Messier 49

Koordinat: 12s 29d 46,7sn; +08º 00' 02″

Messier 49[1]

Messier 49
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Başak
Bahar açısı (α) 12s 29d 46.7sn[2]
Yükselim (δ) +08° 00 02[2]
Galaksi sınıfı E2/S0;Sy2 LINER[2]
Açısal boyut  (V) 10.2 × 8.3 yay-dakika[2]
Görünür parlaklık  (V) 9.4[2]
Yüzey parlaklığı  (SB) +13,2[3]
Fiziksel özellikler
Bağlı birlik Başak kümesi
kırmızıya kayma (3339 ± 33) ∙ 10-6[4]
Dikey hız (+999 ± 10) km/sn[4]
Uzaklık (41 ± 3) ∙ 106 Iy (12,7 ± 0,9) Mpc
Tarihçe
Kâşif Fransa Charles Messier
Keşif yılı 1771
Katalog başlıkları
M 49 • NGC 4472 • GC 3021 • 2MASX J12294679+0800014 • Arp 134 • h 1294 • MCG +01-32-083 • PGC 41220 • UGC 7629 • VCC 1226 • ZWG 42.134
Ayrıca bakınız:
Galaksi
Galaksiler listesi

Messier 49 (ayrıca M 49 veya NGC 4472 olarak da bilinir) Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 41 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir eliptik / merceksi gökadadır. Charles Messier tarafından 19 Şubat 1771 tarihinde keşfedilmiştir.[5]

Süpernova

Gökada içinde sadece SN 1969Q süpernovası gözlemlenmiştir.[6] Bu süpernova Haziran 1969'da keşfedilmiştir.[7]

Başak kümesi üyeliği

Messier 49, başak kümesi'nin en parlak üyelerindendir.[8] Gökada, Başak kümesi içerisindeki bir altkümenin merkezinde bulunmaktadır.[8]

Küresel kümedeki kara delik

Gökbilimciler ilk kez bir küresel yıldız kümesi içinde aktif bir karadeliğin tartışılmaz kanıtını belirlediler. Karadelik, NGC 4472'nin çevresinde belirlenen 300 X-ışını kaynağından birisi. İngiltere'nin Southampton Üniversitesi'nden gökbilimciler, daha önce Chandra X-ışını Uzay Teleskopu tarafından belirlenen bu kaynaklardan birinin, bilinen bir küresel kümenin optik olarak belirlenen koordinatlarıyla örtüştüğünü gözlemlediler ve x-ışını kaynağının, bir karadeliğin varlığından başka hiçbir biçimde açıklanamayacak kadar parlak ve değişken olduğunu belirtmişlerdir.[9]

Dış bağlantılar

Kaynaklar

  1. Jensen, Joseph B.; Tonry, John L.; Barris, Brian J.; Thompson, Rodger I.; Liu, Michael C.; Rieke, Marcia J.; Ajhar, Edward A.; Blakeslee, John P. (February 2003). "Measuring Distances and Probing the Unresolved Stellar Populations of Galaxies Using Infrared Surface Brightness Fluctuations". Astrophysical Journal 583 (2): 712–726. DOI:10.1086/345430. http://adsabs.harvard.edu/abs/2003ApJ...583..712J.
  2. 1 2 3 4 5 "NASA/IPAC Extragalactic Database". NGC 4472 için sonuçlar. http://nedwww.ipac.caltech.edu/cgi-bin/nph-objsearch?objname=NGC+4472&extend=no. Erişim tarihi: 26-09-2006.
  3. "SEDS". NGC 4472 için sonuçlar. 19 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20070919000400/http://www.seds.org:80/~spider/ngc/revngcic.cgi?NGC4472. Erişim tarihi: 11-01-2010.
  4. 1 2 "SIMBAD". NGC 4472 için sonuçlar. http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=Messier%2049. Erişim tarihi: 22-10-2006.
  5. K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5.
  6. "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for supernova search near name "NGC 4472". 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110514100451/http://nedwww.ipac.caltech.edu/. Erişim tarihi: 12-02-2007.
  7. R. Barbon, E. Cappellaro, F. Ciatti, M. Turatto, C. T. Kowal (1984). "A revised supernova catalogue". Astronomy & Astrophysics Supplement Series 58: 735–750. http://adsabs.harvard.edu/abs/1984A&AS...58..735B.
  8. 1 2 A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1.
  9. SKY - Bilim ve Teknik dergisi 2007
This article is issued from Vikipedi - version of the 3/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.