Josephus

Josephus (37 – Diğer bazı kaynaklara göre 100 ),[1] Titus Flavius Josephus sıfatıyla Roma vatandaşı,[2] 1. yüzyıl yahudi tarihçi, kraliyet ailesi ve din müdafisi , Kudüs'ün Yıkılışı 'nın (70) yazarı. Eserleri 1. yüzyılda musevilik hakkında önem taşır.

Josephus'a ait olduğu söylenen bir Roma büstü

Hayatı

Josephus yönetimindeki Celile, ilk çağ sonları.

Josephus Yunanlara kendini Celile'de Birinci Yahudi-Roma savaşında (66-73) bir yahudi komutanı olarak savaşmış Kudüs'lü bir İbrani[3] rahip, "Iosepos (Ιώσηπος) (Matta'nın oğlu) olarak tanıttı.Yodfat 'ın kuşatılmasından sonra Roma ordusu bölgeyi istila ederek binlerce kişiyi öldürdü. Hayatta kalmayı başaranlar intihar saldırılarını yönettiler. 67'nin Temmuzunda koşullar tam olarak netleşmeden Josephus ve askerlerinden biri Celile 'yi istilâ eden Roma ordusuna teslim oldular. Bir mahkûm oldu ve Romalılara süregiden isyan hakkında fikirler verdi. Roma ordusu, Vespasian ve oğlu Titus'a yönetimindeydi. 69'da Josephus kendi fikrine göre 70'teki kudüs kuşatmasında işgal altındakilerle arabuluculuk yapması için serbest bırakıldı.

71'de Titus'la birlikte Flavian hanedanına mensup bir Roma vatandaşı olarak Roma'ya geldi. Roma vatandaşı olarak -makul ve tutumlu olmsdı karşılığında maaş ta bağlanarak- fethedilen Yahudiye'de kalmayı kabul etti. Bugün bilinen eserlerini Roma ve Flavian hanedanlığı nın hükümranlığında vermiştir.

Kendisini önceleri Josephus olarak tanıtırken Roma vatandaşlığından sonra Hükümranlarının adını alarak Titus önadını ve Flavius adını kullandı.[4] Bu tüm vatandaşlar için geçerliydi.

Josephus'un ilk karısı ailesi ile birlikte Kudüs 'te kuşatma sırasında öldü. Vespasian Romalılar tarafından esir alınmış olan başka bir yahudi kadın evlenmesine yardım etti. Bu kadın Josephus'y terketti ve 70'te İskenderiyeli başka bir yahudi kadınla evlendi. Bu kadından üç oğlu oldu. Çocuklardan yalnız biri (Flavius Hyrcanus) çocukluk dönemini sağ olarak tamamlayabildi. Üçüncü karısından da boşanarak 75'te Giritli seçkin bir yahudi ailenin kızı ile dördüncü kez evlendi.Son evliliğinden iki oğlu (Flavius Justus ve Simonides Agrippa) oldu.

Josephus'un hayatı belirsizlikler ile çevriliydi. Kendi yorumu ile Yahudiye için savaştığı yıllarda yaptıklarını, Celile'de 67'de ki intihar saldırılarında neden başarısız olduğunu, esir düştükten sonra Romalılar'la neden işbirliği yaptığını hiçbir zaman tatmin edici bir şekilde açıklamadı.

Josephus şüphesiz Roma'da yahudi insanlarının ve kültürünün özellikle anlaşmazlıklardaki gerilimin arttığı zamanlarda önemli bir savunucusuydu.Eusebius Josephus'un Roma'da bir heykelinin dikildiğini bildirir.[5] Eserleri İlk Roma - Yahudi savaşının can alıcı noktaları konusunda bilgiler vermesi açısından tarihsel önemi büyüktür.Yazdığı bir metinde İsa'ya referans tarihçi gösterilmektedir.Josephus'un metinleri Hristiyan'lar tarafından İsa'nın varlığına kanıt teşkil etmektedir.

1602'de bulunan Josephus eserinin Thomas Lodge çevirisinin 1640 versiyonu.

Eserleri

Bir Flavius Josephus reprezentasyonu


Josephus ile ilgili eserler

Kaynakça

Dipnotlar

  1. ↑ Louis H. Feldman, Steve Mason (1999). Flavius Josephus. Brill Academic Publishers.
  2. ↑ Josephus Grekçe çalışmalarında kendini 'Jōsēpos Matthiou pais (Matta'nın oğlu Josephus) olarak tanıtır. Gerçi Josephus aynı zamanda Aramca ve büyük ihtimalle İbranice de konuşuyordu ama bu dillerdeki ismine dair günümüze ulaşan bir belge yok.Her nasılsa yahudi tarihinde Aramca/İbranice ismi (יוסף בן מתתיהו Yosef ben Matityahu) şeklinde karşılanmış, böylece bugünkü İsrail 'de bu adla bilinmiştir.
  3. ↑ Jewish War I.3
  4. ↑ Attested by the third century Church theologian Origen (Comm. Matt. 10.17).
  5. ↑ Hist. eccl. 3.9.2
  6. ↑ O'Rourke, P.J. Give War a Chance. Vintage, 1993.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/9/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.