Takiye

Takiye (Arapça: تقية) İslam dinine ait fıkhi bir kavramdır.

Anlamı

Kelime anlamı "örten", "koruyan" olan "takiye"[1], Kur'an'daki Nahl suresinin 106. ayetine dayanarak, Müslümanın zorlayıcı nedenlerle inancını inkar edebilmesi veya gizleyebilmesi anlamına gelir:

Kalbi imanla dolu olduğu hâlde zorlanan kimse hariç, inandıktan sonra Allah’ı inkâr eden ve böylece göğsünü küfre açanlara Allah’tan gazap iner ve onlar için büyük bir azap vardır.
Kur'an, Nahl Suresi (16), 106. Ayet
(Diyanet Meali)

Tüm İslam alimleri bu ayetin Ammar bin Yasir'in başından geçen şu olayla ilgili indiği konusunda görüş birliğindedir:

Müşrikler bir gün Ammar bin Yasir'i yakalayıp, onu putları ilah olarak kabul edip onları yüceltmeye ve Muhammed'i tahkir etmeye zorlamışlardır. O kadar zorladılar ki, Ammar bin Yasir istediklerini yapmak zorunda kalmıştır. Muhammed'e geri döndüğünde, ona tüm olayları anlatmıştır. Muhammed kendisine "Kalbinde ne hissediyordun?" diye sordu. Bunun üzerine Ammar dedi ki, "Benim kalbim sonuna kadar Allah'ın dini ile doludur". Bunun üzerine Muhammed dedi ki, "Münafıklar senden bir daha aynısını söylemeni isterlerse, söyle." Bunun üzerine şu ayet inmiştir: (Nahl/106. ayet).[2]

Referanslar

  1. Kelimebaz Sevan Nişanyan'ın 08.04.2009 tarihinde Taraf Gazetesi'nde çıkan, takiye'nin etimoljisi hakkında 'Takiye' başlıklı makalesi, erişim tarihi: 12.10.2009
  2. Suyuti, Tefsir Durr ul-Mansur, 4. cilt, s. 132, Kahire Baskısı

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 9/10/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.