Kıbrıs Marunileri

Kıbrıs Marunileri ya da Kıbrıs Maronitleri, Orta Çağ'da Levant'tan dinsel ve siyasi çatışmalar sebebiyle kaçarak, Kıbrıs'a yerleşen ve Maruni Kilisesi üyesi olan, günümüzde de varlıklarını devam ettiren topluluk. Ana dilleri Arapça olmak üzere Yunanca ile Türkçe de konuşmaktadırlar. İbadet ve ayinlerini Arapça olarak gerçekleştirirler. Doğu Katolik Kilisesi ve Batı Suriye Ayini'ne bağlı olmakla birlikte topluluk olarak Roma Katolik Kilisesi'ne mensupturlar.

Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası'nda verilen haklar ile Ermeniler ve Latinler'le birlikte, Temsilciler Meclisi'ne bir üye göndermektedirler. Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği verilerine göre Kıbrıs'ta 5000 civarı Maronit yaşamaktadır.[1][2] Ayrıca Birleşmiş Milletler'in 2001 verilerine göre Kuzey Kıbrıs'ta, Koruçam yerleşiminde 165 Maronit yaşamaktadır.[3] Koruçam'da Türk Silahlı Kuvvetleri'nin Kıbrıs Harekâtı'ndan önce 2000 civarı Maronit yaşarken, 1974'ten sonra buradaki kişiler Kıbrıs Cumhuriyeti'nin kontrolündeki yerleşim birimlerine göç ettiler.[4]

Maruni kaynaklarına göre, Maruniler, Haçlı Seferleri sırasında Levant'tan Kıbrıs'a esir olarak getirilmişlerdi ve nüfusları 60 bin kadardı. Adanın kuzeyinde altmış köyleri vardı. Lüzinyanlar onlara mal vermiş ve ayrıcalıklar tanımıştı. Venedikliler döneminde de durumları değişmeyen Maruniler, Osmanlı döneminde zarara uğradı. 1878 yılında beş köyleri vardı.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. "World Directory of Minorities and Indigenous Peoples - Cyprus : Maronites" (İngilizce). UNHCR - The UN Refugee Agency. Minority Rights Group International. 2008. 23 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120623133920/http://www.unhcr.org/refworld/docid/49749d34b.html. Erişim tarihi: 2010-07-02.
  2. "Minority Languages in Education on Cyprus and Malta" (İngilizce). Mercator-Education. Leeuwarden: European Research Centre on Multilingualism and Language Learning. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110720170437/http://mercator-research.eu/minority-languages/Language-Factsheets/minority-languages-in-education-on-cyprus-and-malta-1. Erişim tarihi: 2010-07-02.
  3. Spinthourakis, Julia-Athena (2008-11). "Education Policies to Address Social Inequalities: Cyprus Country Report" (İngilizce). Department of Elementary Education. University of Patras. 26 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130926112936/http://epasi.eu/CountryReportCY.pdf. Erişim tarihi: 2010-07-02.
  4. Gürel, Oya ve Tılıç, L. Doğan (2005-04-10). "Kıbrıs'ın Üçüncü Halkı: Maronitler" (Türkçe). BirGün. http://www.birgun.net/sunday_index.php?news_code=1113087395&year=2005&month=04&day=10. Erişim tarihi: 2010-07-02.
  5. Keshishian, Kevork K. (1978). Nicosia: Capital of Cyprus Then and Now. The Mouflon Book and Art Centre. s. sf. 155.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/8/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.