Aretha Franklin

Aretha Louise Franklin

1967'de Franklin
Genel bilgiler
Doğum adı Aretha Louise Franklin
Doğum 25 Mart 1942 (1942-03-25)
Memphis, Tennessee, ABD Amerika Birleşik Devletleri
Köken Detroit, Michigan, ABD
Tarzlar
Meslekler
  • Şarkıcı
  • Söz yazarı
  • Müzisyen
Çalgılar Vokal, piyano
Etkin yılları 1956-günümüz
Plak şirketi
İlişkili hareketler
Resmî sitesi arethafranklin.net

Aretha Louise Franklin (d. 25 Mart 1942) Amerikalı şarkıcı ve müzisyen. Franklin, kariyerine rahip babası C. L. Franklin'e kilisede gospel müzik söyleyerek başladı. 1960'ta 18 yaşındayken laik müziğe geçiş yaparak Columbia Records için kayıtlar yaptı. Ancak bu dönemde sınırlı başarılar elde edebildi. 1967'de Atlantic Records'la anlaşan Franklin, "Respect", "(You Make Me Feel Like) A Natural Woman" ve "Think" gibi şarkılarla beraber ticari övgü ve başarılar elde etti. Bu hit şarkılar neticesinde 1960'ların sonuna doğru "Soul Müziğin Kraliçesi" ünvanını aldı.

Franklin, Billboard listelerinde toplamda 112 şarkısıyla yer aldı. Bunlardan 77'si Hot 100'e girdi, 20 tanesi ise R&B listesinde bir numaraya erişti. Bu başarılar sayesinde bu liste tarihinde, en çok şarkıyla listede yer alan şarkıcı oldu. Sanatçı bunun dışında I Never Loved a Man the Way I Love You, Lady Soul, Young, Gifted & Black ve Amazing Grace gibi işlerle başarısına devam etti. 1970'lerin ortasında kayıt şirketiyle yaşadığı anlaşmazlıklara kadar eser vermeye devam etti. 1979'da babası vurulduktan sonra Franklin, Atlantic'i terk ederek Arista Records ile çalışmaya başladı. The Blues Brothers filminde kendisini canlandıran sanatçı, Jump to It ve Who's Zoomin' Who? gibi albümlerle başarılarını sürdürdü. 1998'de, ünlü opera ariası "Nessun Dorma"yı seslendirerek olumlu eleştiriler topladı ve o yılki Grammy töreninde Luciano Pavarotti'nin yerine sahne aldı. Aynı yılın sonlarına doğru yayımladığı "A Rose Is Still a Rose" ile beraber son kez listelerde ilk kırka girdi.

Franklin toplamda 18 Grammy Ödülüne sahip olup 75 milyonun üzerindeki satışlarından ötürü gelmiş geçmiş en çok satan kadın sanatçılar arasındadır.[1] Franklin 1987'de Rock and Roll Hall of Fame'e dahil edilerek bu başarıyı gösteren ilk kadın oldu. Daha sonra 2005'te UK Music Hall of Fame'e, Ağustos 2012'deyse GMA'nın Gospel Music Hall of Fame'ine dahil edildi.[2] Franklin, Rolling Stone dergisinin iki "tüm zamanlar" listesine dahil oldu. Bunlardan ilki 9. olduğu Gelmiş Geçmiş En İyi Sanatçılar olup ikincisi 1. olduğu Gelmiş Geçmiş En İyi Şarkıcılar listesidir.[3][4]

Erken dönem hayatı

Franklin' Memphis, Tennessee'de doğduğu ev, 406 Lucy Ave.[5]

Aretha Louise Franklin, Memphis, Tennessee'de Barbara Siggers ve Clarence LaVaughn Franklin'in kızı olarak dünyaya geldi. "C. L." mahlasını alan babası Shelby, Mississippi asıllı bir gezgin vaiz olup, annesi yetenekli bir piyanist ve vokalistti.[6] Franklin'in yanı sıra, ebeveynleri üç kardeş daha dünyaya getirdikleri gibi her ikisi de bu evliliğin dışında başka çocuklara da sahip oldu. Franklin iki yaşındayken aile Buffalo, New York'a taşındı. Beşinci yaş gününden önce C. L. Franklin aileyi kalıcı olarak Detroit, Michigan'a taşıyarak Baptist kilisesi New Bethel'i kurdu. Franklin'in ebeveynleri özellikle C. L. Franklin'in aldatma hikayeleri nedeniyle sorunlar yaşıyordu ve 1948 itibariyle ayrıldılar. Annesi bir önceki ilişkisinden olan oğlu Vaughn ile beraber Buffalo'ya yeniden yerleşti.

Popüler inanışların aksine Franklin'in annesi çocuklarını terk etmedi. Franklin, yazları Buffalo'ya gittiğini, annesinin de sıkça Detroit'e çocuklarını ziyarete geldiğini belirtti.[7] Franklin'in annesi onuncu yaş gününden önce, 7 Mart 1952'de vefat etti. Franklin'in büyükannesi Rachel ve Mahalia Jackson'ın da dahil olduğu birkaç kadın evdeki çocukların bakımına yardım etti.[8] Bu sıralarda Franklin kulağının yardımıyla nasıl piyano çalınacağını öğrendi.[9] Franklin'in babasının duygusal açıdan yüklü vaazleri onun "milyon dolar ses" olarak tanınmasına yol açtı ve ülke çapında verdiği vaazler sayesinde binlerce dolar kazandı.[10][11] Bu ün sayesinde gospel müzisyenleri Clara Ward, James Cleveland ve erken dönem Caravans üyeleri Albertina Walker ve Inez Andrews; Martin Luther King, Jr., Jackie Wilson ve Sam Cooke gibi birçok ünlü isim Franklin'lerin evini ziyarete geldi.[12][13]

