Mehmet Celal

Mehmet Celal, (d. 1867, İstanbul - ö. 1912, İstanbul) son Osmanlı döneminin tanınmış yazar ve şairlerinden biridir. Duygusal ve hayalci şiir ve hikâyeleri ile tanınmıştır.

Özgeçmiş

Mehmet Celal 1867 yılında İstanbul'da doğdu. Babası Jandarma Dairesi Başkanı General Hakkı Paşa idi. Eğitimi tamamlayamayan Mehmet Celal babası sayesinde Jandarma Dairesine memur olarak girmiş, ancak içkiye düşkünlüğünden dolayı işten atılmıştır. Yaşamının geri kalan kısmında kitap ve şiir yazarak, özel okullarda edebiyat dersi vererek geçinmiştir.

Mehmet Celal'in oldukça renkli bir özel yaşamı vardı. 5 kere evlenmiş ve boşanmış olan yazar padişah II. Abdülhamit'e karşı yazdığı yazılardan dolayı tutuklanarak hapse girmişti[1].

Mehmet Celal 26 Ocak 1912 yılında 45 yaşındayken çok içki içmekten dolayı yakalandığı karaciğer hastalığından vefat etti. Yenikapı Mevlevihanesi Mezarlığına gömüldü.

Sanatı

Dönemindeki Edebiyat Dünyası

O dönemde,bir taraftan eski Divan şiiri anlayışıni izleyenler bir taraftan Muallim Naci'nin öderlik yaptığı yeniye açık ama Divan şiiri anlayışını sürdürenler, diğer yandan Servet-i Fünun şairleri dolayısıyla çok canlı bir şiir ortamı vardı. Yazın tartışmaları hükümetin dikkatini çekecek kadar ateşliydi.

Şiir Anlayışı

İlk şiir kitabı olan Ada 'yı daha 19 yaşında iken yayınlayan Mehmet Celal şiir yazmaya küçük yaşlarda başladı.

Mehmet Celal,dönemindeki edebiyat ortamı içinde Muallim Naci'nin yolunu izleyerek Servet-i Fünunculara şiddetler saldırılarda bulundu; ama bu arada Batı'dan gelen etkileri de pek reddetmedi. Bu konudaki kimi eleştiri ve yazıları Divan şairleriyle ilgili kitaplar olan Elvah-ı Ma'sumane ve Makalat-ı Edebiye (1895) adlı yapıtlarında yer almaktadır.

Şiirerini kolayca ve kısa zamanda yazdığı için "şair-i zi-irtical" (doğaçlama yapabilen şair) sanıyla ünlenen aydın, titiz bir sanat endişesi ve kudreti taşımayan ve bütün değerini gerek içerik gerekse ifadesindeki samimilikten alan şiirler yazmıştır.

Öykü ve Roman Anlayışı

Mehmet Celal'in anlatı yapıtları,Namık Kemal'in açtığı yazınsal anlattığı çığırıyla Ahmed Mithat Efendi'nin geliştirdiği popüler anlatı anlayışının arasında bir yerdedir. Popüler anlatıya daha yakındır. Bu nedenle romanları ve öyküleri kolay anlaşılır.Okuru ilk anda duygularıyla kavrayan yapıtlardır.

Romanlarında kendi yaşamından esinlendiği gibi,örneğin Leman (1910) roman,karşı çıtığı Servet-i Fünun yazarlarından Halit Ziya Uşaklıgil 'in Aşk-ı Memnu (1900) romanından belirgin izler taşır.[2]. Yapıtlarından 19 tanesini Yahut bağlacı kullanarak adlandırmıştır.

Yapıtları

Şiir

Roman ve Uzun Öykü

Öykü

Eleştiri

Kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/6/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.