Doludere

Doludere
—  Köy  —
Türkiye'de yeri
Alucra haritası
Doludere Genel Görünüm
Ülke Türkiye Türkiye
İl Giresun
İlçe Alucra
Coğrafi bölge Karadeniz Bölgesi
Rakım 1.520 m (4.987 ft)
Nüfus (2011)
 - Toplam 140
Zaman dilimi UDAZD (+3)
İl alan kodu 0454
İl plaka kodu
Posta kodu 28700
İnternet sitesi:
YerelNET sayfası

Doludere, Giresun ilinin Alucra ilçesine bağlı bir köydür.

Tarih

Köyün eski adı Gicora'dır.[1] 1970 yılında ismi Doludere yapılmıştır.

Alucra ve Şebinkarahisar bölgesi milattan önce sırasıyla Etiler, Amazonlar, Kimriler, Medler, Persler ve Pontlar yönetimi altında kalmıştır. Milattan sonra 65-70’li yıllara kadar Pont idaresinde kalan bölge bu tarihlerde Roma idaresine geçmiştir.

Bölge milattan sonra 391-453 yılları arasında Karadeniz’in kuzeyinden gelen Koman(Kıpçak) ve Peçenek Türklerinin istilasına uğramıştır. Bu Türkler bölgede 60 yıl kadar hüküm sürmüştür. Bu devirlerde bölgemize Peçeneklerden Helkin ve Zara, Komanlar’dan Kolhit oymakları gelmişlerdir. Peçenekler Şebinkarahisar’ın Alişar ve Sipahi köyü çevresine Komanlar ise Alucra’nın koman köyü ve çevresine yerleşmiştir. İşte bu zamanda buralara gelip yerleşen bu Türkler, Ş.Karahisar’ın bulunduğu yere Elgün veya Keygun (Helkine veya Helgüne) adını vermişlerdir.

Bu arada Romalılar bölgeyi tekrar idare altına almak için bir taraftan Hıristiyan misyonerleri bu Türkleri hıristiyanlaştırmakta, öbür taraftan orduları da bunları yönetkeleri altına almaya çalışmaktaydı. Bugünkü Kayadibi, Sipahi Alişar ve yönlerine ve kasabaya fazlaca olarak yerleşmiş bulunan bu Türkler o zaman Kayadibi mevkiindeki taşı oymak suretiyle güzel bir tapınak (Meryem Ana Manastırı) yapmışlarsa da sonradan Hıristiyanlaştırılan bu adamlar burayı kilise haline çevirmişlerdir.

Ş. Karahisar, Alişar, sipahi ve civârindaki köyler Rumlar ile eski Rum mahallesindeki Rumların Rumca konuşmamaları ve bilmemeleri bunların zorla Hristiyan yapılmış yukarıda adı geçen Türklerden zamanımıza ulaşmış kimseler oldukları açıkça görülmektedir.

Osmanlı belgelerinde köyün adı ilk olarak 1520 tarihli Karahisar-ı Şarki tapu tahrir defterinde geçmektedir. İlgili Defterde köyün tamamının Müslüman olduğu 1520 de ödediği verginin 50 akçe olduğu yazmaktadır. 1569 yılında ödediği vergi 1700 akçedir ve köyde 22 kişi olduğu yazmaktadır. Bu nüfus vergi veren erkek sayısıdır. Köyün o zaman ki nüfusunu ise bu rakamı 5 ile çarparak 110 kişi gibi tahmini bir rakam olarak söyleyebiliriz. Alucra’ya bağlı bu köyde Danza adında bir mezra ve bir zemin bulunmaktadır. Köyün 1 adet değirmeni bulunup senede 4 ay çalışmaktadır.Bir başka Osmanlı kaydı ise 1642 Tarihli mufassal avarız defteridir. Bu defterdeki kayıt şöyledir;

Karye-i Gicora
Seydibekir

Hane-i Ömer veled-i Süleyman, ‘an erbab-ı timar-ı karye-i mezbur

Haneha-i Re’vaya-yı Müslümanan

Kültür

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi çoktur.düğünlerde salta kutmu kızlar tarafından giyilir.gelin ata biner.keşkek en çok yapılan bir yemektir.Keşkek buğday ve et karışımı bir yemek türüdür.Büyük kazanlarda tokmaklanarak yapılır.Köyde bu işe keşkek çalmak denir.Herkes yapamaz.Keşkek Arapçada herise diye adlandırılır.fırın yakılır burma yapılır.ıslatarak yenir.bir nevi peksimet türüdür.halka şeklindedir.

Coğrafya

Giresun iline 164 km, Alucra ilçesine 14 km uzaklıktadır.

