Julius Streicher

Julius Streicher (Heinrich Hoffmann tarafından çekilen resim, 1935)

Julius Streicher (d. 12 Aralık 1885; Fleinhausen, Augsburg - ö. 16 Ekim 1946; Nürnberg), Nazi Almanyası'nda antisemitist ideolog ve demagog. Haftalık gazetesi Der Stürmer in kurucusu.

Öğretmen Friedrich Streicher ve eşi Anna'nın (kızlık soyadı Weiss) 9 çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Babası gibi ilkokul öğretmeni olarak çalıştı. 1909 yılında Alman Demokratik Partisi'ne katılarak siyasi kariyerine başladı. Streicher, Gwendolyn Roth adlı bir fırıncının kızı ile Nürnberg'de 1913 yılında evlendi. iki oğlu (Lothar, 1915 doğumlu, ve Elmar, 1918 doğumlu) oldu. Streicher 1914 yılında I. Dünya Savaşı'nda Alman Ordusuna katıldı. 1914'ten 1918'e kadar batı ve güney cephesinde askerlik hizmetini piyade olarak yaptı. Demir Haç kazandı ve Ateşkesin edildiği Kasım 1918 yılında teğmen rütbesine ulaştı.

Hayatı

Savaştan sonra 1919'dan 1928'e kadar aralıklarla yeniden okullarda görev yaptı. 1919'dan itibaren Deutschvölkischen und Trutbund gibi aşırı sağcı ve Yahudi karşıtı dernek ve partilerde çalıştı. 1922'de Deutschoziale Partei nin 2000 üyesi ile birlikte Nazi Partisi'ne girdi. 1923'ten 1944'e kadar antisemitizm yanlısı kışkırtıcı yayın organı Der Stürmer in yayıncılığını ve zaman zaman yazı işleri müdürlüğünü yaptı.

Hitler ile Erich Ludendorff'un başlattığı Birahane darbesinin başarısızlığa uğramasından sonra ikame örgütler kurdu. Nisan 1924'ten 1932'ye kadar Bavyera Eyalet Meclisi'nde milletvekili (önce Völkischen Block'tan, 1925'ten sonra da Nazi Partisi'nden). 1925'te yeniden Nazi Partisi'ne girdi. Kuzey Bavyera Gau Yöneticisi oldu. 1928'den itibaren NSDAP Nürnberg-Fürth Gau Yöneticisi (1929'dan itibaren Mittelfranken, 1936'dan itibaren Franken Gau Yöneticisi) oldu.

1925 ve 1930'da iftira atmak ve antisemitik kışkırtma suçlarından dolayı kısa süreli hapis cezalarına çarptırıldı. 1933'te Yahudilerin Vahşet ve Boykot Kışkırtmalarına Karşı Savunma Merkez Komitesi yöneticisi oldu ve çok sayıda nasyonal sosyalist ve Yahudi karşıtı derneğin başkanı oldu. 1937'de SA-Obergruppenführer rütbesi aldı. Yolsuzluk yaptığı için 1938'de konuşma yasağı getirildi.

1940'ta bölge yöneticisi olarak yürüttüğü işler elinden alındı ve daha sonra Cadolzburg'da kendine ait Pleikershof çiftliğinde yaşadı. 1943'de ilk karısının yerine eski sekreteri Adele Tappe ile evlendi.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra

Almanya Mayıs 1945'te Müttefik ordularına teslim olduğunda, Streicher intihar etmeye karar verdi. 23 Mayıs 1945 tarihinde, Streicher Binbaşı Henry Plitt liderliğindeki Amerikalı bir grup subay tarafından Avusturya'daki Waidring kasabasında yakalandı. Streicher ilk önce kendisinin Joseph Sailer adlı bir ressam olduğunu iddia etti ama ani birkaç soru karşısında gerçek kimliğini itiraf etti.[1]

Yargılama sırasında, Streicher ABD'liler tarafından yakalanmasından sonra Müttefik askerleri tarafından kendisine kötü muamele yapıldığını iddia etti. İddiasına göre, hapishanede ki hücresinde soyunmasını emredildiği, sigara ile vücudunun yakıldığını ve çıplak ayakları ile sigarayı söndürmesi istendiği, sadece bir tuvaletten su içmesine izin verildiği, zenci askerlerin ayaklarını öpmesini istendiği ve daha sonra da askerlerin bazılarının ona tükürdüğünü ve tükürmek için ağzını açmak zorunda bırakıldığını iddia etmiştir.[2]

Julius Streicher Holokost veya diğer milletlerin istila planlamasında yer almadı. Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi tarafından yargılanmış ve insanlığa karşı işlenen suçlardan suçlu bulunarak 16 Ekim 1946 sabahı erken saatlerde asılarak idam edilmiştir. Asılmadan hemen önce idam sehpasının üzerinde Heil Hitler. Bolşevikler bir gün sizide asacak diye bağırmıştır.[3] Vücudu, Münih'teki Ostfriedhof'da (Doğu mezarlığı) yakıldı ve külleri Isar Nehrine dağıtıldı.[4][5][6]

Kaynakça

  1. "Henry Plitt Interview". August 20, 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20090820093002/http://www.ushmm.org/outreach/hps0055m.htm.
  2. Randall L. Bytwerk: (2001). Julius Streicher: Nazi Editor of the Notorious Anti-Semitic Newspaper Der Stürmer. Cooper Square Press. ISBN 978-0-8154-1156-7.
  3. "J. Kingsbury-Smith; Honored Journalist". Obituaries. Los Angeles Times. 11 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151211053610/http://articles.latimes.com/1999/feb/06/local/me-5431. Erişim tarihi: 10 November 2013.
  4. Thomas Darnstädt (2005), "Ein Glücksfall der Geschichte", Der Spiegel, 13 Eylül (14): ss. 128, http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-39916258.html
  5. Manvell 2011, s. 393.
  6. Overy 2001, s. 205.

Ayrıca bakınız

Birinci sıra, soldan sağa: Göring, Heß, Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank, Frick, Streicher, Funk, Schacht, İkinci sıra, soldan sağa: Dönitz, Raeder, Schirach, Sauckel, Jodl, Papen, Seyß-Inquart, Speer, Neurath, Fritzsche, Üçüncü sıra MP'ler.
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/21/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.