Hukuki kaynaklar

Hukuki kaynaklar yahut diğer bir deyişle hukukun kaynakları, genelde asıl ve yardımcı kaynaklar şeklinde bir ayrıma tabi tutulmaktadır:

Asli Kaynaklar (Hukuku Doğuran Kaynaklar)

Asli Kaynaklar (Hukuku Doğuran Kaynaklar) yazılı ve yazısız kaynaklar biçiminde iki temel kategoriye ayrılmaktadır. Bu tasnife göre:

• Hukukun Yazılı Kaynakları: :

1. Anayasa
2. Kanun (ve Kanun Hükmünde Kararname)
3. Uluslararası Antlaşmalar,
4. Tüzük,
5. Yönetmelik,
6. Diğer düzenleyici işlemler (Türk pozitif hukuk düzeni içerisinde bu kaynaklar genelde adsız düzenleyici işlemler olarak bilinmekle birlikte, sıklıkla Tebliğ, Genelge, Sirküler şeklinde adlandırılmaktadır.)

• Hukukun Yazısız Kaynakları:

1. Örf ve Adet Kuralları/Hukuku (Genel ve yerel -özel- örf ve adet hukuku olarak ayrıma tabi tutulmaktadır.)

Ayrıca hukuki teamüllerin de hukuk boşluklarının olduğu (örf ve adet hukukukun dahi olmadığı) ve yazılı hukuk tarafından (açık ve zımni olarak) cevaz verilen hallerde uygulandığı görülmektedir.

Yardımcı Kaynaklar (Hukuku Bildiren Kaynaklar)

• Hukuki İçtihadlar (Yargı Kararları)
• Hukuksal Doktrinler (Bilimsel Öğreti ve Görüşler)
• Şerhler
• Monografiler