Gostivar
<tr class_"mergedrow">
| Gostivar Gostivari |
|||
| — Şehir — | |||
| Gostivar Гостивар |
|||
 Gostivar |
|||
|
|||
  Gostivar Gostivar’ın Makedonya'daki konumu |
|||
| Koordinatlar: 41°48′K 20°55′D / 41.8°K 20.917°D | |||
| Ülke |  Makedonya |
||
|---|---|---|---|
| Bölge | Polog | ||
| Belediye | Gostivar | ||
| Yönetim | |||
| - Belediye başkanı | Nevzat Beyta (BDI (DBB: Demokratik Bütünleşme Birliği)) | ||
| Yüzölçümü | |||
| - Toplam | 513,39 km2 (198,2 mi2) | ||
| Rakım | 698 m (2.290 ft) | ||
| Nüfus | |||
| - Toplam | 81.042 | ||
| (2002)[1] | |||
| Zaman dilimi | OAZD (+1) | ||
| - Yaz (YSU) | OAYZD (+2) | ||
| Alan kodu | (+389) 042 | ||
| Plaka kodu | GV | ||
| İnternet sitesi: Gostivar Belediyesi | |||
Gostivar (Makedonca: Гостивар; Arnavutça: Gostivari; Türkçe: Gostivar), Makedonya'nın kuzeybatısında bulunan bir şehirdir. Ülkenin kuzeybatı kesiminde Kalkandelen’le beraber büyük yerleşim yerlerinden birisidir.
Coğrafya
Gostivar, Makedonya’nın kuzeybatı kesiminde, Polog idari bölgesinde, Kosova’ya yakın bir konumda yer alır. Çevresinde iyi durumdaki karayolu ve demiryolu ağı ile Kalkandelen, Üsküp, Ohri ve Debre şehirlerini birbirlerine bağlantı güzergâhın üzerindedir.
Ege Denizi'ne dökülen Vardar Nehri'nin doğduğu Şar Dağları Gostivar sınırları içerisindedir. Gostivar yakınlarındaki Vrutok köyü, 683 metre yükseklikte Vardar’ın kaynadığı alandır.
Tarih
Erken Tarih
Romalı tarihçi Titus Livius, şehir hakkında ilk bilgileri derlemiştir. MS 3. yüzyılda Roma İmparatorluğu, ülkenin kuzeyinden ciddi akınlar düzenleyen Hunlar, Ostrogotlar gibi kavimleri durdurmak üzere bu bölgede birçok kale ve hisar kurdurmuştur. 10. yüzyılda, Gostivar’ın da içinde bulunduğu Polog Bölgesi, Doğu Roma’nın egemenliğinde olmuştur.
Osmanlı İmparatorluğu Dönemi
14. yüzyılda Gostivar ve civarı, Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine girmiştir. Şehrin simgesi olan saat kulesi 1566 yılında Osmanlı yönetimi tarafından yapılmıştır.
19. yüzyılda şehir ticaret merkezi iken bugün daha çok Avrupa'nın diğer şehirleri dâhil başka şehirlerde çalışan işçilerin bıraktıkları dövizler önem taşımaktadır. Bulgar etnolojist Vasil Kançov, 19. yüzyılda şehirde 3,735 kişi yaşadığını belirtir ve bunlar 3.100 Türk, 310 Bulgar, 100 Arnavut, 25 Ulah ve 200 Rumendir.
Gostivar’ı da içine alan bölgedeki Osmanlı egemenliği 1912 yılında sona ermiştir. Bu son dönem idari yapılanmasında Gostivar, Kosova Vilayeti sınırları içinde, Prizren Sancağı’na bağlı olmuştur.[2]
Yugoslavya Dönemi
1943 yılı ile beraber Yugoslavya Krallığı ortadan kalkmış, yerine Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti kurulmuştur. Bu dönemde de Gostivar, devam eden idari yapı içinde yer almıştır.
Makedonya Cumhuriyeti Dönemi
1991 yılında Makedonya’nın Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti’nden bağımsızlığını ilan etmesiyle Gostivar, bağımsız Makedonya Cumhuriyeti içinde yer almıştır.
Turizm
Doğal güzelliklerin bulunduğu, kayak ve spor merkezi bulunan turistik Mavrova Millî Parkı, Gostivar sınırları içerisindedir. Mavrova, özellikle kış turizmi açısından gözde bir yerdir.
Gostivar’dan Kırçova ve Ohri yönü üzerinde Vrutok köyü, Makedonya’nın en büyük nehri Vardar’ın kaynak yeridir.
Kültür
Gostivar'ın Şar ve Galiçnik denilen peynirleri, Kaymaçina isimli meşhur tatlısı ve Şar köpeği denilen çoban köpekleri meşhurdur. Bunlar, Şar Dağları’nın kuzey kesiminde yer alan Kosova kısmında da bilinirler.
Nüfus
2002 sayımlarına göre Gostivar Belediyesi’nin toplam nüfusu 81.042 kişidir. Bu nüfusun etnik dağılımı şu şekildedir: Arnavutlar 54.038; Makedonlar 15.877; Türkler 7.991; Romanlar 2.237 ve diğerleri…[1]
Gostivar çevresinde Vrapçişte, Zduyna, Aşağı Banisa ve Yukarı Banisa yerleşim bölgeleri, Türklerin nüfusun tamamını veya çok büyük kısmını oluşturduğu yerlerdir. Aynı zamandada Türkçe, Gostivar Belediyesi'nin 3 resmi dillerinden biridir.
Kaynakça
- 1 2 2002 nüfus sayımı sonuçları Makedonya Cumhuriyeti Devlet İstatistik Enstitüsü (Makedonca) (İngilizce)
- ↑ Binbaşı M.Nasrullah; Kolağası M.Rüşdi; Mülazım M.Eşref, Osmanlı Atlası - XX. Yüzyıl Başları, (Haz.: Yaşar Baş, Rahmi Tekin), Osmanlı Araştırmaları Vakfı, İstanbul 2003, s. 28-40.
| ||||||||
