IV. Carlos

IV. Carlos
İspanya Kralı
Hüküm süresi 14 Aralık 1788 – 19 Mart 1808
Önce gelen III. Carlos
Sonra gelen VII. Fernando
Eş(leri) Parmalı Maria Luisa
Tam ismi
Carlos Antonio Pascual Francisco Javier Juan Nepomuceno Jose Januario Serafin Diego
Hanedan Bourbon Hanedanı
Babası III. Carlos
Annesi Saksonyalı Maria Amalia
Doğum 11 Kasım 1748
Portici, İtalya
Ölüm 20 Ocak 1819 (70 yaşında)
Roma, İtalya
Defin El Escorial
Dini Roman Katolik

IV. Carlos (11 Kasım 1748 - 20 Ocak 1819), İspanya Kralı. 14 Aralık 1788'den tahttan feragat ettirildiği 19 Mart 1808'e kadar bu unvanı taşıdı.

Gençliği

Carlos, III. Carlos ve karısı Saksonyalı Maria Amalia'nın ikinci oğullarıydı. Babası İki Sicilya'nın kralı iken Portici'de dünyaya geldi. Abisi, Don Felipe'nin beyinsel yavaşlığı ve epilepsisi vardı.

Carlos'a, annesinin ailesinden büyük bir vücud ve fiziksel güç miras geçmişti. Annesinin dedesi Polonyalı II. August, Güçlü August olarak biliniyordu. Carlos da gençliğinde ülkede bulabildiği en güçlü adamlarla dövüşüyordu. Diğer yandan zekasal olarak biraz yavaş ve saf kabul ediliyordu.

Evliliği ve çocukları

Carlos, Asturias Prensi.
IV. Carlos ve Ailesi - Goya.

IV. Carlos kuzeni Parmalı Maria Luisa ile 1765 yılında evlendi. Maria Luisa, Parma Dükü Philip'in kızıydı. Çiftin on dört çocuğu oldu ve bu çocukların altı tanesi yetişkinliğe kadar yaşayabildiler. Çocukları:

Maria Luisa, kaba ve görgüsüz bir kadın olarak tanındı. Kralın üstünde büyük bir gücü vardı. III. Carlos'un saltanatı sırasında kocasını sık sık saraya gönderip o zamanın başbakanı Floridablanca Kontu ile atışmasını istiyordu.

Saltanatı

1788'de, III. Carlos vefat etti ve IV. Carlos kral olarak tahta geçti. Her ne kadar makamının kutsallığına dair derin bir inancı olsa ve güçlü, bütün bir monarşi görüntüsü vermekte çaba harcasa da, kral kendi devletini yönetmekte çok pasif rol aldı. Bunun yerine avcılıkla ilgilenmeyi tercih ediyordu. Devletin yönetimini ise eşi ve başbakanına bırakmıştı. 1792'de Maria Luisa Floridablanca Kontu'nu yerinden etmeyi ve bu pozisyona Aranda Kontu'nu getirmeyi başardı. Fakat, Fransa'yla savaş çıkınca liberal eğilimli kont yerini Manuel de Godoy'a bıraktı. Godoy, kraliçenin favori adamlarından biriydi. Çiftin sevgili oldukları da söyleniyordu.

IV. Carlos'un bir heykeli

Godoy, bir süre boyunca Aranda kontunun Fransa'ya karşı olan tarafsızlık politikasını devam ettirdi. Fakat, 1792 yılında Fransa kralı XVI. Louis'nin infazını protesto etmelerinin ardından, Fransa İspanya'ya savaş ilan ettı. 1795'te zor durumda kalan Godoy, Fransa ile Büyük Britanya'ya saldırmak konusunda anlaştı.

1803'te, kızı Maria Luisa'nın çiçek hastalığı geçirmesi üzerine, kral, doktorları, Francisco Javier de Balmis'e bu konu üzerinde çalışması için emir verdi. Balmis, Balmis Deneyleri olarak anılan çalışmaları yaptı.

İspanya, İngiltere'nin Trafalgar Zaferi'ni kazanmasına kadar Fransa'nın müttefiği olarak kaldı. 1807 yılında, Napoleon, Prusya Savaşı'nı kazanınca, Godoy'un İspanya'sı yeniden Fransa saflarına geçti. İspanya'nın sürekli taraf değiştirmesi Carlos'un pozisyonunu zor duruma sokuyor ve onu güvenilmez bir kral haline getiriyordu. Ayrıca, Godoy'un popülaritesi de bir hayli düşmüştü.

Tahttan çekilmesi

Carlos'a oğlu Ferdinand'ın Godoy'a karşı Napoleon'la güçlerini birleştirdiği söylendiğinde Carlos Godoy'un tarafını tuttu. Ferdinand taraftları çıkartılan Aranjuez Ayaklanması'nın ardından 19 Mart 1808'ten oğlunun lehine tahttan çekildi.[1] Böylece, hapsedilen başbakanını da kurtarmış olacaktı. Ferdinand, VII. Ferdinand olarak tahta çıktı. Fakat, o anda 100.000 askeri ile İspanya'ya girmiş olan Napoleon onu da kandırmıştı.

Carlos, Fransa'da kendine sığınacak bir yer buldu ve Napoleon'un tutsağı oldu. Kısa bir süre sonra 5 Mayıs'ta oğlu Ferdinand'da ülkenin kontrolünü Napoleon'a bırakarak tahttan çekilmek zorunda kaldı ve tıpkı babası gibi Fransa'da tutsak hayatı yaşamaya başladı. [2]

Son yılları

Carlos, daha sonra Talleyrand'ın Valençay'daki Valençay Şatosu'nda gözetim altına alındı.[3][4] Fransa imparatorundan gelecek maaşı kabul etti ve eşi ve Godoy ile birlikte Compiègne ve Marsilya arasında yaşamaya başladı.

1812'de Roma'daki Barberini Sarayı'na yerleşti.[5] [6][7] Bu sarayda 20 Ocak 1819 yılında vefat etti.

Kaynaklar

  1. ↑ Articles: Period of Imperial Crisis (revised) - Tarih Arşivi
  2. ↑ Gazeta de Madrid de 20 de mayo sayfa 483 ve 484.
  3. ↑ Napoleon I: Blockade and the peninsular campaign - Britannica Ansiklopedisi
  4. ↑ http://pcombal.club.fr/bioanglaise.html - İspanyol Etkisi
  5. ↑ http://fr.wikipedia.org/wiki/Charles_IV_d%27Espagne
  6. ↑ Worldroots.com
  7. ↑ The Royal Favorite: Manuel Francisco Domingo de Godoy, Prince of the Peace
Resmî unvanlar
Önce gelen:
III. Carlos		 İspanya Kralı
1788 - 1808		 Sonra gelen:
VII. Fernando
This article is issued from Vikipedi - version of the 5/18/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.