Müzik kariyeri

Erken dönem

Annesinin ölümünden hemen sonra Franklin, New Bethel'da solo şarkılar söylemeye başladı. Bunlardan ilki "Jesus, Be a Fence Around Me" ilahisiydi.[8][14] Dört sene sonra babası onun kariyer menajerliğini üstlendi ve onu "gospel caravan" adını verdiği kilise turlarına eşlik etmesi için yanında götürmeye başladı.[15] Kısa süre sonra kızının J.V.B. Records'la anlaşmasına öncülük eden babası, 1956'da Songs of Faith adlı ilk albümün çıkışına önayak oldu. Gospel radyo istasyonlarına "Never Grow Old" ve "Precious Lord, Take My Hand" şarkıları servis edildi. Franklin bu süreçte bazen The Caravans ve The Soul Stirrers ile beraber geziyordu ve dinsel olmayan müzik kariyerinden önce Soul Stirrers ile beraber şarkı söyleyen Sam Cooke'a aşık oldu.

18'ine girdikten sonra Franklin, babasına Sam Cooke gibi pop müzik kaydetmeye niyetli olduğunu söyledi. Menajeri olarak C. L., bu konuda yardımcı olacağını belirterek onunla beraber iki şarkılık bir demo hazırladı ve bu sayede Columbia Records'ın ilgisini çekti. 1960'ta bu şirketle anlaşma imzalayan sanatçı "five-percent artist" (Türkçe: "yüzde beş sanatçı") adıyla atfedildi.[16] Bu sıralarda pop performansları için koreograf Cholly Atkins'ten yardım aldı. Columbia ile anlaşmasından önce Sam Cooke, Franklin'in babasını kendi şirketi olan RCA'ya almak için ikna girişimlerinde bulunmuştu. Aynı şekilde, bölgesel kayıt şirketi sahibi Berry Gordy, Franklin'i ve ablası Erma'yı Tamla etiketine dahil etmek istemişti. Franklin'in babası ise bu şirketlerdeki düzenin henüz oturmadığını hissetti. Franklin'in ilk Columbia teklisi "Today I Sing the Blues",[17] Eylül 1960'ta yayımlanarak Hot Rhythm & Blues Sellers listesinde ilk onda yer aldı.

İlk başarılar

Ocak 1961'de Columbia, Franklin'in ilk ana akım albümü Aretha: With the Ray Bryant Combo'yu piyasaya sürdü. Albümde Billboard Hot 100 listesinde gözüken ilk teklisi "Won't Be Long" da yer almaktaydı. Büyük kısmının prodüksiyonu Clyde Otis tarafından üstlenilen bu Columbia kayıtları, vokal caz, blues, doo-wop ve rhythm and blues gibi farklı türde denemeler içeriyordu. Yıl bitmeden, "Rock-a-Bye Your Baby with a Dixie Melody" şarkısını yeniden seslendiren şarkıcı, teklinin B yüzüne R&B hiti "Operation Heartbreak"i de dahil etti. "Rock-a-Bye" Avustralya ve Kanada'da ilk kırkta gözükerek sanatçının ilk uluslararası hiti oldu. Franklin, 1961 sonunda Down Beat tarafından "yeni-yıldız kadın vokal" şeklinde bahsedildi.[18] 1962'de Columbia'dan The Electrifying Aretha Franklin ve Amerikan listelerinde 69 numarada beliren The Tender, the Moving, the Swinging Aretha Franklin albümleri yayımlandı.

1964 itibariyle Franklin iyice pop müziğe yönelmeye başladı. 1965 başında "Runnin' Out of Fools" adlı baladıyla R&B listelerinde ilk ona kadar yükseldi. Sonraki süreçte R&B ve Easy Listening listelerinde çeşitli şarkılarıyla göründü. 1960'lar ortalarında Franklin, gece kulübü ve tiyatrolardaki gösterileri ile $100.000 kazanır hale geldi.[18] Aynı dönemde Hollywood A Go-Go ve Shindig! gibi rock and roll gösterilerinde de sahne aldı. Buna karşın, kayıt şirketinin Franklin'in yeteneklerini göz ardı ettiği de tartışılır hale geldi. Columbia yöneticisi John H. Hammond, daha sonraları Columbia'nın Franklin'in gospel geçmişini göz ardı ettiğinden ötürü sanatçının asıl potansiyelini ortaya çıkaramadığını belirtti.[17]

Ticari başarı

Ocak 1967'de altı yıllık anlaşma sonunda Columbia ile anlaşmasını yenilemeyen Franklin, Atlantic Records'a geçti. O ay, Muscle Shoals, Alabama'daki FAME Stüdyoları'na giderek Muscle Shoals Rhythm Section'ın ünlü müzisyenlerinin önünde "I Never Loved a Man (The Way I Love You)"yu seslendirdi.[17] Şarkı Şubat ayında yayımlanarak R&B listelerinin zirvesine otururken Billboard Hot 100 listesinde dokuz numaraya kadar yükselerek sanatçının ilk ona giren ilk şarkısı oldu. Şarkının B yüzü "Do Right Woman, Do Right Man" de R&B listelerinde 37 numarada kendine yer buldu. Nisan ayında, Otis Redding'in "Respect" şarkısının coşkulu Franklin sürümü yayımlandı. Şarkı hem R&B hem pop listesinde bir numaraya yükseldi. Sonraları sanatçının imza şarkısı olduğu gibi sivil haklar ve feminizm marşı olarak da kullanıldı.[17]

