Ethem Nejat
Ethem Nejat | |
---|---|
Türkiye Komünist Partisi 1. Genel Sekreteri | |
Görev süresi 15 Eylül 1920 - 28 Kanunisâni 1921 | |
Yerine geldiği | Yok (Makam oluşturuldu) |
Yerine gelen | Salih Hacıoğlu |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1883 Üsküdar, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu[1] |
Ölüm | 29 Ocak 1921 (38 yaşında) Karadeniz açıkları, Sürmene, Trabzon |
Partisi | Türkiye Komünist Partisi |
Mesleği | Öğretmenlik Politikacı |
Ethem Nejat (1883 - 28 Ocak 1921, Karadeniz açıkları), Türk eğitimci ve siyasetçi. Yaşadığı dönemde eğitimin çağdaşlaştırılması çalışmalarına büyük katkıda bulunmuştur. Türkiye Komünist Partisi (TKP)'nin kurucu genel sekreteridir. TKP'nin ilk Merkez Komitesi Başkanı Mustafa Suphi ve 13 diğer TKP üyesi ile birlikte Karadeniz açıklarında öldürülmüştür.
Hayatı
Ailesi ve eğitimi
Annesinin adı Cavide, babasının adı Hasan'dır.[2] Anne tarafından dedesi Ahmet Cavit Paşa, Çerkes Teavün Cemiyeti'nin kurucularındandır.[3]
Lise eğitimini Üsküdar İdadisi'nde aldıktan sonra yüksek öğrenimini Ticaret Mekteb-i Âlisi’nde gördü.[4] II. Meşrutiyet öncesi bir süre ABD ve Fransa'da bulundu.[5]
Eğitimciliği
II. Meşrutiyet 10 Temmuz 1908'de ilan edildiğinde Ethem Nejat Fransa'daydı. İstanbul'a döndü ve öğretmenliğe başladı.[6] Bir yandan da Osmanlı Ziraat ve Ticaret Gazetesi'nde yazılar yazıyordu.[7]
Eğitimci olarak ilk idari görevi Alasonya İdadisi müdürlüğüydü (1909). Bir yıl sonra ise Manastır Darülmualliminliği'ne (öğretmen okulu) müdür olarak atandı.[8] Balkan savaşları yenilgisinin ardından görev yaptığı okullar Osmanlı idaresinden çıktığı için İstanbul’a döndü. 1913'te Bursa'da, hemen ardından ise İzmir'de Darülmualliminlik müdürlüğüne atandı. Birinci Dünya Savaşı'nın patlak verdiği günlerde Eskişehir’de Maarif Müdürü olarak görev yapmaktaydı.[9] Bir süre gönüllü olarak askerlik de yaptı. Savaş sırasında Adana ve İzmir’de de Maarif Müdürlüğü görevlerini yürüten Ethem Nejat 1918'de savaş bittiğinde İstanbul’da Maarif Nezareti'nde görevliydi.[10]
Siyasi Hayatı
Birinci Dünya Savaşı öncesi Türkçü dönemi
Ethem Nejat, II. Meşrutiyet sonrası dönemde Türkçü çevrelerle irtibat halindeydi.[11] 12 Mart 1912'de Ahmet Ferit (Tek)'in başkanlığı ve Yusuf Akçura'nın ikinci başkanlığında kurulan Türk Ocağı'nın ilk üyelerindendi. Diğer önemli üyeler ise şunlardı: Ziya Gökalp, Tevfik Fikret, Celal Sahir Erozan, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Yusuf Ziya Ortaç, Mehmet Emin Yurdakul, Ahmed Ağaoğlu, Mehmet Fuad Köprülü, Halide Edib Adıvar ve Mustafa Suphi[12]
Türk Ocağı'nın yayın organı Türk Yurdu dergisinde "Manastır'da Hayat-ı Aile" başlıklı bir makalesi yayınlandı (21 Mart 1912).[13] Türk Ocağı'nın yan kuruluşu Türk Gücü derneğinin 1913 yılındaki kuruluş çalışmalarına katıldı.[14]
Sosyalist dönemi
İstanbul
Eylül 1918'de Maarif Nezareti tarafından Berlin'e gönderilen Ethem Nejat, burada Spartakist hareketlere katılarak sosyalist düşünceyle tanıştı. Kurtuluş dergisini çıkaran ekipte yer aldı. Mayıs 1919'da İstanbul'a döndüğünde Kurtuluş dergisini yayınlamaya devam etti ve 22 Eylül 1919'da kurulan Türkiye İşçi ve Çiftçi Sosyalist Fırkası'na (TİÇSF) katıldı. VI. Meclis-i Mebusan için yapılan 18 Aralık 1919 seçimlerinde TİÇSF'nin de desteklediği Eskişehir adayı oldu, ancak seçilemedi.[15]
Kurtuluş dergisi, İstanbul İşgal Kuvvetleri Komutanlığı tarafından kapatıldı. TİÇSF'nin faaliyetlerine de engellemeler getirildi.[16] Bir süre gizli faaliyette bulunan Ethem Nejat, Komintern’in II. Kongresine katılmak için Bolşevik Rusya’ya geçti.
Bakü
Bakü’de Mustafa Suphi’nin kurduğu Türkiye İştirakiyun Teşkilatı'na üye oldu. Doğu Halkları Kurultayı'na ve ardından Mustafa Suphi başkanlığında toplanan Türkiye Komünist Partisi kuruluş kongresine katıldı. Kongrede Mustafa Suphi TKP Merkez Komitesi Başkanı, Ethem Nejat ise genel sekreter seçildi.