Köy sık ormanlarla kaplı, dağlarla çevrili bir köydür. Köye gidebilmek için Alucra'dan başlayarak devamlı yokuş yukarı şeklinde dağ yoluna devam edilmelidir.En meşhur orman alaanorman,dağlarda ortalık burundur.

Google earth ten bakınca çok net gözüken köyümüz V şeklindedir.V nin ucunda camii vardır.orası köyün ortasıdır.adıda cami mahallesidir.V nin ortasında bir tepe yükselmektedir.köyün ortasınan geçen dere köyü ikiye böler.Halk dilinde köyün iki tarafıda oyan olarak adlandırılır.Camiden sonra Köprüden geçince sırasıyla Emirli (eski adıyla İmilli) Yeni Mahalle (Potullu) ve Sofullu mahalleleri vardır. Sofullu'dan sonra Çattan köyün yaylası Dağza'ya çıkılır.Seydi Bekir tepesi çok meşhurdur.O isimde bir zat yatmaktadır.Seydi bekirin dibinde Garacuk mahallesi vardır.Fassa köyüne giden yol üzerindedir.Garapuar,Kuzuluk yaylası,darboğaz yaylası,Mindires,Helgin vs gezilip görülmeye değer yerlerdir.

Köyün her iki yanından dereler akar ve bu derelerde alabalık bulunur.

Köyde mimari olarak eski evler taş ve ahşaptan yapılmadır. Bu evlerin yıkıntılarına pee denir.

Yakın komşu köyler Dereçiftlik (Saymuhal),Kabaktepe(Fassa),Çamlıyayla(Meğri),Aktepe (Zil) köyleridir.

İklim

Karasal ve Karadeniz iklimlerinin etkileri görülmektedir,kışları yağışlı ve soğuk ,yazları sıcak ve kurak geçmektedir.

Nüfus

Helgin
Yıllara göre köy nüfus verileri
2016 140
2007 147
2000 299
1985 397
1973 717
1955 861
1945 975
1933 1905

Ekonomi

Osmanlı dönemindeki ilk tahrir defterinde köyün geçim kaynakları olarak arpa, buğday, keten, bostan ürünleri ve bal olarak geçmektedir.Hayvancılıklada uğraşan köylüler ilerleyen zamanlarda kireç ve kömürcülüklede uğraşmışlardır.Daha sonraları odunculukta yapmışlardır.Ancak ormanların azalması kurak geçen seneler köylüyü göçe zorlamıştır.İlk göçünü geçici işçi olarak Cenik(Samsun ve Civarı) havalisine veren köylüler kışları çalışıp yazları köylerine dönüyorlardı.Osmanlının Son dönemlerinde İstanbul,Ankara, Giresun gibi illere geçici işçi olarak çalışmaya gitmişler ve buralarda suculuk, bekçilik, hamallık, inşaat işçiliği gibi mesleklerle uğraşmışlardır.Ancak bu hareketleri de kalıcı olmamıştır. Cumhuriyet devrinde büyük çoğunluğu İstanbul da çalışmışlardır.Bu dönemdeki meslekleri galata gümrüğünde hamallık ya da gece bekçiliği gibi işlerdir.İlk kalıcı göç 1940'lı yıllarda başlamış bu devirlerde taksicilik yoğun olarak yapılan meslek olmuştur.80 li yıllara kadar devam eden göç bu yıllarda had safhaya ulaşmıştır.Günümüzde köylünün %95'i Köy dışındadır.Büyük çoğunluğu İstanbulda yaşayan köyün diğer illerde de nüfusu mevcuttur.

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı vardır ancak sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

