Kana'da Düğün

Kana'da Düğün
Sanatçı Paolo Veronese
Yıl 1563
Tür Tuval üzerine yağlıboya
Boyutlar 660 cm × 990 cm (260 in × 390 in)
Konum Louvre Müzesi, Paris

Kana’da Düğün, İtalyan maniyerist ressam Paolo Veronese 'nin 1563 yılında tamamladığı tablosudur.

Konusu ve içeriği

660 × 990 cm boyutlarındaki tablo tuval üzerine yağlıboya ile çizilmiştir. Venedik’te bulunan San Giorgio Maggiore Manastırı’nın yemekhanesi için ısmarlanan eser 15 ayda tamamlanmıştır. Eser, halen Paris'teki Louvre Müzesi'nde sergilenmektedir ve müzedeki en büyük tablodur. Louvre Müzesi'nin en popüler eseri olan Mona Lisa ile aynı salonda, onun tam karşısındadır.

Tablo, İsa'nın peygamber olarak gerçekleştirdiği ilk mucizesi kabul edilen, suyu şaraba dönüştürmesini konu edinir. Olay, Yuhanna İncili'nde en ince ayrıntısına kadar anlatılmıştır. İsa, havarileri ve annesi Meryem ile Filistin'in kuzeyinde Celile bölgesinde bulunan Kana Köyü'ndeki bir düğüne katılırlar. Düğünün sonuna doğru şarap biter ve Meryem oğluna "şarapları kalmadı" der. İsa, "Anne benden ne istiyorsun, daha benim saatim gelmedi" diye yanıt verir. Meryem bunun üzerine hizmet edenlere İsa'yı işaret eder, "Size ne derse onu yapın der. İsa bunun üzerine hizmet edenlere şöyle der: "Küpleri suyla doldurun". Hizmetkârlar denileni yapar. İsa, "Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün" der. Su şaraba dönüşmüştür.

Konu İsa’nın, konuk olarak çağrıldığı bir düğünde gerçekleştirdiği ve peygamber olarak ilk mucizesi kabul edilen suyu şaraba dönüştürmesi olayı olmasina rağmen ressam bu olayı kendi zamanında, bir Venedik sarayının bahçesinde, devrin ünlülerinin katıldığı bir düğünde gerçekleşmiş gibi resmetmiştir.[1]

Eserde 132 davetli, 6 müzisyen, beş köpek, birer kedi ve papağan resmedilmiştir.[2] Tabloda yer alan tarihi figürler arasında Fransa kralı I. François, İngiltere kraliçesi I. Mary, Osmanlı imparatoru Kanuni Sultan Süleyman, Kutsal Roma İmparatoru V. Karl bulunur.[2]Bu tabloda müzisiyen olarak resim edilmiş bulunan kişiler geç Rönesans çağının ünlü Venedikli ressamları olup bunlar otoportresi ile Paolo Veronese viola da gambada; Jacobo Bassano flütte; Tintoretto kemanda ve Titian viyolonseldedir

Geçmişi

Eser, Benedikten rahipleri tarafından 1562’de Venedik’teki San Giorgio Maggiore Manastırı’nın yemekhanesi için ısmarlanmış; mümkün olduğu kadar çok figür kullanılması şartı konulmuştu. 1563’te tamamlanan eser, 235 yıl boyunca yemekhanenin duvarında kaldı. 1797’de Napolyon tarafından savaş ganimeti olarak Paris’e götürüldü. Bu yolculuk sırasında kolay taşınması için ikiye bölündü ve Paris’te yeniden birleştirildi. Fransa-Prusya Savaşı’nda Brest limanında bir kutuda saklandı; II. Dünya Savaşı sırasında bir kamyonla Fransa’da dolaştı.[3]

Eserin dijital yöntemlerle yapılmış birebir kopyası 2007’de Veneik’te manastır yemekhanesindeki orijinal yerine asılmıştır; orijinali halen Louvre Müzesi’ndedir.[4]

Galeri

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ François, Aline. "The Wedding Feast at Cana". 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160114225600/http://www.louvre.fr/en/oeuvre-notices/wedding-feast-cana. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016.
  2. 1 2 Elveren, Kadir (Şubat-Mart 2016). "Hz İsa, Hz. Meryem ve Kanuni Sultan Süleyman aynı eserde". Atlas Tarih (39): 28.
  3. ↑ Simons, Marlise. "Veronese Masterpiece Damaged at the Louvre". 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150526053645/http://www.nytimes.com/1992/07/11/arts/veronese-masterpiece-damaged-at-the-louvre.html. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016.
  4. ↑ "Returning "Les Noces de Cana" by Paolo Caliari and some issues concerning repatriation and originality". 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150111160442/http://www.factum-arte.com/pag/537/Returning--quot-Les-Noces-de-Cana-quot--by-Paolo-Caliari. Erişim tarihi: 13 Şubat 2016.

Dış bağlantılar

.

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/6/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.