Birinci Doğu Halkları Kurultayı

Doğu Halkları Kurultayı
Tarih 31 Ağustos 1920 (1920-08-31)
7 Eylül 1920 (1920-09-07)
Yer Bakü, Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti
Diğer adı Birinci Doğu Halkları Kongresi
Nedeni Milliyetler meselesinin işçi sınıfının önderliğinde nasıl çözüleceğine dair yol haritasını hazırlamak
Sonuç Kongre tamamlandı. Doğu halklarının kurtuluşu sadece batı proletaryasının zaferiyle sonuçlanabilir kararı alındı.
Doğu Halkları Kongresi'nden görüntüler.

Birinci Doğu Halkları Kurultayı, 1- 7 Eylül 1920 tarihleri arasında Bakü’de gerçekleşen, Komintern tarafından organize edilmiş bir uluslararası toplantıdır.

Kurultayın amacı

Rusya’da “Dünya Devrimi” sloganıyla ortaya çıkan Ekim Devrimi’nin ardından dünyadaki “milliyetler meselesinin işçi sınıfının önderliğinde nasıl çözüleceğine dair yol haritasını hazırlamak" üzere düzenlenmiştir.

Kutultayın düzenlenmesi ve gelişmeler

Kurultayın düzenlenmesi Üçüncü Enternasyonal'in ikinci kongresinde kararlaştırılmıştı. “Dünyanın en önemli olayı” olarak lanse edilen[1] kurultayın başkanlığını, “Lenin'in sağ kolu” diye bilinen Alexander Zinovyev üstlendi. Kurultay hazırlıklarını yapmakla görevlendirilen komite, bütün Doğu ülkelerine çağrı yaptı ve delege göndermelerini istedi. Türkiye, İran, Mısır, Hindistan, Afganistan, Çin, Japonya, Kore, Arabistan, Suriye, Filistin, Buhara, Dağıstan, Ermenistan, Gürcistan gibi ülkelerden 2000'e yakın delegenin katıldığı kongrede (Azeriler dahil) Türkler, 235 delegeyle kurultaya katılan en büyük grubu oluşturdu. Başta Mustafa Suphi, Ethem Nejat olmak üzere Rusya'da kurulan Türkiye Komünist Fırkası’nın temsilcileri de Kurultay'da delege olarak bulundular.

Kurultay, 1 Eylül 1920 ‘de Azerbaycan Cumhurbaşkanı Neriman Nerimanov’un bir konuşmasıyla açıldı.

Anadolu’daki Kurtuluş Savaşı, Kurultay’ın önemli tartışma konuları arasında yer aldı. Kurultaya TBMM hükümeti o sırada Moskova'da bulunan Türk heyeti üyelerinden Dr. İbrahim Tali Bey’in başkanlığında, Trabzon mebusu Hafız Mehmet, Mühendis Aziz ve Yarbay Arif Bey'den oluşan bir heyetle gözlemci olarak katıldı. Enver Paşa , Halil Paşa ve Bahattin Şakir de, Kurultay'a Fas, Cezayir, Tunus, Trablusgarp, Mısır, Arabistan ve Hindistan Devrimci Örgütleri Birliği'ni temsilen kabul edilmişti.

Kongrenin dördüncü oturumunda Enver Paşa’nın ve İbrahim Tali Bey’in kurultaya sundukları birer bildiri okundu.[2] Kurultay, Ankara hükümeti önderliğindeki kurtuluş hareketini destekleme kararı aldı. Bu nedenle kurultayın Türk Kurtuluş Savaşı tarihinde önemli yeri vardır.

Kurultay, 7 Eylül'de coşkun konuşmalar, alkışlar ve Enternasyonal marşlarıyla kapandı.

Sonrası

Kurultaydan kısa bir süre sonra İngilizlerle görüşen Bolşevikler, bu kurultayı İngilizlere karşı bir şantaj olarak kullanmış; böylece kurultay bir tür dış siyaset aracına dönüşmüştür.[3] İlkinden sonra ikincisinin düzenlenmesine Komitern tarafından izin verilmemiştir.

Uluslarına göre katılımcı sayısı

  1. Türk 235
  2. Fars 192
  3. Ermeni 157
  4. Rus 104
  5. Gürcü 100
  6. Çeçen 82
  7. Tacik 61
  8. Kırgız 47
  9. Yahudi 41
  10. Türkmen 35
  11. Kumuk 33
  12. Lezgi 25
  13. Oset 17
  14. Özbek 15
  15. Hint 14
  16. İnguş 13
  17. Cemşidi 12
  18. Hazara 11
  19. Sart 10
  20. Kabartay 9
  21. Çinli 8
  22. Kürd 8
  23. Avar 7
  24. Leh 5
  25. Macar 3
  26. Alman 3
  27. Kalmuk 3
  28. Koreli 3
  29. Arap 3
  30. Tekintsi 2
  31. Abhaz 2
  32. Başkurt 1
  33. Ukraynalı 1
  34. Hırvat 1
  35. Cek 1
  36. Leton 1

Dış bağlantılar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/4/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.