Modern sanat
Modern sanat, genellikle 1880'lerin izlenimcilerinden (empresyonistler) 1960-70'lere kadar devam ettiği kabul edilen sanat dönemi.
Sanatta modernizmin temelleri, ressamların dünyayı gördükleri gibi temsil etmeyi bırakmalarıyla atılmıştır. Temsil, temel sorun haline gelmiş; sanat kendi kendisini konu haline getirmeye başlamıştır. Sanat eleştirmeni Clement Greenberg de 1960'ta yazdığı "Modernist resim" adlı makalesinde modernizmin özünün, disiplinlerin kendilerine has yöntemlerini, disiplinin kendisini eleştirmek için kullanmak olduğunu; bundaki amacın da o disiplini geliştirmek ve önemini artırmak olduğunu söyler. Örneğin, ilk modernist filozof olarak kabul edilen Immanuel Kant, felsefeyi daha fazla bilgi edinmek için değil, bilginin nasıl mümkün olduğunu sorgulamak için kullanmıştır. Greenberg'e göre, Kant'ın sanattaki karşılığı, ilk Modernist ressam, Manet'dir. Manet ve empresyonistler, üzerine resim yaptıkları yüzeyde boya, tuval vb. malzemelerin özelliklerini ve geçtikleri süreçleri saklamamış, aksine öne çıkarmışlar; sonrasında Cezanne eserlerini tuvalin dikdörtgen şeklini gözönüne alarak tasarlamıştır. Böylece doğadaki görüntülerin taklidi yavaş yavaş bırakılmış, temsil ikinci plana atılmıştır. Modern resimde bu şekilde gelinen en son nokta, bir heykel akımı olarak başlayan Minimalizmin etkisiyle yapılan, insan elinin izlerini tümden kaldırarak dümdüz tek renge boyanan, böylelikle içerikten arındırılmaları amaçlanan tuvallerdir.
Modern sanat akımları
Modern sanat, özellikle geç dönemlerinde keskin çizgilere sahip olmamasına rağmen, çağdaş sanatla karşılaştırıldığında akımlara göre incelenmeye daha uygundur:
1880'ler
- Tonalizm - 1880 - 1920
- Sembolizm - 1880 - 1900'ların başı
- Post-empresyonizm (Geç İzlenimcilik) - 1886 - 1905
- Neo-empresyonizm (Yeni İzlenimcilik)- 1886 - 1906
1890'lar
- Ekspresyonizm (Dışavurumculuk) - 1890 - 1939
- Fauvism - 1898 - 1906
1900'ler
- Die Brücke - 1905 - 1913
- Art nouveau - 1905 - 1939
- Kübizm - 1908 – 1939
- Fütürizm - 1909 - 1939
1910'lar
- Süprematizm - 1915 - 1920'ler
- Dadaizm - 1916 - 1923
- Bauhaus - 1919 - 1933
1920'ler
- Neue Sachlichkeit - 1920'ler - 1940'ler
- Konstrüktivizm - 1920'ler ve sonrası
- Art deco - 1920'ler - 1930'ler
- de Stijl - 1920'ler - 1932
- Sürrealizm - 1922 - 1939
1930'lar - II. Dünya Savaşı
- Abstraction-Création - 1931-1936
- Sosyalist realizm - 1930 - 1950
1940'lar
1945
- Soyut dışavurumculuk - 1945 ve sonrası
- Aksiyon resmi ('Action Painting')
- Renk alanı resmi ('Color Field Painting')
- Art informel - 1940'ların ortası - 1950'ler
- Art brut - 1940'ların ortası ve sonrası
- Tachism - geç 1940'lar - 1950'ler
1950'ler
- Neo-dada - 1950'ler
- Pop art - 1950'lerin ortası ve sonrası
- Durumculuk (Sitüasyonizm) - 1957 - 1970'lerin başı
1960'lar
- Op Art - 1964 ve sonrası
- Geç-resimsel soyutlama ('Post-painterly Abstraction') - 1964 ve sonrası
- Sert kenar resmi ('Hard-Edge Painting')
- Fluxus - 1960'ların başı - 1970'ların sonu
- Minimalizm - 1960'lar ve sonrası
- Kavramsal sanat - 1960'lar ve sonrası
- Performans sanatı - 1960'lar ve sonrası
- Fotogerçekçilik - 1960'ların ortası ve sonrası
- Süreç sanatı - 1960'ların ortası - 1970'ler
- Arazi sanatı - 1960'lar - 1970'lerin başı
- Post-Minimalizm - 1960'ların sonu - 1970'ler
Konu hakkındaki yayınlar
- Danto, Arthur C. (1997): After the end of art - Contemporary art and the pale of history: Princeton University Press, Princeton, NJ
Dış bağlantılar
| |||||||||||||||||||||||||||||