Zahir-i Faryabi
Zahir-i Faryabi asıl adı Zahireddin Ebu'l Fazl Tahir bin Muhammed el-Faryabi (Farsça: ظهیرالدّین ابوالفضل طاهر بن محمد; d. Faryab-ö. 1201, Tebriz), özellikle yeni mazmunları kullandığı kasideleriyle tanınan İranlı şair.
Yoksul bir ailenin çocuğuydu. Nişabur'da Arap edebiyatı, felsefe, matematik ve heyet (astronomi) öğrenimi gördü. Şair ve yazarları koruyup gözeten Azududdin Togan Şah bin Müeyyed'in sarayına girerek kasideler yazdı. Daha sonra Isfahan'a gitti ve iki yıl ünlü Şafii bilgini Sadreddin Abdüllatif el-Hocaendi'nin yanında kaldı. 1189'da Mazenderan'a, daha sonra da Azerbaycan'a gitti. Geçimini hükümdarlara yazdığı medhiyelerden kazandığı parayla sağladı. Yaşamının sonlarına doğru şiir söylemekten vazgeçerek Tebriz'de inzivaya çekildi.
Şemseddin es-Secasi'nin düzenlediği Divan'ının en iyi baskılarını 1958 ve 1966'da Takı Bıniş Meşhed'de, 1959'da da Haşim Razı Tahran'da yapmıştır.