Franklin'in Atlantic'ten çıkan ilk albümü I Never Loved a Man the Way I Love You ticari başarılar elde ederek altın plakla ödüllendirildi. 1967'de "Baby I Love You" ve "(You Make Me Feel Like A) Natural Woman" adlı iki şarkısıyla daha ilk onda yer aldı. Franklin'in prodüktör Jerry Wexler ile birlikteliği, sanatçının Atlantic dönemindeki en başarılı şarkılarının ortaya çıkmasına yardımcı oldu. 1968'de Lady Soul ve Aretha Now adlı çok satan albümlerini yayımladı. Bu albümler Franklin'in en bilinen şarkılarından "Chain of Fools", "Ain't No Way", "Think" ve "I Say a Little Prayer" gibi şarkıları içermekteydi. Şubat 1968'de En İyi Kadın R&B Vokal Performansı da dahil olmak üzere iki Grammy aldı. Franklin, bu dalda 1975'te Natalie Cole'ın "This Will Be (An Everlasting Love)" ile aynı ödülü kazanmasına kadar toplamda sekiz kez art arda ödül kazandı (toplamda on bir kez bu ödülü aldı). 16 Şubat 1968'de Franklin kendi şerefine düzenlenen bir günde eski dostu Martin Luther King, Jr. ile görüştü. Aynı gün, ölümünden iki ay önce Luther King ona SCLC Drum Beat Ödülü takdim etti.[19][20][21] Franklin, Haziran 1968'de Time dergisinin kapağında yer aldı.[22]

Franklin'in başarıları 1970'lerde daha ilerilere yöneldi. Bu süreçte "Spanish Harlem", "Rock Steady" ve "Day Dreaming" gibi şarkılarla ilk onda yer alırken, Spirit in the Dark, Young, Gifted & Black ve gospel türündeki Amazing Grace gibi albümlerle olumlu eleştiriler aldı. 1971'de Franklin, Fillmore West'in afişlerinde yer alan ilk R&B şarkıcısı oldu. Bir süre sonra da Aretha Live at Fillmore West adlı canlı performans albümü piyasaya sürüldü.[23] Quincy Jones prodüksiyonu içeren albümü Hey Now Hey (The Other Side of the Sky) ile beraber Franklin'in kariyerinde bir gerileme görüldü. Her ne kadar albümdeki "Angel" ticari olarak başarı gösterse de 1973'te yayımlandığında oldukça düşük bir satış grafiği çizdi. Franklin bu süreçten sonra "Until You Come Back to Me" ve "I'm in Love" gibi şarkılarla R&B başarıları gösterse de 1975'ten sonra kayda değer liste başarıları elde edemedi. Jerry Wexler 1976'da Atlantic'ten ayrılıp Warner Bros. Records'a geçtikten sonra Franklin, Curtis Mayfield ile beraber "Sparkle" filminin soundtrack'i üzerinde çalıştı. Albümde sanatçının 70'lerdeki son top-40 hiti olan "Something He Can Feel" yer alıyordu. Franklin'in Sweet Passion, Almighty Fire ve La Diva da dahil olmak üzere bundan sonraki Atlantic albümleri fiyaskoyla sonuçlandı. 1979'da ise sanatçı şirketten ayrılmaya karar verdi.

Sonraki yıllar

Franklin 21 Nisan 2007'de Dallas'taki Nokia Theater'da.

1980'de Clive Davis'in de dahil olduğu Arista Records'a kaydolan Franklin, Kraliçe Elizabeth'in önünde Royal Albert Hall'de kraliyet konseri verdi. Franklin bunun yanında komedi müzikali The Blues Brothers'ta konuk oyuncu olarak bir garsonu canlandırarak övgü topladı. Franklin'in ilk Arista albümü Aretha'da R&B listesinde 3 numaraya yükselen "United Together" ve Grammy ödülü adayı gösterilen Otis Redding cover'ı "I Can't Turn You Loose" yer almaktaydı. 1981'de yayımlanan Love All the Hurt Away, aynı adlı George Benson düeti ve Grammy ödüllü Sam & Dave cover'ı "Hold On, I'm Comin'"i içeriyordu. Franklin yedi yıldan sonra Jump to It adlı albümle altın plak kazandı. Albümle aynı adı taşıyan şarkı da altı seneden sonra listelerde ilk kırkta yer alan ilk şarkısı oldu.

1985'de "daha genç bir tını" elde etmek amacıyla dördüncü Arista albümü Who's Zoomin' Who'yu yayımlayarak bir milyondan fazla sattı. "Freeway of Love", "Who's Zoomin' Who" ve "Sisters Are Doing It for Themselves" gibi şarkıları içeren albüm böylelikle sanatçının platin plak kazanan ilk albümü oldu.[24] Bir sonraki sene yayımlanan Aretha da benzer başarılara imza attı. Bu albümde de "Jumpin' Jack Flash", "Jimmy Lee" ve George Michael düeti "I Knew You Were Waiting for Me" gibi bilinen şarkıları yer almaktaydı. Bu dönemde Franklin A Different World ve Together gibi gösteriler için tema şarkıları seslendirdi.[25] 1987'de babasının kilisesinde kaydedilen üçüncü gospel albümü One Lord, One Faith, One Baptism'i ve 1989'da Through the Storm'u yayımladı. Franklin'in 1991 albümü What You See is What You Sweat ise listelere giremedi. Frankin listelere bir daha 1993'teki dans şarkısı "A Deeper Love" ile, ilk 40'a ise 1994'teki "Willing to Forgive" şarkısıyla geri döndü.

1998'de Franklin, Lauryn Hill tarafından prodüksiyonu üstlenilen "A Rose Is Still a Rose" ile listelerde ilk 40'ta yer alırken, aynı addaki albümü altın plak elde etti. Aynı yıl Grammy Ödülleri töreninde "Nessun Dorma"yı seslendiren sanatçı büyük övgüler topladı. Grammy ödüllü "Wonderful" şarkısının da yer aldığı Arista'dan çıkan son albümü So Damn Happy, 2003'te yayımlandı. Franklin 20 seneden sonra 2004 yılında Arista'dan ayrılacağını açıkladı. Arista anlaşmasının zorunlu kıldığı düet derleme albümü Jewels in the Crown: All-Star Duets with the Queen'i 2007'de piyasaya sürüldü. Sonraki sene ise DMI Records'tan This Christmas, Aretha adlı noel albümü yayımlandı.

