Yevgeni Vahtangov
Yevgeni Bagrationoviç Vahtangov (Rusça: Евгений Багратионович Вахтангов, d. 13 Şubat 1883, Vladikavkaz, Rus İmparatorluğu - ö. 29 Mayıs 1922, Moskova, SSCB), Rus tiyatro yönetmeni.
Konstantin Stanislavski'nin öğrencisiydi. 1920'lerin başlarında onun doğalcı oyunculuk tekniklerini Vsevolod Y. Meyerhold'un cesur deneyleriyle başarıyla birleştirdi. Doğalcılıktan uzaklaşarak daha teatral bir anlatıma yönelerek 1917 Devrimi sonrası Rus tiyatrosunun en özgün yapımlarından bazılarını yarattı. 1920'de Moskova Sanat Tiyatrosu bünyesindeki Üçüncü Atölye'nin başına geçti ve zamanla bu topluluğu bir tür "fantastik gerçekçilik"e yöneltti. Maske, müzik ve dansın yanı sıra çarpıcı soyut kostümler ve dekorlar kullanarak, yaşamı bir ayna gibi yansıtmak yerine düş gücü ve yergi dolu bir tiyatro yaratmaya çaba gösterdi.
Aynı zamanda Habima adlı tiyatronun da yönetmenliğini yapan Vahtangov, Yahudi folkloruna eğilerek fantastik ve grotesk öğelere yer veren uygulamalar geliştirdi. 1922'de, S. Anski'nin kötü ruhların insanı etkileyişini konu alan Dıbbuk adlı oyununu sahneye koyarak büyük bir başarı elde etti. Meyerhold kadar aşırıya gitmemekle birlikte yeni ve cesur yorumlardan da çekinmiyordu. Carlo Gozzi'nin Turandot oyununu commedia dell'arte teknikleri kullanarak sahneye koydu. Yaptığı düzenlemede oyuncular sahnede giyinip makyaj yaparken, sahne görevlileri de dekorları izleyicilerin önünde değiştiriyordu. Genel provanın ardından yatağa düşen Vahtangon üç ay sonra 39 yaşında öldü.
Üçüncü Atölye'ye onun anısına Vahtangov Tiyatrosu adı verildi. Sonradan bu tiyatronun başına geçen Ruben Simonov, Vahtangov'un anı ve prova notlarını yayımladı.