Immirzi parametresi
Immirzi parametresi (Barbero-Immirzi parameter olarak da bilinir) Kuantum çekim döngüsü içinde görülen,kuantum çekim'in bir nonperturbatif teorisindeki bir sayısal katsayıdır.Planck birimi içinde kuantum alanının ölçüsünün büyüklüğüdür .[1] Sonuç olarak, değeri şu anda yarı-klasik eşleştirilerek Stephen Hawking, tarafından hesaplanan Karadeliğin entropisi ve döngü kuantum yerçekimi mikrodurumlarının sayımıdır.
Gerçel durumlar
Immirzi parametresi ifade sürecinde ortaya çıkan bir Lorentz bağlantısı ile tıkız olmayan grup,bir tıkız grubunun rotasyonu içindeki değer ile bir karmaşık bağlantılı terimlerinin içindeki SO(3,1), ya da SO(3)veya çift örtük SU(2)dir. Adınıda Giorgio Immirziden alır,Bu parametrenin dahil olma olasılığına ilk Fernando Barbero tarafından işaret edildi.Bu parametrenin önemi spektrumu kadar karanlık devam ediyor.LQG içinde bölge operatörü'nün hesaplanması idi.Bu bölge spektrumunun Immirzi parametresi ile orantılı olduğu ortaya çıktı.
Kara delik termodinamiği
Karadeliğin artan bölgesi yasası arasındaki benzerlik ile motive olan Stephen Hawking 1970'lerde , içinde olay ufku ve termodinamiğin ikinci yasası,yapılan bir yarı-klasik gösteren hesaplama bu [ denge ile termal radyasyon'un dışında, bir kara delik entropisine (yani, kara delik ile dengede radyasyon entropi) eşit kara delikler bulunmaktadır
- (Planckbirimi içinde)
1997 yılında, Ashtekar, Baez, Corichi ve Krasnov General göreli vakum içindeki bir karadeliğin dışının nicemlenmiş faz uzayı[2] Onlar, Karadeliğin dışında uzay geometrisinin dokunmuş bir ağ lar ile tanımlanır olduğunu gösterdi,olay ufku deliği olan bazı kenar'ların, buna katkıda bulunan bölge ve bu ufuk kuantum geometrisi U(1) Chern-Simons teorisi tarafından tanımlanabilir .U(1)gurbunun gösterimi iki boyutlu geometrisi rotasyon grubu SO(2)nin içindeki terimler tarafından tarif edilen gerçeği ile açıklanabilir,hangi U(1) izomorftur,bölgesinde ilgili küresel üçgen'in açısal aşırılığı Girard teoremi tarafından bölgesi ve rotasyonlar arasındaki ilişki ile açıklanabilir . A bölgesinde bir olay ufkuna karşılık gelen spin-ağ durumlarının adedini hesaplayarak, kara deliklerin entropisi olduğu görülmektedir
Burada bulunan Immirzi parametresi veya
veya
bağlantılı kuantum çekim döngüsü içinde kullanılan ölçü grubu'dur.
Spin köpük teorisi içindeki Immirzi parametresi
2006'nın sonunda, yalın ufuk teorisinin tanımından bağımsız,bölge operatörü'nün kuantum çekim döngüsü içindeki özdeğerleri merdiven simetri ile simetrisini rapor etti.[3] Her özdeğere karşılık gelen dejenere durum için bir sonlu sayı vardır.[4] Bir ufuk klasik boş karakter kuantum sektöründe dikkate alınmaması durumunda bir uygulama enerji durumun eksikliği ve yerçekimi yayılım varlığında,Immirzi parametre ezgileri olabilir :
Yüksek sönümlenen parçacığın bulunduğu bölgeye karşılık gelen en küçük hücre bölgesinin buharlaşmasının belirlenmesi için Olaf Dreyer varsayım kullanılabilir.Bu Spin köpük modelleri ile bir kuantum ufuğu tanımlamak için bir kinematik resim önermektedir,ancak böyle bir modelin dinamiğini henüz çalışılmamıştır.