Franklin, 2009'da Başkan Obama'nın seçilmesi için düzenlenen kutlamada şarkı söylerken.

Ocak 2009'da Franklin, ABD genel seçimlerini kazanan Barack Obama'nın zaferini kutlamak adına düzenlenen gösteride kilise şapkası eşliğinde "My Country 'Tis of Thee" adlı şarkıyı seslendirdi. 2010'da sanatçı, Yale Üniversitesi'nden onur derecesi elde etti.[26] 2011'de kendi kurduğu Aretha's Records aracılığıyla Aretha: A Woman Falling Out of Love albümünü piyasaya sürdü. 2014 itibariyle RCA Records altında çalışan sanatçı tekrar Clive Davis ile beraber iş birliği içindedir. Yeni bir albüm için Babyface ve Danger Mouse ile ortak çalışmalar gündeme gelmiştir.[27]

29 Eylül 2014'te Franklin, Late Show with David Letterman programında Cissy Houston arka vokalleriyle beraber Adele'in "Rolling in the Deep" şarkısı ve "Ain't No Mountain High Enough" şarkısından oluşan bir derleme seslendirdi.[28] Ekim 2014'te "Rolling in the Deep" cover'ının Billboard'ın Hot R&B/Hip-Hop Songs listesinde 47 numaraya erişmesiyle Franklin, bu listede 100 şarkısı olan ilk insan oldu.[29]

Müzikal tarz ve imaj

Franklin, "vokal esnekliği, yorumsal zekası, yetenekli piyano çalışı, kulağı ve deneyimi" nedeniyle sıklıkla büyük bir şarkıcı ve müzisyen olarak addedilir.[30] Franklin'in sesi "güçlü bir mezzo-soprano" olarak sınıflandırılmaktadır.[31] Franklin'in erken dönem sesini barındıran ve sanatçının on dört yaşında söylediği Songs of Faith albümü hakkında konuşan Jerry Wexler, sanatçının sesini "on dört yaşındaki bir çocuk gibi değil, kendinden geçmiş bir tefsirci rahip gibi" olduğunu belirtti.[32] Franklin'in imajı kariyeri boyunca ani değişimlere sahne oldu. 1960'lar boyunca kabarık saçlar ve bazen vizon kürk ile kuş tüyleriyle kuşanmış abartılı kıyafetlerle göz önünde bulunurken 1970'lerde kendi köklerine binaen Afro saçlarıyla ve Afro-merkezli kıyafetleriyle akranları tarafından örnek alındı. 1970'ler ortasında verdiği kiloların ardından dar kıyafetler giymeye başladı. 1980'lerde ise gecelik ve abartılı kıyafetler giydi.

Kişisel yaşam

Aretha Franklin ve William Wilkerson, 2011 US Open'da Roger Federer'ı izlerken.

Detroit'te yetiştirildikten sonra Franklin, 1960'larda New York'a taşınarak 1970'ler ortasında Los Angeles'a yerleşene kadar burada kaldı. En sonunda Encino, Kaliforniya'ya yerleşen sanatçı 1982'ye kadar burada yaşadı. Buradan sonra Detroit kenar mahallesi Bloomfield Hills, Michigan'a yerleşerek rahatsızlanan babasının ve kardeşlerinin yanında kalmayı amaçladı. Franklin'in ikameti bugüne kadar orada kaldı. 1984'de yaşadığı bir olayın ardından yaşadığı uçma korkusu nedeniyle denizaşırı seyahat edemeyen Franklin, bu tarihten sonra sadece Kuzey Amerika'da sahne aldı.[33] Dört erkek annesi olan Franklin'in ilk evladı Clarence, sanatçı 14 yaşına girdiği sıralarda dünyaya geldi.[34] Hiçbir oğlunun babası açıklanmadı. Kariyeri peşinde koşarken ve "[arkadaşlarıyla] takılırken" Franklin'in büyükannesi Rachel ve kız kardeşi Erma çocukları sırayla alarak yetiştirdi.[35] Franklin'in üçüncü oğlu, Ted White, Jr. 1964 tarihinde dünyaya geldi. Profesyonel olarak Teddy Richards adıyla bilinen bu üçüncü oğlu, annesi için konserlerde gitar çalmasıyla bilinmektedir.[36]

Franklin iki kez evlendi. Babasının karşı çıkmasına rağmen Ted White ile 1961'de evlendi. Aile içi şiddet de barındıran kavgalı bir ilişkiden sonra çift 1969'da boşandı.[37] 11 Nisan 1978'de ikinci eşi aktör Glynn Turman ile babasının kilisesinde evlendi. Turman ile evlenerek Franklin, Turman'ın önceki evliliğinden üç çocuğuna üvey anne oldu. Çift 1982'de Franklin'in Kaliforniya'dan Michigan'a taşınmasının ardından ayrı düştü ve 1984 itibariyle de boşandı. Bir dönem uzun süreli erkek arkadaşı Willie Wilkerson ile dünya evine girme planı yaptı.[38][39] Franklin ve Wilkerson'ın 1988'e kadar uzanan iki nişan geçmişi bulunmaktadır. Franklin en sonunda 2012'de nişanın düştüğünü beyan etti.

