Mirza Hüseyin Ali

Bahailik

Merkez figürler
Bab
Bahaullah
Abdülbaha
Şevki Efendi
Kutsal metinler
Kitab-ı Akdes
Kitab-ı İkan
Saklı Sözler
Yedi Vadi ve Dört Vadi
Kurumlar

Bahai Dini’nin Velisi
Yüce Adalet Evi
Ruhani Mahfiller

Tarih

Bahai tarihi · Kronoloji
Babilik · Şeyh Ahmet
Zulüm

Önemli kişiler

Martha Root · Tahire
Bedi · Havariler
Emrin Elleri

Ayrıca bakınız

Semboller · Kurallar
Öğreti · Metinler
Takvim · Bölümler
Hac · İbadet

Bahailik maddeleri

Bahaullah veya doğum adıyla Mirza Hüseyin Ali (12 Kasım 1817 – 29 Mayıs 1892; tam adı: Mirza Hüseyin Ali el-Mazendarani en-Nurî[1]), Bahailik dininin kurucusu.

Mirza Hüseyin Ali'nin 1868 yılında çekilmiş bir fotoğrafı.

Yaşamı

12 Kasım 1817'de İran'nın Tahran kentinde bir vezirin ailesinde doğmuştur. 1863'te Bağdat'ta peygamberliğini ve yeni dinin prensiplerini açıkladı. Geçmiş çağlardan beri eski peygamberlerin vaat ettikleri döneme dünyanın girmiş olduğunu ilan etti.

İsrail-Hayfa'da "Nokta-i Ulâ"[2] (Hurûfî-Noktacılık mezhebinin üstâd-ı â'zamı) olarak bilinen ve "Kâ'im" (beklenen Mehdi) kabul edilen Mirza Hüseyin Ali'nin mürşidi Seyyid Ali Muhammed anısına Bahailer tarafından inşa ettirilen türbe.

Bab'a bağlanış ve Bağdat'a sürgün

Mirza Hüseyin Ali, 1844'te beklenen Kaim - Mehdi olduğunu ilan eden Bab'a (Seyyid Ali Muhammed) ilk inananlardan biri oldu. Bundan dolayı saray çevresinde kendisini bekleyen rahat hayatından vazgeçti. Bab'ın 1850'de Tebriz'de kurşuna dizilmesinden sonra Nasıreddin Şah'a düzenlenen bir suikastten tüm Babiler sorumlu tutulunca İran yönetimince bu yeni inanç mensuplarına karşı inanılmaz dehşetli bir işkence ve idam furyası başlatıldı. Bahaullah da 1852'de Tahran'da başka Babiler ile birlikte Siyah Çal adlı zindanda bir süre hapsedildi. İran yönetimi, mollaların da bastırmasıyla bu yeni inancı söndürmek düşüncesiyle Bahaullah ve beraberindekileri Osmanlı toprağı olan Bağdat'a sürgüne gönderdi. 21 Nisan 1863'te Bağdat'ta sürgünde iken, Bab'ın yakında geleceğini vaad ettiği yeni Mazharın kendisi olduğunu ilan etti. Bahailik böylece kurulmuş oldu. Bab'ın kurşuna dizilmesi ve bir seri Babi katliamından sonra umutsuz durumda kalan Babiler'in büyük bir kısmı onun liderliğini takip ettiler.

Edirne ve Akka yılları

Bağdat'tan sonra İstanbul ve sonra Edirne'ye sürgün edildi. Edirne'de yaklaşık 5 yıl yaşadıktan sonra 1868'de, ailesi ve beraberindekilerle birlikte Osmanlı'nın uzak sürgün kalesi olan Akka'ya gönderildi. 1876'da Birinci Meşrutiyet'in ilanıyla birlikte zindandan kurtuldu. Akka'da yaşamaya devam etti. 1892'de Akka'da öldü. Eserlerinden bir kısmını Bağdat'ta, bir kısmını sürgünde geçtiği Türkiye topraklarında, Edirne'de, Akka'da kaleme almıştır.

Bahaullah'ın Akka'daki türbesi.
Bahaullah'ın Akka'daki mezarı.

Evlilikleri

Bahaullah üç kez evlendi. İlk eşi soylu bir aileden gelen Asiye Hanım idi. Kendisi henüz 18, Asiye Hanım ise 15 yaşında iken 1835 yılında Tahran'da evlendiler. Bu evlilikten Mirza Mehdi adında bir oğulları olmuştur.

Dış bağlantılar

Kaynaklar

  1. ↑ Neyir Özşüca, Bahâî Tarihi Özeti, 1987 İstanbul, s. 9-11
  2. ↑ Denis MacEoin (1992). The Sources for Early Bābī Doctrine and History. Leiden: Brill. s. 177. ISBN 90-04-09462-8. http://books.google.com/books?id=xqV9-zmMxsUC&printsec=frontcover&source=gbs_atb#v=onepage&q&f=false. Muhammad 'Alí Faydí's Hadrat-i Nuqta-yi Ulá (Tehran, 132 B.E./1976-77): "This work contains an interesting account of the single portrait of the Báb painted by Áqa Bálá Big Shíshvání Naqshbandí during Shírazí's stay in Urúmiyya in 1848 (pp. 367–74). This painting is now kept in the Bahá'í archives in Haifa..."
This article is issued from Vikipedi - version of the 4/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.