Yorumlama
Parametre Newton sabiti'nin bir renormalizasyonu olarak görülebilir . Bu parametre açıklamak için çeşitli spekülatif önerileri ileri sürülmüştür : Örneğin,bağlı kuazinormal mod[5][6] .[7] tabanlı bir çift Olaf Dreyer bileşenidir.Başka daha yeni yorum kuantum yerçekiminde ve pozitif reel değerli Kodama durumu döngü kuantum yerçekimi parite ihlali değerinin ölçüsü için gerekli olmasıdır Bugün itibariyle ,bu sabiti bölgesinin alternatif bir hesaplama vardır. Deney ya da teorinin ikinci karşılaşması(maçı)için (örneğin, uzun mesafe de Newton'un kuvvet değeri) Immirzi parametresinin farklı bir değerinin gerekliliği bulundu, bu uzun mesafeler olarak döngü kuantum yerçekimi için genel görelilik fiziğinin yeniden oluşturmaya delil sayılamaz.Öte yandan, Immirzi parametre vakum LQG için tek serbest parametre gibi görünüyor, ve bir kez bir "deneysel" sonucu bir hesaplama eşleştirerek bu sabit ilke olarak diğer deney sonuçlarını tahmin etmek için kullanılabilir. Ne yazık ki, böyle bir alternatif hesaplamalar şu ana kadar yapılmamıştır.
Kaynakça
- ↑ Rovelli, Carlo (2004). Quantum Gravity. Cambridge Monographs on Mathematical Physics. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-83733-2. http://www.cpt.univ-mrs.fr/~rovelli/book.pdf. Erişim tarihi: 2010-Sep-25.
- ↑ Ashtekar, Abhay; Baez, John; Corichi, Alejandro; Krasnov, Kirill (1998). "Quantum Geometry and Black Hole Entropy". Physical Review Letters 80 (5): 904–907. arXiv:gr-qc/9710007. Bibcode 1998PhRvL..80..904A. DOI:10.1103/PhysRevLett.80.904.
- ↑ Ansari, Mohammad H. (2007). "Spectroscopy of a canonically quantized horizon". Nuclear Physics B 783 (3): 179–212. arXiv:hep-th/0607081. Bibcode 2007NuPhB.783..179A. DOI:10.1016/j.nuclphysb.2007.01.009.
- ↑ Ansari, Mohammad H. (2008). "Generic degeneracy and entropy in loop quantum gravity". Nuclear Physics B 795 (3): 635–644. arXiv:gr-qc/0603121. Bibcode 2008NuPhB.795..635A. DOI:10.1016/j.nuclphysb.2007.11.038.
- ↑ Randono, Andrew (2006). "Generalizing the Kodama State I: Construction". ArΧiv e-print: 11073. arXiv:gr-qc/0611073. Bibcode 2006gr.qc....11073R.
- ↑ Randono, Andrew (2006). "Generalizing the Kodama State II: Properties and Physical Interpretation". ArΧiv e-print: 11074. arXiv:gr-qc/0611074. Bibcode 2006gr.qc....11074R.
- ↑ Dreyer, Olaf (2003). "Quasinormal Modes, the Area Spectrum, and Black Hole Entropy". Physical Review Letters 90 (8): 081301. arXiv:gr-qc/0211076. Bibcode 2003PhRvL..90h1301D. DOI:10.1103/PhysRevLett.90.081301. PMID 12633415.
Dış bağlantılar
- Quantum Geometry of Isolated Horizons and Black Hole Entropy, a calculation incorporating matter and the theory of isolated horizons from General Relativity.
- Area, Ladder Symmetry, and Degeneracy in Loop Quantum Gravity, a brief review on the quantum of area ladder symmetry and area degeneracy in loop quantum gravity and the application of these two in the calculation incorporating the modifications of black hole radiation.
Şablon:Black holes