Franklin'in kız kardeşleri Erma ve Carolyn de profesyonel müzisyen olarak kariyer sahibi oldular ve Franklin'in kayıtlarında geri vokalde yer aldılar. Franklin'in Ted White'tan boşanmasını izleyen süreçte erkek kardeşi Cecil, Franklin'in menajeri oldu ve 26 Aralık 1989'da akciğer kanserinden dolayı öldüğü tarihe kadar öyle kaldı. Kız kardeşi Carolyn de bir sene önce Nisan 1988'de meme kanserinden dolayı vefat ederken daha büyük kız kardeşi Erma gırtlak kanseri neticesinde Eylül 2002'de hayata gözlerini yumdu. Franklin'in yarı erkek kardeşi Vaughn da Erma'dan iki ay sonra öldü. Yarı kız kardeşi Carl Kelley (Jennings; d. 1940) halen yaşamaktadır. 10 Haziran 1979 tarihinde Franklin Las Vegas'taki Aladdin Hotel'de konser verirken babası C. L.'in Detroit'teki evinde kısa mesafeden iki kez vurulduğunu öğrendi.[40] Henry Ford Hastanesi'nde geçirdiği altı aydan sonra, hala komadayken babası C.L., 24 saat bakıcı eşliğinde eve getirildi. Sanatçı, 1982 sonunda babasına bakmak adına Detroit'e taşındı. Babası 27 Temmuz 1984 tarihinde vefat etti.[41]

Franklin romantik açıdan pek çok sanatçıyla ilişkilendirilmektedir. Bunlar arasında Sam Cooke ve The Temptations grubundan Dennis Edwards yer almaktadır. Müzik piyasasındaki arkadaşları arasında Dionne Warwick, Mavis Staples ve Sweet Inspirations grubunun üyesi olarak Franklin'le şarkı söylemeye başlayan Cissy Houston yer almaktadır. Houston, aynı zamanda Franklin'in hit şarkısı "Ain't No Way"in geri vokalinde yer aldı.[42] Franklin, Houston'ın kızı Whitney ile 1970'lerde tanıştı.[43] Daha sonra Whitney'nin onursal teyzesi oldu. Whitney bu süreçte ona "Auntie Ree" (Ree Teyze) şeklinde hitap etti.[44] Whitney, 11 Şubat 2012'de vefat etti.[45] Franklin ise onun ölümüne çok şaşırdığını belirtti.[45] Houston'ın anısına 18 Şubat'ta düzenlenen gösteride yer alacağını belirtse de, temsilcisi Franklin'in bacak spazmı geçirdiği ve bu yüzden katılamayacağını açıkladı. Onun katılmayışına yönelik eleştiriler üzerine, "Tanrı biliyor, gelmeyi çok istedim ama gelemedim." dedi.[46]

Franklin, kayıtlı bir demokrattır.[47] 2014'te müziğe olan katkılarından ötürü Harvard Üniversitesi tarafından Sanat Doktoru olarak onursal derece elde etti.[48]

Kilo durumları ve sağlık sorunları

Franklin kilo sorunlarıyla yıllarca mücadele etti. 1974'te sıkı bir rejimle 18 kg verdikten sonra[49] 70'lerin sonuna kadar kilosunu korudu.[50] Franklin 1990'larda What You See Is What You Sweat albümünün yayımlanmasının önce tekrar kilo verdi ancak bir buçuk sene içinde bunu tekrar aldı. Daha sonraları yıllar boyunca "yo-yo" diyetine devam ettiğini belirtti. Açıklanmayan bir tümörü almak üzere geçirdiği ameliyatı izleyen süreçte 39 kg verdiğini belirtse de, 2012'de bu kiloları tekrar geri aldığını ifade etti.[51] Eski bir sigara tiryakisi ve alkol bağımlısı olan olan sanatçı 1992'de sigara içmeyi bıraktı.[52] Franklin 1994'de sigara içmenin "sesine zarar verdiğini" öne sürse de,[53] 2003'te sigarayı bırakmanın kilosunun hızla artmasına yol açtığını söyledi.[54]

2010'da Franklin bir tümörü aldırmak adına konserlerini iptal etti.[51] 2011 yılında Franklin bu ameliyat sayesinde "hayatına 15 ila 20 yıl ekleyeceğini" belirtti. Buna karşın pankreas kanseri ile ilgili iddiaları yalanladı.[55] 19 Mayıs 2011'de Chicago tiyatrosunda geri dönüş gösterisini düzenledi.[56] Mayıs 2013'te Franklin bir başka tıbbi müdahale adına iki performansını iptal etti.[57] Aynı ayın sonunda sanatçı Haziran ayındaki üç gösteriyi daha iptal ederek Temmuz ayına erteledi.[58] Ancak 27 Temmuz'daki Clarkston, Michigan gösterisi yine tıbbi gerekçelerle iptal edildi.[59] Buna ek olarak Ağustos'ta Chicago'daki MLB dahilinde, kendisinin sivil haklara bağlılığı şerefine düzenlenen bir öğle yemeğinde yer alması beklenen gösteri iptal edildi.[60] Yine 21 Eylül'deki Atlanta konserini benzer gerekçelerle rafa kaldırdı.[61] Ağustos 2013 sonunda The Associated Press ile yapılan bir telefon röportajında sanatçı "mucizevi" bir şekilde açıklanmayan bir hastalıktan kurtulduğunu ancak %100 iyileşme sağlanana kadar herhangi bir gösteriye katılmayacağını belirtti.[62] Bir süre sonra gösterilere geri dönen Franklin, 2013 Noel'i için Detroit'teki Motor City Casino'da sahne aldı. 2014 yazının başlarında çok şehirli bir konser turnesine başlayacağını belirten sanatçı 14 Haziran'da New York'taki Radio City Music Hall'deki gösteriyle bu turnesine başladı.[63]

Kalıt

Franklin, 9 Kasım 2005'te Beyaz Saray'da elde ettiği Başkanlık Özgürlük Madalyası ardından gözyaşı dökerken. Yanında oturanlar yine aynı ödüle layık görülen Robert Conquest ve Alan Greenspan'dir.
New York'taki Madame Tussauds'ta yer alan Aretha Franklin balmumu heykeli.

