5. Ordu (Osmanlı)
5. Ordu | |
---|---|
Ordu karargâh subayları arka sıra sağdan sola: 2. Ordu Kurmay Başkanı İsmet Bey, Yaver Üsteğmen Asım, Liman von Sanders'in yaveri Süvari Binbaşı Perike, 5. Ordu Kurmay Başkanı Kazım Bey, 1. Ordu Kurmay Başkan Şükrü, 2. Ordu Sıhhiye Başkanı Refik Münir ön sıra sağdan sola: Bahriye Nezareti Kurmay Başkanı Rauf Bey, Güney Grubu Komutanı Vehip Paşa, Sanders, Kuzey Grubu Komutanı Esat Paşa, Sıhhiye Dairesi Başkanı Süleyman Numan Paşa, İstanbul Merkez Komutanı Cevat Paşa | |
Etkin | 25 Mart 1915-21 Kasım 1918 |
Ülke | Osmanlı İmparatorluğu |
Bağlılık | Osmanlı Ordusu |
Sınıfı | Piyade |
Tipi | Ordu |
Savaşları | Çanakkale Cephesi (I. Dünya Savaşı) |
Komutanları | |
Ünlü komutanları |
Sanders Paşa (Mart 1915 – 24 Şubat 1918) Mahmut Kamil Paşa (Şubat 1918) Esat Paşa (Şubat - Haziran 1918) Mahmut Kamil Paşa (Haziran - Kasım 1918) |
Beşinci Ordu, I. Dünya Savaşı öncesinde Osmanlı İmparatorluğu tarafından 24 Mart 1915 tarihinde kuruldu ve Ekim 1918 tarihinde lağvedildi. Bu orduya I. Dünya Savaşı sırasında Çanakkale Boğazı'nı ve Gelibolu Yarımadası'nı savunma görevi verildi. Almanya'dan gelen askeri danışman General Otto Liman von Sanders bu ordunun ilk komutanı oldu.
Nisan 1915 Savaş Düzeni
Nisan sonu 1915'te ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[1]
- III. Kolordu (Esat Paşa komutasında)
- 7. Tümen, 9. Tümen, 19. Tümen (Mustafa Kemal komutasında)
- XV. Kolordu (Albay Hans Kannengiesser komutasında)
- 3. Tümen, 11. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
- Bir uçak filosu
I. Dünya Savaşı
Yaz Sonu 1915 Savaş Düzeni
5. Ordu Komutanı Mareşal Liman von Sanders, karargahıyla Gelibolu'daydı.
- I. Kolordu
- 2. Tümen, 3. Tümen
- II. Kolordu
- 4. Tümen, 5. Tümen, 6. Tümen
- III. Kolordu
- 7. Tümen, 8. Tümen, 9. Tümen, 19. Tümen
- IV. Kolordu
- 10. Tümen, 11. Tümen, 12. Tümen
- V. Kolordu
- 13. Tümen, 14. Tümen, 15. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
- Bir uçak filosu
Ayrıca doğrudan doğruya 5. Ordu Komutanlığına bağlı bir tümen (19. Fırka), bir süvari tugayı (1. Tugay), bir piyade alayı ve dört jandarma taburu vardı. 19. Fırka, Yarbay Mustafa Kemal emrinde ve Eceabat'ta 5. Ordu'nun ihtiyatını oluşturuyordu. Süvari Tugayı ise yine ordu emrinde olarak Saros Körfezi batısında Bulgar hududuna kadar olan geniş kıyı kesimini gözetlemekteydi. Jandarma taburları da, düşmanın fazla beklenmediği kıyılarda gözetleme görevi yapmaktaydılar. 5. Ordu'nun asker sayısı 84.000 (Müttefiklerin 75.000), top sayısı 72 (Müttefiklerin donanma hariç 140) idi. Osmanlı asker sayısı düşmana nazaran 9.000 kişi daha fazla idi ama bu bir sayısal görüntüden ibaretti. Aslında tarafların savaş gücünü belirleyen, (eğitim ve moral başta olmak üzere) silahların kalitesi, silah, cephane, araç, gereç bütünlemesi ve özellikle ağır makinalı tüfek ve topun miktarı idi ve bunlar da düşmandan yana idi.
Ağustos 1916 Savaş Düzeni
Ağustos 1916'da ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[2]
- I. Kolordu
- 14. Tümen, 16. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
Aralık 1916 Savaş Düzeni
Aralık 1916'da ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[3]
- XIV. Kolordu
- 57. Tümen, 59. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
Ağustos 1917, Ocak 1918 Savaş Düzeni
Ağustos 1917, Ocak 1918'de ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[4]
- XIV. Kolordu
- 57. Tümen
- XIX. Kolordu
- 59. Tümen
- XXI. Kolordu
- 49. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
Haziran, Eylül 1918 Savaş Düzeni
Haziran, Eylül 1918'de ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[5]
- XIV. Kolordu
- 57. Tümen
- XIX. Kolordu
- Yok
- XXI. Kolordu
- 49. Tümen
- Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığı
Mondros Sonrası
Kasım 1918 Savaş Düzeni
Kasım 1918'de ordu, aşağıdaki şekilde yapılandırıldı:[6]
- I. Kolordu
- 55. Tümen
- XIV. Kolordu
- 49. Tümen, 60. Tümen, 61. Tümen
Kaynakça
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 86.
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 134.
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 154.
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 170, 181.
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 188, 197.
- ↑ Edward J. Erickson, Order to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War, Greenwood Press, 2001, ISBN 0-313-31516-7, p. 202.
|