Mirza Hüseyin Ali
Merkez figürler | |
Bab Bahaullah Abdülbaha Şevki Efendi | |
Kutsal metinler | |
Kitab-ı Akdes Kitab-ı İkan Saklı Sözler Yedi Vadi ve Dört Vadi | |
Kurumlar | |
Bahai Dini’nin Velisi | |
Tarih | |
Bahai tarihi · Kronoloji | |
Önemli kişiler | |
Martha Root · Tahire | |
Ayrıca bakınız | |
Semboller · Kurallar Bahailik maddeleri |
Bahaullah veya doğum adıyla Mirza Hüseyin Ali (12 Kasım 1817 – 29 Mayıs 1892; tam adı: Mirza Hüseyin Ali el-Mazendarani en-Nurî[1]), Bahailik dininin kurucusu.
Yaşamı
12 Kasım 1817'de İran'nın Tahran kentinde bir vezirin ailesinde doğmuştur. 1863'te Bağdat'ta peygamberliğini ve yeni dinin prensiplerini açıkladı. Geçmiş çağlardan beri eski peygamberlerin vaat ettikleri döneme dünyanın girmiş olduğunu ilan etti.
Bab'a bağlanış ve Bağdat'a sürgün
Mirza Hüseyin Ali, 1844'te beklenen Kaim - Mehdi olduğunu ilan eden Bab'a (Seyyid Ali Muhammed) ilk inananlardan biri oldu. Bundan dolayı saray çevresinde kendisini bekleyen rahat hayatından vazgeçti. Bab'ın 1850'de Tebriz'de kurşuna dizilmesinden sonra Nasıreddin Şah'a düzenlenen bir suikastten tüm Babiler sorumlu tutulunca İran yönetimince bu yeni inanç mensuplarına karşı inanılmaz dehşetli bir işkence ve idam furyası başlatıldı. Bahaullah da 1852'de Tahran'da başka Babiler ile birlikte Siyah Çal adlı zindanda bir süre hapsedildi. İran yönetimi, mollaların da bastırmasıyla bu yeni inancı söndürmek düşüncesiyle Bahaullah ve beraberindekileri Osmanlı toprağı olan Bağdat'a sürgüne gönderdi. 21 Nisan 1863'te Bağdat'ta sürgünde iken, Bab'ın yakında geleceğini vaad ettiği yeni Mazharın kendisi olduğunu ilan etti. Bahailik böylece kurulmuş oldu. Bab'ın kurşuna dizilmesi ve bir seri Babi katliamından sonra umutsuz durumda kalan Babiler'in büyük bir kısmı onun liderliğini takip ettiler.
Edirne ve Akka yılları
Bağdat'tan sonra İstanbul ve sonra Edirne'ye sürgün edildi. Edirne'de yaklaşık 5 yıl yaşadıktan sonra 1868'de, ailesi ve beraberindekilerle birlikte Osmanlı'nın uzak sürgün kalesi olan Akka'ya gönderildi. 1876'da Birinci Meşrutiyet'in ilanıyla birlikte zindandan kurtuldu. Akka'da yaşamaya devam etti. 1892'de Akka'da öldü. Eserlerinden bir kısmını Bağdat'ta, bir kısmını sürgünde geçtiği Türkiye topraklarında, Edirne'de, Akka'da kaleme almıştır.
Evlilikleri
Bahaullah üç kez evlendi. İlk eşi soylu bir aileden gelen Asiye Hanım idi. Kendisi henüz 18, Asiye Hanım ise 15 yaşında iken 1835 yılında Tahran'da evlendiler. Bu evlilikten Mirza Mehdi adında bir oğulları olmuştur.
Dış bağlantılar
- http://tr.bahai.org/hakkimizda/merkezi.htm -Resmi Türkçe websitesi
- http://www-personal.umich.edu/~jrcole/bahabio.htm -Bahaullah'ın hayatı (İngilizce)
- http://www.h-net.org/~bahai/diglib/books/A-E/B/browne/material/msbrtoc.htm -Materials for Study of Babi Religion
- http://www.bahai-biblio.org/centre-photo/lieux/cartes/lcarte~02m+carte-exils-baha.htm#centrer -Babi ve Bahai Tarihine ilişkin haritalar
Kaynaklar
- ↑ Neyir Özşüca, Bahâî Tarihi Özeti, 1987 İstanbul, s. 9-11
- ↑ Denis MacEoin (1992). The Sources for Early Bābī Doctrine and History. Leiden: Brill. s. 177. ISBN 90-04-09462-8. http://books.google.com/books?id=xqV9-zmMxsUC&printsec=frontcover&source=gbs_atb#v=onepage&q&f=false. Muhammad 'Alí Faydí's Hadrat-i Nuqta-yi Ulá (Tehran, 132 B.E./1976-77): "This work contains an interesting account of the single portrait of the Báb painted by Áqa Bálá Big Shíshvání Naqshbandí during Shírazí's stay in Urúmiyya in 1848 (pp. 367–74). This painting is now kept in the Bahá'í archives in Haifa..."