1987'de Franklin, Rock and Roll Hall of Fame'e dahil edilen ilk kadın sanatçı oldu.[64] Bundan iki sene önce Michigan hükümeti Franklin'in sesini "doğal kaynak" olarak nitelendirdi.[65] Franklin, Hollywood Walk of Fame'deki yıldızını 1979'da elde etti. 1994'te Kennedy Center Honors'tan bir madalya aldı ve aynı yıl NARAS Yaşam Boyu Başarı Ödülü elde etti. Bundan üç yıl önce ise NARAS Grammy Efsanesi ödülü elde etti. 1999'da National Medal of Arts madalyasını kazandı. 2005'te Başkanlık Özgürlük Madalyası elde etti. Aynı sene UK Music Hall of Fame'e dahil edilerek Madonna'dan sonra buna dahil olan ikinci kadın sanatçı oldu.

2008'de MusiCares Yılın İnsanı ödülü elde etti ve bu senenin Grammy töreninde sahne aldı. Aynı sene Billboard Hot 100 tüm zamanların en iyi sanatçıları listesinde ilk 20'de yer aldı.[66] 2012'de GMA Gospel Music Hall of Fame'e dahil edildi. Franklin sıklıkla "sivil haklar hareketinin sesi, siyah Amerika'nın sesi" ve "siyah eşitliğin sembolü" olarak nitelendirilir.[67][68] Sanatçı yine Rolling Stone'un Tüm Zamanların En İyi Şarkıcıları listesinde 1 numarada yer aldı.[69] Şubat 2011'de ameliyatının ve iyileşme sürecinin ardından Grammy Ödülleri, kendisi adına onun şarkılarından oluşan bir potpuri gösterisi düzenledi. Bu gösteride Christina Aguilera, Florence Welch, Jennifer Hudson, Martina McBride ve Yolanda Adams yer aldı.[70]

Akademik itibar

Franklin Harvard Üniversitesi'nden onursal derece elde etti.[71] Bunun dışında 2012'de Princeton Üniversitesi'nden, 2010'da Yale Üniversitesi'nden, 2006'da Berklee Müzik Koleji'nden, 1995'te New England Konservatuarı'ndan, 1987'deyse Michigan Üniversitesi'nden müzik alanında onursal doktora ünvanı ede etti. Bunun yanında 1990'da Wayne State Üniversitesi'nden onursal L.H.D. ve 1975'te Bethune-Cookman Koleji'nden onursal hukuk doktoru ünvanı kazandı.[72]

Ödülleri

Diskografi

Bir numaraya yükselmiş R&B teklileri

  1. "I Never Loved a Man (The Way I Love You)" (1967)
  2. "Respect" (1967)
  3. "Baby I Love You" (1967)
  4. "Chain of Fools" (1967)
  5. "(Sweet Sweet Baby) Since You've Been Gone" (1968)
  6. "Think" (1968)
  7. "Share Your Love with Me" (1969)
  8. "Call Me" (1970)
  9. "Don't Play That Song (You Lied)" (1970)
  10. "Bridge Over Troubled Water" (1971)
  11. "Spanish Harlem" (1971)
  12. "Day Dreaming" (1972)
  13. "Angel" (1973)
  14. "Until You Come Back to Me (That's What I'm Gonna Do)" (1973)
  15. "I'm in Love" (1974)
  16. "Something He Can Feel" (1976)
  17. "Break It to Me Gently" (1977)
  18. "Jump to It" (1982)
  19. "Get It Right" (1983)
  20. "Freeway of Love" (1985)

