giessen Üniversitesi, onun adına atfen, Justus-Liebig-Universität Giessen olarak değiştirildi. 1953'te Batı Almanya posta teşkilatı, onun adına bir pul yayımlandı.[4]

Başlıca çalışmalar

Notlar

  1. ↑ William H. Brock. Justus von Liebig: The Chemical Gatekeeper. Cambridge University Press, 2002, page 21
  2. ↑ Liebig, J. (1831). "Ueber einen neuen Apparat zur Analyse organischer Körper, und über die Zusammensetzung einiger organischen Substanzen". Annalen der Physik 21: 1 – 47.
  3. ↑ McGee, Harold (2004). On Food and Cooking (Revised Edition). Scribner. ISBN 0-684-80001-2. Page 161, "The Searing Question".
  4. ↑ Germany #695, Scott catalogue

Dış bağlantılar

Kaynakça

Ödüller ve başarılar
Önce gelen
Robert Brown		 Copley Madalyası
1840 		Sonra gelen
Georg Ohm
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/16/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.