Yaşam kalitesi

Yaşam kalitesi, bireylerin veya toplumların genel refah ve erişim düzeyini ifade eden terimdir.

Yaşam kalitesi verileri; uluslararası kalkınma, sağlık, siyaset ve istihdam alanları da dahil olmak üzere geniş bir yelpazede kullanılır. Yaşam kalitesi, yaşam standardı kavramı ile karıştırılmamalıdır.

Yaşam kalitesinin standart göstergeleri, sadece zenginlik ve istihdam değil, aynı zamanda yapılı çevrenin durumu, fiziksel ve ruhsal sağlık, eğitim, rekreasyon, boş zaman ve toplumsal aidiyet dahil olmak üzere birçok göstergedir.[1][2]

Yaşam kalitesi aşağıdaki alt etki alanlarını içerebilir:

Ayrıca özgürlük, insan hakları ve mutluluk gibi kavramlar yaşam kalitesi ile ilgilidir. Mutluluğun subjektif ve ölçülmesi zor olması sebebiyle genellikle diğer verilere daha çok önem verilir.

Sayısal ölçüm

Gayrisafi yurt içi hasıla ve yaşam standardının her ikisi de iktisadi terimlerdir. Uluslar veya gruplar için yaşam kalitesinin objektif olarak ölçümü zordur. "Duygusal esenlik" son yıllarda artan kullanım görmüş bir terimdir. Sevinç, stres, üzüntü, öfke ve eğilimlerin bulunması ile yaşam değerlendirmesinde bulunulur. Birden fazla değişik sistemler ve ölçüm ölçekleri bir süredir kullanımda olmuştur. Araştırma yaşam kalitesi ve verimlilik arasındaki ilişkiyi incelemek için çalışmaktadır.[3]

İnsani Gelişme Endeksi

Yaşam beklentisi, eğitim ve yaşam standardı kullanılarak tespit edilen bir listelemedir. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı tarafından İnsani Gelişim Raporu'na esas alınır.

Dünya Mutluluk Raporu

Birleşmiş Milletler tarafından İnsani Gelişme Endeksi ile birlikte yayınlanır. Bu rapor objektif ve subjektif ölçümlerle ülkelerin mutluluk derecesine göre sıralama yapar. Birleşmiş Milletler, Gallup sonuçlarını, Gayrisafi yurt içi hasıla verilerini, sağlıklı yaşam beklentisi, yaşam tercihleri yapmakta özgürlük, yolsuzluk durumu, cömertlik gibi ölçütlerle nihai raporu oluşturur.

Diğer ölçütler

Yaşanabilirlik

Yaşam kalitesi terimi politikacılar ve ekonomistler tarafından bir şehirde veya bir ülkede yaşanabilirlik seviyesini göstermek için de kullanılır. Yaşanabilirlik ölçütleri, Yaşam Kalitesi İndeksi ve Dünyanın en yaşanabilir şehirleri listesinin oluşturulmasında kullanılır. Boşanma verileri, güvenlik, altyapı, suç sayısının nüfusa oranı, kilometrekareye düşen yeşil alan gibi birçok veriyle şehrin veya ülkenin yaşanabilirliği ölçülebilmektedir.

Suçlar

Mülke ve mala karşı işlenen suçlar (düzensiz çöp dökme, graffiti ve vandalizm gibi) ve belli bir mağduru olmayan suçlar "yaşam kalitesi suçları" olarak nitelendirilir. James Q. Wilson tarafından açıklanan Kırık camlar teorisine göre şehirlerde suç işleme potansiyeli vardır. Bu potansiyelin ortaya çeşitli nedenlerle, değişik derecelerde ortaya çıkışı şehir veya ülke sakinlerinin yaşam kalitesini doğrudan etkiler. Suç sayısı oranının nüfusa göre yüksek olması durumunda yaşam kalitesi düşük olmasına yol açacak bir kriter mevcut demektir. Örneğin cinayet, soygun ve hırsızlık suçlarının düşük olması, o şehrin veya ülkenin yaşam kalitesini yükseltebilecek bir kriterdir.[7][8][9]

Buzşekeri Endeksi

Catherine Austin Fitts tarafından bulunan Buzşekeri Endeksi ölçütüne göre, bir çocuğun buzşekeri almak üzere evinden çıkıp en yakın buzşekeri alabileceği yere ulaşması ve alışverişi tamamlayıp güvenle evine geri dönmesine dair o şehir veya ülke insanlarının inanış yüzdesini gösterir. Yani bu aktivitenin sorunsuz tamamlanacağını düşünenlerin yüzde olarak fazlalığı o toplumun yaşam kalitesinin o derece yüksek olduğuna dair bir ölçüttür.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Gregory, Derek; Johnston, Ron; Pratt, Geraldine ve diğ., ed. (June 2009). "Quality of Life". Dictionary of Human Geography (5th bas.). Oxford: Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-3287-9.
  2. Martha Nussbaum and Amartya Sen, ed. (1993). The Quality of Life, Oxford: Clarendon Press. Description and chapter-preview links.
  3. Federal Reserve Bank of Kansas City, The Increasing Importance of Quality of Life, October 2008
  4. Morris, Morris David (January 1980). "The Physical Quality of Life Index (PQLI)". Development Digest 1: 95–109.
  5. "The Happy Planet Index 2.0". New Economics Foundation. 2012. 24 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160724151047/http://happyplanetindex.org/. Erişim tarihi: 2 Eylül 2012.
  6. "Michael E Porter at the UN 6th Ministerial Forum for Development". 17 Jul 2013. 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160313051717/http://www.socialprogressimperative.org/blog/posts/michael-e-porter-at-the-un-6th-ministerial-forum-for-development. Erişim tarihi: 27 Jul 2013.
  7. Fitts, Catherine Austin. "Understanding the Popsicle Index". SolariF. 26 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160126215827/http://solari.com:80/about/popsicle_index.html. Erişim tarihi: 2009-06-10.
  8. "To lick crime, pass the Popsicle test". The Virginian-Pilot. July 9, 2005. http://www.highbeam.com/doc/1G1-133984989.html. Erişim tarihi: 2009-06-10.
  9. Darling, John (January 2006). "Money in a Popsicle-Friendly World". Sentient Times. http://www.sentienttimes.com/06/dec_jan_06/popsicle.html. Erişim tarihi: 2009-06-10.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.