Muhsinzade Abdullah Hamdi Efendi
“Muhsînzade Abdullah Hamdi Efendi” (d. 1832 – ö. 19 Ağustos 1899), Türk hattat
II. Abdülhamid devrinde “Reis-ül Hattatin” (Hattatların Reisi) ünvanını almış ünlü bir hattatır.
Yaşamı
1832’de İstanbul’un Kuruçeşme semtinde, Muhsinizade Yalısı’nda dünyaya geldi[1]. Babası Mehmet Bey, Osmanlı sadrazamlarından Muhsinzade Mehmed Paşa’nın torunudur.
Beşiktaş’taki Kapı Ağası Mektebi’nde öğrenim gördü. Hafız Mehmet Efendi’de sülüs ve nesih öğrendikten sonra Kazasker Mustafa İzzet Efendi’ye çırak oldu. Ölümüne kadar onun yanından ayrılmadı. Memur yetiştirmek için kurulan “Menşe-i Küttab-ı Asker-i” adlı okula hat hocalığı yaptı. Bu sırada padişah II. Abdülhamit tarafından kendisine “Reis-ül Hattatin” (Hattatların Reisi) ünvanı verildi. 1846’da Ayşe Hanım ile evlenen Abdullah Hamdi Bey’in bu evlilikten Hasan Tahsin, Mehmet Rahmi, İbrahim Fuat, Muhsine, Fatma isimli çocukları oldu[1]. 1899’da hayatını kaybetti.
Fatih’teki Hacıköçek Camii’nin dışkapısı ve cami yanındaki çeşmenin üstünde bulunan manzum kitabe ile hocası Kazasker’in Tophane’de Kadîrîhâne haziresinde bulunan mezar taşı yazısı Muhsînzade Abdullah’a aittir. Topkapı Sarayı Müzesi’nde de bir levhası bulunur[2].