Mustafa Suphi ve diğer TKP'li arkadaşları ile Mustafa Kemal önderliğindeki Kurtuluş Savaşı'na destek olmak için Bakü'den Anadolu'ya geçmeye karar verdiler.[17]
Anadolu'ya geçiş
Anadolu'ya geçmeye karar veren TKP heyeti, yolculuklarında çeşitli engellemeler ve provokasyonlarla karşılaştı. Trabzon'da elleri bağlı olarak bindirildikleri teknede 28-29 Ocak 1921 tarihinde öldürüldüler.
Eserleri
Süreli Yayınlar
Ethem Nejat, 1911-1914 yılları arasında Yeni Fikir adlı eğitim dergisini çıkardı. Aynı dönem, Terbiye ve Muallim gibi başka eğitim dergilerinde ve Toprak isimli bir ziraat dergisinde de yazılar yazdı. Dönemin önde gelen pek çok gazete ve dergisinde makaleleri yayınlandı: Tanin, Tasvir-i Efkar, Sırat-ı Mustakim, Siper-i Saika, Ulum-u İctimaiye, Sa’y-u Amel, Çocuk Dünyası, Talebe Defteri, Türk Kadını, İfham, Yeni Dünya.
Kitapları
- Türklük Nedir ve Terbiye Yolları (1913)
- Çiftlik Müdürü (1913)
- Yiğit Türkler (1913)
- Terbiye-i İptidaiye Islahatı (1915)
- Çocuklarımızı Nasıl Büyütmeliyiz (1916)
Ethem Nejat Hakkında
Kitaplar
- Mehmet Salih Erkek, Bir Meşrutiyet Aydını Ethem Nejat, Kitap Yayınevi, İstanbul, 2012
- Yunus Yılmaz, Turancı Sosyalist Ethem Nejat, İleri Yayınları, İstanbul, 2014
Makaleler
- Mete Tunçay, Edhem Nejad'ın Seçim Beyannamesi, Toplumsal Tarih, sayı 209, Mayıs 2011, s. 64-66
- Mete Tunçay, Ethem Nejat Bey Eskişehir'de Ne Yaptı, Tarih ve Toplum, sayı 61, Ocak 1989, s. 40-41
- Hamza Altın, Ethem Nejat ve Eğitim Tarihimizdeki Yeri, Turkish Studies, Vol. 3-4, Summer 2008
- Mehmet Salih Erkek, Osmanlı Devletinde İlk Türkçü Eğitim Dergisi: Yeni Fikir, History Studies, Vol. 4/1, 2012
- Kaya Ataberk, Turancı Sosyalist Ethem Nejat, Türksolu, sayı 384, 19 Kasım 2012
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ "Turancı sosyalist Ethem Nejat" (Türkçe). türksolu.com.tr. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20141012235433/http://www.turksolu.com.tr/384/ataberk384.htm. Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.
- ↑ Harris, George S. (1977). Türkiye'de Komünizmin Kaynakları. İstanbul: Boğaziçi Yayınları. s. 54.
- ↑ Berzeg, Sefer E. (2013). Çerkesler - Vubıhlar, Soçi’nin İnsanları. Ankara: Kuban Matbaacılık Yayıncılık.
- ↑ Altın, Hamza. "Ethem Nejat ve Eğitim Tarihimizdeki Yeri". http://turkishstudies.net/sayilar/sayi10/alt%C4%B1nhamza.pdf. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2015.
- ↑ Arkın, R. G., ed. (1953). Öğretmen Ansiklopedisi ve Pedagoji Sözlüğü. İstanbul: Bir Yayınevi. s. 136.
- ↑ Ethem Nejat. Öztürk, Faruk. ed. Türklük Nedir ve Terbiye Yolları (2001 bas.). İstanbul: KızılElma Yayıncılık. s. 38.
- ↑ Tunçay, Mete (2000). Türkiye'de Sol Akımlar - 1. BDS Yayınları. s. 142.
- ↑ Ethem Nejat (Temmuz-Ağustos 1978). "Gezinti". Sanat ve Toplum (1): 124.
- ↑ Tunçay, Mete (Ocak 1989). "Ethem Nejat Bey Eskişehir'de Ne Yaptı?". Tarih ve Toplum (61): 40-41.
- ↑ Tunçay, Mete (Mayıs 2011). "Edhem Nejad'ın Seçim Beyannamesi". Toplumsal Tarih (209): 64-66.
- ↑ Tonguç, İsmail Hakkı (1998). Eğitim Yolu ile Canlandırılacak Köy. Ankara: KEÇEV. s. 262.
- ↑ Feyizoğlu, Turhan (2007). Mustafa Suphi. İstanbul: Ozan Yayıncılık. s. 21.
- ↑ Edhem Nejad (21 Mart 1912). "Manastır'da Hayat-ı Aile". Türk Yurdu (9).
- ↑ Toprak, Zafer (1985). "II. Meşrutiyet Döneminde Paramiliter Gençlik Örgütleri". Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Türkiye Ansiklopedisi (İstanbul: İletişim Yayınları) II: 536.
- ↑ Erkek, Mehmet Salih (2012). Bir meşrutiyet aydını : Ethem Nejat : 1887-1921. İstanbul: Kitap Yayınevi. ISBN 978-6051-050-97-3.
- ↑ Yılmaz, Yunus (2014). Kurtuluş Savaşı'nda İstanbullu ve Ankaralı Komünistler. İstanbul: İleri Yayınları. s. 23. ISBN 978-6055-452-86-5.
- ↑ Yılmaz, Yunus (2014). Turancı Sosyalist Ethem Nejat. İstanbul: İleri Yayınları. s. 292-324. ISBN 978-6055-452-37-7.