Deccal (kitap)
| Yazarı | Friedrich Nietzsche |
|---|---|
| Orijinal ismi | Der Antichrist |
| Özgün dili | Almanca |
| Dili | Türkçe |
| Türü | Felsefe |
| Anadilinde basım tarihi | 1888 |
| ISBN | ISBN 978-1-59605-681-7 |
Deccal, filozof Friedrich Nietzsche'nin eseri. 1888 yılında yazılmış ve 1895 yılında yayımlanmıştır. Nietzsche kitapta Hristiyanlığa çok sert eleştirilerde bulunmaktadır. Hristiyanlığı sıklıkla köle ayaklanmasına benzetir. Hıristiyanlığın tüm ussallaştırma çabalarının ve ahlak anlayışının nihilizm ile sonuçlandığını dile getirir.
Kitabın sonunda Hristiyanlığa Karşı Yasa adı altında yedi kural bulunmaktadır.
- Kurtuluş gününde, Birinci Yıl'ın birinci gününde verilmiştir. (- eski yanlış takvime göre, 30 eylül 1888)
- Günaha karşı ölümüne savaş: Günah, Hristiyanlıktır.
- Madde Bir. -Doğaya her türden aykırılık, günahtır. en günahkar insan, rahiptir: o doğaya aykırılığı öğretir. Rahibe gösterilecek olan, nedenler değildir, tımarhanedir.
- Madde İki. -Herhangi bir tanrıya tapınma ayinine katılmak, kamu ahlakına tecavüzdür. Protestanlara, katoliklere davranıldığından daha katı; liberal protestanlara da dinibütünlerden daha katı davranılmalıdır. Hristiyan olmaktaki suçluluk derecesi, bilime yakınlık derecesine göre artar. dolayısıyla, suçlunun suçlusu, filozoftur.
- Madde Üç. -Hristiyanlığın yılan yumurtalarını kuluçkaya yatırdığı lanetlenesi yerler, yerle bir edilmeli ve yeryüzünün rezaletli yerleri olarak geleceğin korkulu ibret vesileleri olsunlar diye korunmalıdır. burada zehirli yılanlar yetiştirilmelidir.
- Madde Dört. -Arılık vaazı, kamusal açıdan doğaya aykırılığa kışkırtmadır. Cinsel yaşamın her horlanması, "kirlilik" kavramıyla her kirletilmesi, yaşamın kutsal ruhuna karşı işlenmiş sahici günahtır.
- Madde Beş. -Bir rahiple birlikte aynı masada yemek yemek, çıkarttırır; bununla kişi kendini doğru-dürüst insanlar topluluğundan aforoz etmiş olur. Rahip bizim şandalamızdır, -onu kanun kaçağı ilan etmeli, açlığa mahkum etmeli, bir tür çöle sürmelidir.
- Madde Altı. -"Kutsal" tarih, layık olduğu adla, lanetli tarih adıyla anılmalı; "tanrı", "mesih", "kurtarıcı", "aziz" sözcükleri sövgü olarak, canilere takılan adlar olarak kullanılmalıdır.
- Madde Yedi. -Gerisi kendiliğinden gelecektir.
| |||||||||||||||||
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/1/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.