Kenize Murad

2010'da Kenize Murad
Doğum Rajkumari Kenize de Kotwara
15 Haziran 1940 (1940-06-15)
Paris
Meslek yazar
Vatandaşlık Türkiye

Kenize Murad (d. 15 Haziran 1940 Paris), annesi, Sultan V. Murad'ın torunu Selma Rauf Hanımsultan (d. Ortaköy, 15 Ağustos 1914 - ö. Paris, 13 Ocak 1941), babası ise Damat Raca[1] Seyyid Sacid Hüseyin Ali (1910-1991)'dir. Babası Sacid Hüseyin Ali, 1991 yılına kadar Kotwara mihracesi ve 1936 ile 1952 yılları arasında, Hindistan'da Kotwara Yasama Meclisi üyesidir. Kotwara, Hindistan'da Uttar Pradeş eyaletinde, Avadh (Oudh) bölgesinde Lakhimpur Kheri ilçesinde bulunan yaşayan en eski uygarlıktır. Avadh bugün, bir zamanlarki Babür İmparatorluğu'nun bir bölgesini yöneten idareci (Nevvab)'lerin kültürel kimlik barındıran bir bölgesidir.

"Rajkumari Kenize de Kotwara[2]" olan asıl adını, Fransa'da ve Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığına geçtiğinde nüfusa kayıt olurken "Kenize Murad" olarak değiştirmiştir.

Soy ağacı

Sultan V. Murad, 5 Şubat 1869 tarihinde Şayan Kadın Efendi (d. Hopa, 4 Ocak 1853 - ö. Ortaköy, 15 Mart 1945) ile üçüncü evliliğini yapmıştır. Bu evlilikten bir kızı Hatice Sultan ve bir oğlu Şehzade Seyfeddin Efendi (1872 - 1872) olur. Kenize Murad'ın anneannesi Hatice Sultan (d. Beşiktaş, 4 Mayıs 1870 - ö. Beyrut, 13 Mart 1938) İstanbul'da Ortaköy Köşkünde, 1 Mayıs 1909 tarihinde kuzeni olan Damat Sultanzade Rauf Beyefendi ile evlenmiş ve 1918 yılında da boşanmıştır. Rauf Beyefendi Kenize Murad'ın büyükbabasıdır. Dayısı Hayri Beyefendi'dir. 3 Mart 1924'te kabul edilen yasayla halifelik kaldırılmış, aralarında Selma Rauf Hanımsultan'ın da bulunduğu Osmanlı hanedan üyelerinden toplam 155 kişi yurt dışına çıkarılmıştır.

Hayatı

Kenize Murad, 20 yaşında iken, köken arayışı onu İslama götürmüş, büyük tasavvufların metinlerini incelemiştir. Kenize Murad, Mart 1971 tarihinden itibaren belgeler servisine bağlı makaleler yayınlamaya başlar. Sorumluluk alanını kapsayan Bangladeş ve Pakistan gibi ülkelerde bir süre yaşamış, Bangladeş, Etiyopya ve 1982 yılında Beyrut kuşatması sırasında üç ay boyunca Lübnan'da kalmış, bir yıldan fazla bir süre de İran devrimini kapsayan savaş muhabirliği yapmıştır. Kendisi Türkçe konuşamamaktadır.

1987 yılında Fransa'da yayınlanan, "De la part de la princesse morte" (Saraydan Sürgüne) adlı ilk romanında sürgünde ölen annesinin hayatını anlatmıştır. Bu romanı dünyada en çok satan kitaplar listesine girmiş, otuzdan fazla dilde ve 42 ülkede yayınlanmıştır. Bu roman, Türkiye'de ilk kez Osmanlı İmparatorluğu'nun imparatorluk ailesinin bir üyesi gözüyle görülmüş, belirli bir başarı kazanmıştır. 1998 yılında ilk romanından sonra, "Le Jardin de Badalpur" (Badalpur Bahçesi) adlı ikinci romanını, 2003 yılında da "Le parfum de notre terre, voix de Palestine et d'israel" (Toprağımızın Kokusu - Filistin ve İsrail'in Sesleri) adlı, iki halkın acıklı olaylarını anlamaya çalıştığı, araştırma yazıları ile Filistinli ve İsrailli erkek, kadın ve çocukların yazılı betimlemelerini içeren bir kitap yayınlamıştır.

Kendisi 10 Temmuz 2010 tarihinde Tarihin Arka Odası programına katılmış, anılarının yanı sıra görüşlerini aktarmış ve önemli açıklamalarda bulunmuştur. Yine aynı programa 5 Şubat 2011 tarihinde de katılmıştır.[3]

Eserleri

Notlar

  1. ↑ Hindistan'da prenslere verilen unvan. TDK Güncel Türkçe Sözlük
  2. ↑ Genealogy Directory Rajkumari Kenize de Kotwara (İngilizce)
  3. ↑ http://tvrehberi.milliyet.com.tr/Tarihin_Arka_Odasi_(Canli)/Tartisma/HABERTURK/372998/tv/index.htm Aynı programda Benazir Butto ile çok yakın arkadaş oldukları da anlatılmıştır.
This article is issued from Vikipedi - version of the 8/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.