Filmografi

Kaynakça

  1. ↑ "That’s Dr. Aretha Franklin to you". Call and Post. 2011-11-02. 21 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. https://web.archive.org/web/20130521170445/http://www.callandpost.com/index.php/entertainment/music/1329-thats-dr-aretha-franklin-to-you.
  2. ↑ "Aretha Franklin inducted into Gospel Music Hall of Fame | Music | Detroit Free Press | freep.com". http://www.freep.com/article/20120814/ENT04/120814088/Aretha-Franklin-inducted-into-Gospel-Music-Hall-of-Fame.
  3. ↑ "100 Greatest Singers: Aretha Franklin". Rolling Stone. 27 Kasım 2008. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151107055612/http://www.rollingstone.com/music/lists/100-greatest-singers-of-all-time-19691231/aretha-franklin-20101202. Erişim tarihi: May 16, 2013.
  4. ↑ "100 Greatest Artists of All Time". Rolling Stone. 9 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151109185857/http://www.rollingstone.com/music/lists/100-greatest-artists-of-all-time-19691231/aretha-franklin-20110420. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2013.
  5. ↑ "Sister Ree's Scrapbook, An Aretha Franklin Photo Gallery 13". 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150910075056/http://www.morethings.com/music/aretha_franklin/photo_gallery13.htm. Erişim tarihi: 6 Kasım 2010.
  6. ↑ Bego 2010, s. 11.
  7. ↑ McAvoy 2002, ss. 19-20.
  8. 1 2 McAvoy 2002, s. 22.
  9. ↑ McAvoy 2002, ss. 20-21.
  10. ↑ Dobkin 2006, s. 48.
  11. ↑ Feiler 2009, s. 248.
  12. ↑ "Inez Andrews: A towering gospel artist - Chicago Tribune". Articles.chicagotribune.com. 2012-12-19. http://articles.chicagotribune.com/2012-12-19/entertainment/ct-ent-1220-inez-andrews-obit-20121219_1_albertina-walker-gospel-inez-andrews. Erişim tarihi: 2014-03-20.
  13. ↑ Hevesi, Dennis (21 Aralık 2012). "Inez Andrews, Gospel Singer, Dies at 83". The New York Times. http://www.nytimes.com/2012/12/22/arts/music/inez-andrews-gospel-singer-dies-at-83.html?_r=0. Erişim tarihi: 2014-03-20.
  14. ↑ Dave Hoekstra (12 May 2011). "Aretha Franklin’s roots of soul". Chicago Sun-Times. http://www.suntimes.com/entertainment/music/5151565-421/roots--of-soul.html. Erişim tarihi: 18 Nisan 2012.
  15. ↑ Carroll, Jillian (2004). Aretha Franklin. Chicago: Raintree. ISBN 0-7398-7029-7. http://books.google.com/books?id=7nhDFoq_iQEC&pg=PA15.
  16. ↑ Ebony 1964, s. 88.
  17. 1 2 3 4 Şablon:Gilliland
  18. 1 2 Ebony 1964, s. 85.
  19. ↑ Dobkin 2006, s. 5.
  20. ↑ Whitaker 2011, s. 315.
  21. ↑ Bego 2010, s. 107.
  22. ↑ "TIME Magazine Cover: Aretha Franklin". Time. June 28, 1968. http://www.time.com/time/covers/0,16641,19680628,00.html. Erişim tarihi: 30 Eylül 2011.
  23. ↑ "Aretha Franklin songs". 22 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120722140341/http://www.wolfgangsvault.com/aretha-franklin/songs/. – from the Bill Graham archives; requires free login.
  24. ↑ Rolling Stone magazine, "Aretha Franklin's New Wave of Pop" by Eliza Graham, page 11.
  25. ↑ Patrick Goldstein (18 Temmuz 1986). "Writer's Ballad Tapped For Abc-tv Fall Theme". South Florida Sun-Sentinel. http://articles.sun-sentinel.com/1986-07-18/features/8602120160_1_abc-tv-aretha-franklin-brock-walsh. Erişim tarihi: 18 Nisan 2012.
  26. ↑ Rosenthal, Lauren (24 Mayıs 2010). "Univ. confers 3,243 degrees at 309th Commencement". Yale Daily News. http://www.yaledailynews.com/news/2010/may/24/univ-confers-3243-degrees-at-309th-commencement. Erişim tarihi: 30 Kasım 2010.
  27. ↑ "Q&A: Aretha Franklin talks about Gospelfest and new album". The Washington Post. 10 Mayıs 2013. http://articles.washingtonpost.com/2013-05-10/entertainment/39156318_1_aretha-franklin-audra-mcdonald-biopic. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013.
  28. ↑ "Aretha Franklin Gets Standing Ovation from Letterman Audience With Knockout Performance". Showbiz411. 30 Eylül 2014. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151016195856/http://www.showbiz411.com/2014/09/30/aretha-franklin-gets-standing-ovation-from-letterman-audience-with-knockout-performance. Erişim tarihi: 30 Eylül 2014.
  29. ↑ "Aretha Franklin becomes first woman to join R&B chart's 100 club". Express.co.uk. 5 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150505185429/http://www.express.co.uk/news/showbiz/520530/Aretha-Franklin-becomes-first-woman-to-join-R-B-chart-s-100-club. Erişim tarihi: 18 Ekim 2014.
  30. ↑ Dobkin 2006, s. 8.
  31. ↑ Whitaker 2011, s. 312.
  32. ↑ McMahon 2000, s. 373.
  33. ↑ Interview, The Webdy Williams Show, March 2011, YouTube.com, at Minute 2:00, 16 Ağustos 2011 tarihinde erişildi.
  34. ↑ Nick Salvatore (2005). Singing in a Strange Land: C.L. Franklin, the Black Church, and the Transformation of America. Little Brown. s. 203–204, 224. ISBN 0-316-16037-7. OCLC 56104283. http://books.google.com/books?id=bRDAQSK9DlkC&pg=PA203.
  35. ↑ Ebony 1995, s. 32.
  36. ↑ "Aretha Franklin gets engaged". NDTV. 3 Ocak 2012. http://www.ndtv.com/article/music/aretha-franklin-gets-engaged-163296. Erişim tarihi: 18 Nisan 2012.
  37. ↑ Bego 2010, ss. 125-126.
  38. ↑ "Soul singer Aretha Franklin is engaged". CNN. 2 Ocak 2012. http://www.cnn.com/2012/01/02/showbiz/aretha-franklin-engaged/?hpt=hp_c2.
  39. ↑ "Aretha Franklin to get married this summer | Celebrity Buzz | a Chron.com blog". Blog.chron.com. 2012-01-02. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151016195855/http://blog.chron.com/celebritybuzz/2012/01/aretha-franklin-to-get-married-this-summer/. Erişim tarihi: 2012-05-13.
  40. ↑ Baltimore Afro-American 1979.
  41. ↑ Jet 1984.
  42. ↑ Roger Friedman (17 Şubat 2012). "Who Is Cissy Houston? A Primer". Showbiz411. http://www.showbiz411.com/2012/02/17/who-is-cissy-houston-a-primer. Erişim tarihi: 18 Nisan 2012.
  43. ↑ Whitall, Susan. "Aretha Franklin recalls meeting a young Whitney Houston". Aretha Franklin, who will sing at Whitney Houston's funeral Saturday, spoke to Al Roker on the "Today" show Friday morning about the first time she met Houston, as a wide-eyed 8- or 9-year-old.. The Detroit News. http://www.detroitnews.com/article/20120217/ENT09/202170397/1361/Aretha-Franklin-recalls-meeting-a-young-Whitney-Houston. Erişim tarihi: 18 Şubat 2012.