Şehitlerimiz

İç İsyanlar

Kelhaliloğulları Salih Hüseyin ONBAŞI 1876 Yemen 01.04.1321

Davutoğulları Ömer İbrahim ER 1888 İç İsyanlar -

I. Dünya Savaşı

LAKAP BABA ADI ADI RÜTBE D. YILI ŞEH. OL. YER TARİH

Kelalioğulları Hüseyin Abdullah ER 1301 Çanakkale -

Davutoğulları Ömer Abdullah ER 1305 Kerevizdere Muh. 22.4.1915

Delialioğulları Mehmet Feyzullah ER 1304 Çanakkale 18.2.1915

Emiroğulları Musa İsmail Piyade/ER 1301 Tekirdağ has. 10.3.1915

Uzunoğulları Salih Mehmet Piyade/ER 1305 Triyandafil çift. 22.4.1915

Sofioğulları Mahmut Ömer ER 1892 Kafkas/Kemah Boğ. -

Arapoğulları Osman Mustafa ER 1892 Kafkas/Mamahatun -

İmamoğulları Ahmet Yakup ER 1885 Kafkas/Hasankale -

Arapoğulları Halil Şevki ER 1892 Kafkas/Kars -

Uğurluoğulları Mehmet Ömer ER 1898 Kafkas/Meydan-ıHarp 12/02/1332

Emiroğulları Mehmet Hüseyin ER 1881 Kafkas/Erzurum -

Topalosmanoğulları Halil Hasan ER 1883 Meydan-ı Harp -

Cumhuriyet Dönemi

Abdullah MUMCU 66/1 Alucra Doludere

Muhtarlar

  1. Tüysüz Oğlu Halil bin Hüseyin
  2. Kelali oğlu Süleyman
  3. Melik Ağa
  4. Musa Ağa
  5. Eski Muhtar (Dıgalın)
  6. Deli Mehmet
  7. Hüseyin Çavuş
  8. Hacımusalın Ömer
  9. İsmail Kaya (Diğdaban)
  10. Kadir Kaya
  11. Hasan Taşkıran
  12. Hasan Ağa (Terlemez)
  13. Hüseyin Elal (Yetimoğlu)
  14. Asim Ağa (Terlemez)
  15. Mehmet Mutlu (Sansargil)
  16. Osman Kaya
  17. Ahmet Meydancı
  18. Osman Meydancı
  19. Osman Kaya (Lelelin)
  20. Nazmi Terlemez
  21. Hüseyin Elal (Yetimoğlu)
  22. Şükrü Yücel
  23. Yusuf Topkaraoğlu
  24. Ömer Elal
  25. Ali Ağcaabat
  26. Halil Bozkuş

Doludere Yardımlaşma Ve Kalkındırma Derneği

1948 yılında kurulan Gicora Yardım Sandığı isimli derneğin devamı olarak 1956 yılında İstanbul'da Ali Yüksel tarafından kurulmuştur.Türkiye'nin en eski köy derneklerinden biridir.Köyden istanbula göç neticesi köylüler arasındaki bağların kopmaması dernek üyelerine yardım ve köy sorunlarını gidermek amacıyla kurulmuştur.İlk kongresini 1957 yılında Çeşme meydanında küçük bir salonda yapmıştır.İlk icraat olarak kötü vaziyetteki köy okulunu yaptıran dernek okulun eksiklerinide gidermiştir.Derneğin yaptığı çalışmalar arasında Çakmak deresine diğer yerlere köprü yapımı,Köy yolu yapımı,Köy mezarlığının bakımı,Köy ormanlarının korunması ile ilgili çalışmalar vardır.Dernek üyelerinede yardımlarına devam etmiştir.

İstanbulda da hemşeriler arasında kaynaşmayı sağlamak amacıyla çeşitli etkinlikler düzenlenmiştir. İlk olarak 1962 yılında Akaba da kır gezisi düzenleyen dernek bu etkinliklerine devam etmiştir.Bunun yanı sıra çeşitli organizasyonlar ve gecelerde tertip etmiştir. 1977 yılında köye yeni bir cami yaptıran dernek köyün her türlü sorununu kendine bir borç bilmiş gereken vazifeleri yerine getirmiştir.Köy ormanlarının korunması kendine vazife gören dernek gerekli tedbirleri almış hatta ormana zarar veren keçiyide köy de yasaklamıştır.Köyün Su,Elektrik,Telefon gibi sorunlarylada iligilenen dernek İstanbul daki hemşerilerine daha iyi hizmet verebilmek için Tophanedeki yerini satarak okmeydanında 400 m2 yer satın almıştır.1991 yılında bu araziye 3 kat 200 m2 bina yapan dernek 1995 yılında 400 m2 ye çıkartarak hizmet binasını genişletmiştir.

Hizmetlerini günümüzde de devam eden dernek köye iki adet taşkın koruma barajı köy yolunun yapılması gibi çalışmalarda da etkin rol almıştır.

Dernek Başkanları

  1. Ali Yüksel
  2. Hasan Taşkıran
  3. Hüseyin Terlemez
  4. İbrahim Yüksel
  5. İbrahim Meydancı
  6. Mustafa Yücel
  7. Mehmet Sofuoğlu
  8. Ahmet Mutlu
  9. Mustafa Yüksel
  10. Ahmet Arpacı
  11. Mustafa Meydancı
  12. Ali Kaya
  13. İzzet Elal
  14. Zeki Lokmacı
  15. Ömer Taşkıran
  16. Mustafa Kaya
  17. Ali Kaya
  18. Şaban Topkaraoğlu
  19. Abdullah Toptaş
  20. Adnan Kaya
  21. Mustafa Karasu
  22. Ali Ünver

Resim galerisi

Kaynak

  1. ↑ http://nisanyanmap.com/?yer=14869&haritasi=doludere

Dış bağlantılar

Alucra köyleri
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/30/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.