Michel Simon
Michel Simon, asıl adı François Joseph Simon ( 9 Nisan 1895, Cenevre - 30 Mayıs 1975, Bry-sur-Marne), Fransız sinemasının "Altın Çağı"nın simgesi olmuş sinema ve tiyatro oyuncusu. Oyunlarında ve hatta söyleşilerinde alışılmamışa olan eğilimi ve alaycı, acı felsefesi ile tanındı. Sevimsiz ama dikkat çekici fiziğini kullanarak, çeşitli tipleri büyük bir başarıyla canlandırmıştır.[1]
On altı yaşında Paris'e gitti ve yaşamını boksörlük, fotoğrafçılık, palyaçoluk, akrobatlık gibi işler yaparak kazandı. 1920'de tiyatroya başladı. Tiyatrodaki en iyi oyunları arasında Nernstein'in Le Bonheur (1931), Édouard Bourdet'nin Fric-Frac, René de Obaldia'nın Sasafra Dallarındaki Rüzgar'ı (Du vent dans les branches de sassafras) oldu.
1925'te de sinema oyunculuğuna başladı. 1929'da Paris'te sahnelenen Jean de la lune (Mecnun Jean) oyununda ve bu oyunun 1931'de çekilen sinema uyarlamasındaki yorumlarıyla ilk büyük başarısını kazandı. Bundan sonra Fransız sinemasının en önemli yönetmenlerinin filmlerinde oynamaya başladı. Jean Renoir'ın La Chienne (1931; Dişi Köpek) ve Boudu sauvé des eaux (1932), Jean Vigo'nun L'Atalante (1934), Marcel Carné'nin Drôle de drame (1937; Tuhaf Bir Dram) ve Le Quai des brumes (1938; Son Buse/Sisler Rıhtımı), Julien Duvivier'in La Fin du jour (1939; Günün Sonu) ve Panique (1946; Panik), René Clair'nin La Beauté du diable (1949; Şeytanın Güzelliği) filmlerindeki oyunlarıyla Fransız sinemasının simgesi durumuna geldi.
Daha sonra ününü yitirerek ikinci derece rollerde gözüken Simon, film çekimi sırasında kullandığı makyaj malzemesinin sinirlerini etkilemesi sonucu yüz felci geçirdi.
1967'de Le Vieil Homme et l'Enfant (Yaşlı Adam ve Çocuk) filminde canlandırdığı tutucu yaşlı köylü rolüyle 17. Berlin Uluslararası Film Festivali'nde En İyi Erkek Oyuncu Altın Ayı Ödülü'nü kazandı. En son L'Ibis rouge (1975; Kırmızı Leylek) filminde oynayan Simon iri cüssesi, değişik sesi ve konuşma tarzıyla sıradan insan tipiyle özdeşleşmiş ve hem komedilerde, hem de trajik rollerde inandırıcı ve derinlikli oyunlar vermiştir.
Oğlu François Simon (1917-1982) da komedyen idi.
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Musée Michel-Simon (Fransızca)