  44. ↑ Whitall, Susan. "Aretha Franklin recalls meeting a young Whitney Houston". The Queen of Soul corrected one thing about her relationship to Houston. She says she wasn't really Houston's godmother, but a sort of honorary aunt.. The Detroit News. http://www.detroitnews.com/article/20120217/ENT09/202170397/1361/Aretha-Franklin-recalls-meeting-a-young-Whitney-Houston. Erişim tarihi: 18 Şubat 2012.
  45. 1 2 "Singer Whitney Houston dies at 48 - CNN.com". CNN. 12 Şubat 2012. http://edition.cnn.com/2012/02/11/showbiz/whitney-houston-dead/?hpt=hp_t1.
  46. ↑ "Aretha Franklin Talks Turning 70 Years Old , Shares Update On Her Health". Access Hollywood. http://watch.accesshollywood.com/search/aretha-franklin-talks-turning-70-years-old-shares-update-on-her-health/1531031155001?searchterm=aretha.
  47. ↑ On an ABC promo aired on July 27, 2010, announcing Franklin and Condoleezza Rice's appearing together in concert there was a segment in which Franklin was being interviewed and she said herself, "I am a Democrat".
  48. ↑ Ireland, Corydon; Pazzanese, Christina; Powell, Alvin; Walsh, Colleen (29 Mayıs 2014). "Eight to receive honorary degrees". 9 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150509053119/http://news.harvard.edu:80/gazette/story/2014/05/eight-to-receive-honorary-degrees/. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014.
  49. ↑ Ebony 1974.
  50. ↑ Bego 2010, ss. 162-165.
  51. 1 2 "Aretha Franklin Reveals Tumour Scare". Contact News. 10 Ocak 2012. http://www.contactmusic.com/news/aretha-franklin-reveals-tumour-scare_1282135. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2013.
  52. ↑ Bego 2010, s. 305.
  53. ↑ Ebony 1995, s. 30.
  54. ↑ Jet 2003, ss. 62-63.
  55. ↑ "Aretha Franklin Sets The Record Straight On Her Health". Access Hollywood. January 13, 2011. 9 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150609224937/http://www.accesshollywood.com/aretha-franklin-sets-the-record-straight-on-her-health-i-dont-know-where-pancreatic-cancer-came-from_article_42228.
  56. ↑ Bob Gendron (2011-05-20). "Aretha Franklin sings in Chicago - Chicago Tribune". Articles.chicagotribune.com. http://articles.chicagotribune.com/2011-05-20/entertainment/ct-live-0521-aretha-franklin-review-20110520_1_chicago-theatre-glorious-form-soul. Erişim tarihi: 2014-03-20.
  57. ↑ Lewis, Randy (13 Mayıs 2013). "Aretha Franklin cancels 2 shows for undisclosed ailment". Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/music/posts/la-et-ms-aretha-franklin-cancel-shows-treatment-20130513,0,6343514.story. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013.
  58. ↑ "Aretha Franklin taking June off, postponing shows". USA Today. 22 Mayıs 2013. http://www.usatoday.com/story/life/music/2013/05/22/aretha-franklin-taking-june-off-postponing-shows/2350335/. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013.
  59. ↑ "Aretha Franklin cancels hometown show citing treatment". CBSNews.com. 12 Temmuz 2013. http://www.cbsnews.com/8301-207_162-57593542/aretha-franklin-cancels-hometown-show-citing-treatment/. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2013.
  60. ↑ "Aretha Franklin not attending baseball luncheon". 19 Ağustos 2013. http://www.kansascity.com/2013/08/19/4420947/aretha-franklin-not-attending.html. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013.
  61. ↑ "Aretha Franklin Cancels September Show, Sparking Concerns Over Her Health". 20 Ağustos 2013. http://www.artistdirect.com/entertainment-news/article/aretha-franklin-cancels-september-show-sparking-concerns-over-her-health/10709408. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013.
  62. ↑ "The Queen of Soul is on the mend, but from what?". USAToday.com. 21 Ağustos 2013. http://www.usatoday.com/story/life/people/2013/08/21/aretha-franklin-says-shes-85-percent-healed/2680287/. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013.
  63. ↑ Edna Gundersen, USA TODAY (2014-06-12). "Aretha Franklin happily sheds weight, embraces future". Usatoday.com. http://www.usatoday.com/story/life/music/2014/06/12/aretha-franklin-on-her-music-health-and-slimmer-wardrobe/10359741/. Erişim tarihi: 2014-08-02.
  64. ↑ Ebony 1995, s. 29.
  65. ↑ Bego 2010, s. 238.
  66. ↑ The Billboard Hot 100 All-Time Top Artists. Billboard.com. 8 Temmuz 2011 tarihinde erişildi.
  67. ↑ Dobkin, Matt (2006). I Never Loved A Man The Way I Love You: Aretha Franklin, Respect, and the Making Of A Soul Music Masterpiece. New York: St. Martin's Griffin. ISBN 0-312-31828-6. http://books.google.com/books?id=lHJC0ne4zbAC&pg=PA6=false.
  68. ↑ Bego, Mark (1989). Aretha Franklin: The Queen Of Soul. New York: St.Martin's Press. s. 108. ISBN 978-0-7090-4053-8. http://books.google.com/books?id=ErKigdCXUwoC&pg=PA108.
  69. ↑ "100 Greatest Artists: Aretha Franklin". Rolling Stone. 20 Nisan 2011. 9 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151109185857/http://www.rollingstone.com/music/lists/100-greatest-artists-of-all-time-19691231/aretha-franklin-20110420. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013.
  70. ↑ Grammy Awards tribute to Aretha Franklin Franklin has been cited as a major influence of singers such as Jennifer Hudson, Jill Scott, and many others.
  71. ↑ "Harvard Honorary Degrees". http://www.harvard.edu/honorary-degrees. Erişim tarihi: 2014-07-20.
  72. ↑ Yesha Callahan (29 Mayıs 2014). "Aretha Franklin Receives Honorary Degree From Harvard University - The Root". The Root. 16 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151016195855/http://www.theroot.com/blogs/the_grapevine/2014/05/aretha_franklin_receives_honorary_degree_from_harvard_university.html. Erişim tarihi: 4 Ekim 2014.

Bibliyografi

Dış bağlantılar

Şablon:Aretha Franklin

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/6/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.