Lavta
Lâvta (Arapça: lût, Fransızca: luth, İngilizce: lute, Yunanca: laouto), mızrapla çalınan, gövdesi uttan[1] küçük bir Batı müziği ve Türk müziği çalgısı.
Tarihi
İlk çağda Sümerler, Mısırlılar, Babilliler, Romalılar ve Yunanlarda bu sazın ilkel şekline rastlandı. Daha sonraları Araplar tarafından geliştirildi ve Endülüs Emevileri Dönemi'nde İspanyollara, oradan da batıya yerleşti.
Türk müziğine 18. yüzyılda girdi. Tamburi Cemil Bey lavtayı bağa mızrapla çalarak yeni bir özellik getirdi. Bu dönemde incesaz gruplarına alındı ancak, 19. yüzyılda popülerliğini yitirdi. Bugün nadiren de olsa Barok müzikte ve klasik Türk müziğinde kullanılmaktadır.
Yapısı
Uda çok benzer. Farkları, gövdesinde uda göre daha az dilim bulunması ve perdeli olmasıdır. Udta perde yokken lavtada yirmi altı tane perde aralığı bulunmaktadır. Akdeniz lavtasının çifterli takılan sekiz tane teli vardır. Bazı lavta yapımcıları en üstteki teli kaldırarak yedi telli ve yedi burgulu lavta üretirler. Barok lavtanınsa yine çifterli takılan on bir teli vardır. Ahenk tellerinin de eklenmesiyle tel sayısı arttırılabilir. Sazın atası olarak nitelendirilmektedir.
Kullanımı
Akdeniz lavtası bağa mızrapla veya plastik mızrapla çalınır. Bağa mızrapla çalındığında tambura çok yakın bir ses elde edildiği için Türk müziğindeki gelişimi olumsuz etkilenmiştir. Barok lavta sağ elin baş ve işaret parmaklarıyla teller çekilerek çalınır. Ayrıca lavta çalan kişiye lavtavi ya da lavtacı denir.
Önemli lavtacılar
Türk müziğinde
- Tamburi Cemil Bey
- Mesut Cemil
- Lavtacı Andon
- Lavtacı Civan
- Lütfi Bey
- Lavtavi Şeyda Hanım
Barok müzikte
Kaynakça
- ↑ Sözlükte Türkçe karşılığı: lavta ne demek? Kaynak: Güncel Türkçe Sözlük. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013
Dış bağlantılar
- Great Guide On How To Age With Grace! Turkmusikisi (İngilizce)
| |||||||||||||||||||||||||||