Mezbaha
Mezbaha (kesim evi[1], kanara, kasaphane, salhane), kasaplık hayvanların tüketim amacıyla kesilip derilerinin yüzülerek satışa hazırlandığı yer.
20. yüzyıl boyunca aynı yerde ve kısıtlı bir alanda hayvan kesme ve parçalama işlemlerinin gerçekleştirildiği ilkel mezbahalardan yavaş yavaş hayvan kesimi işlemlerinin uzmanlaşmış çalışma bölümleri tarafından yapıldığı, daha büyük boyuttaki modern kuruluşlara geçilmiştir. Zincirleme kesim işlemlerinde hayvanlar bir çalışma postasından diğerine otomatik taşıyıcılarla iletilmektedir.
Modern mezbahalar yüksek bir kesim temposu içinde çalışarak temiz bölgeler (temiz etler, sakatat v.b.) kesinlikle ayırmayı sağlamak, ürünlerin dolaşımını geriye dönmeyecek devrelerin çakışmasına izin vermeyecek ve ileriye doğru sürekli ilerleyecek biçimde gerçekleştirmek üzere tasarlanmıştır. Genel kural olarak, hayvanlar ve parçaları üzerindeki çalışmalar, ürünlerin yerle her türlü temasını kesmek üzere hep ısılı konumda yapılır.
Esas kesim alanında etlerin niteliklerini yitirmemelerini sağlamak için bir dizi tesis yer alır (soğuk hava tesisleri).
Etlerin hazır parçalar halinde pazarlandığı ülkelerde ayrıca özel karkas işletme tesisleri (parçalama, kemik çıkarma, et ayıklama ve hazırlama, parçaları ambalajlama ve koruma tesisleri) bulunur ve bunlar esas mezbahanın bitişiğinde yer alır. Bâzı durumlarda, mezbahaya ek tesislerde şarküteri ve tuzlama işlemleri yapılabilir, hatta sakatat ve diğer artıklar işlenebilir.
Mezbahaların kurulması, yer ve işleyişi, çevreye gelebilecek zararları önlemek ve kaçınılmaz sağlık kurallarının en iyi şekilde uygulanmasını sağlamak için yönetmeliklerle düzenlenmiştir.