Wilhelm Keitel

Wilhelm Keitel

Wilhelm Keitel, 1942
Takma adı Lakai-tel
Doğum 22 Eylül 1882(1882-09-22)
Helmscherode, Bad Gandersheim, Niedersachsen
Ölüm 16 Ekim 1946 (64 yaşında)
Nürnberg, Bavyera
Bağlılığı
Hizmet dalı Wehrmacht
Hizmet yılları 1901-1945
Rütbesi Generalfeldmarschall
Komuta ettiği OKW Başkanı
Savaşları/Çatışmaları I. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
Madalyaları

Wilhelm Keitel (d. 22 Eylül 1882, Helmscherode, Bad Gandersheim, Niedersachsen - ö. 16 Ekim 1946, Nürnberg, Almanya), II. Dünya Savaşı sırasında Alman Silahlı Kuvvetleri Yüksek Komutanlığı Başkanlığını yapan Generalfeldmarschall. Adolf Hitler'in en sadık ve güvenilir yardımcılarından biri olarak onun özel Kurmay Heyetinin Başkanlığını yürütmüş, askeri harekatların çoğunun yönetiminde rol oynamıştır. En büyük oğlu Karl-Heinz Keitel, Waffen-SS'de bir tümen komutanı olarak görev aldı.

İlk yılları

Wilhelm Keitel, orta sınıf bir toprak sahibi Carl Keitel ve eşi Apollonia Vissering'in oğlu olarak Brunswick Dükalığı'nda Bad Gandersheim'de doğdu. Göttingen'de eğitimini tamamladıktan sonra 6. Aşağı-Sakson Topçu Alayına katılarak ve bir Fahnenjunker (Askeri öğrenci) olarak 1901 yılında askeri kariyerine başladı. Aynı tarihte Teğmen oldu. 1909 yılında zengin bir toprak sahibinin kızı olan Lisa Fontaine ile evlendi. Birlikte altı çocukları oldu, birisi bebek iken öldü.

I. Dünya Savaşı'nda

Wilhelm Keitel, I. Dünya Savaşı sırasında 46. Topçu Alayı'nda Batı Cephesi'nde görev yaptı ve savaşa Kurmay Subay olarak katıldı. Yüzbaşılığa terfi etti ve daha sonra Deniz Kuvvetleri'nde Karargah subayı oldu. Eylül 1914 yılında, Flanders savaşı sırasında ciddi bir kabuk parçası çarparak sağ önkolundan yaralandı. Keitel yaralarının iyileşmesinden sonra 1915 başlarında Alman Genel Kurmayına atandı.

Savaşlar arası dönem

I. Dünya Savaşı bittikten sonra yeni oluşturulan Reichswehr'e katıldı ve Polonya sınırında organize olan Freikorps sınır koruma birimlerinde görev yaptı. Keitel ayrıca bir tümende kurmay subay olarak görev aldı ve daha sonra iki yıl boyunca Hanover Süvari Okulu'nda öğretmenlik yaptı. 1923'te Binbaşı oldu. 1924 yılında Genelkurmaya hizmet veren Savunma Bakanlığına (Reichswehrministerium) transfer oldu. Yakın zamanda örgütsel bölüm başkanlığına terfi etti. 1929'da Reich Savunma Bakanlığı'nda Yarbay, 1930'da Ordu Örgütlenme Dairesi Şefi, 1931'de Albay oldu. 1932 yılının sonbaharında bir kalp krizi geçirdi. 1933 yılında nasyonal sosyalistlerin iktidara gelmesinden sonra bu görevini korudu. Weimar Cumhuriyeti döneminde (1919-1933) çeşitli yönetim görevlerinde bulundu. 1934'te Tümgeneral ve Bremen VI. Piyade Komutanı oldu.

1935'te Werner von Fritsch'in önerisi ile Korgeneralliğe terfi etti ve Savaş Bakanlığı düzeyinde bir görev olan Silahlı Kuvvetler Dairesi Kurmay Başkanlığına getirildi. 1937'de Topçu Generali oldu. 1938'de ise Orgeneralliğe yükseltilerek, Hitler'in askeri işleri tek elden yönetmek için oluşturduğu Silahlı Kuvvetler Yüksek Komutanlığı Başkanlığına yükseltildi. Bu etkin görev Keitel'i Almanya'nın savaş bakanı yaptı ve buna göre Hitler'in Kabinesine atandı. Yakında zamanda OKW görevinden sonra yakın arkadaşı Walter von Brauchitsch, onu Ordu Baş Komutanı olarak atanması için Hitler'i ikna etti.

Ekim 1938 yılında kısa bir dönem için Sudetenland'ın Askeri Valisi oldu. Şubat 1939 yılında Keitel yine OKW Başkanı oldu. II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar OKW Başkanı olarak kaldı.

II. Dünya Savaşı

Keitel II. Dünya Savaşı sırasında, Batı ve Doğu cephelerinde Wehrmacht seferlerinin ve operasyonlarının birincil planlamacılarından biriydi. Fransa'nın istilasına ve Barbarossa Harekatına karşı çıktı. Her ikisinde de Hitler'in karşısında geri adım attı ve Hitler'e istifasını sundu fakat Hitler reddetti.

1940 yılında Fransa Seferi'nden sonra, diğer bazı generaller ile birlikte Mareşalliğe terfi etti. Keitel, Fransa ile yapılan ateşkesin ardından, Fransızlara önerilen teslim koşullarını hazırladı. Şövalye Haçı madalyası ile ödüllendirildi.

30 Nisan 1945'te Hitler'in intiharından sonra Keitel, Büyük Amiral Karl Dönitz'in altında kısa ömürlü Flensburg Hükûmeti'nin bir üyesi olarak kaldı. Almanya 7 Mayıs 1945'te kayıtsız şartsız teslim olurken teslim antlaşmasına imzayı bizzat kendi eliyle attı.

Mahkemesi ve idamı

Wilhelm Keitel'in teslim anlaşmasından dört gün sonra Flensburg hükümetinin geri kalanı ile birlikte tutuklandı. Uluslararası Askeri Mahkeme'de yargılandı. Barışa karşı suç işlemek için komplo kurmak; Saldırı savaşları başlatmak ve yürütmek, Savaş Planlaması; Savaş suçları ve İnsanlığa karşı suçlardan suçlu bulundu. Ayrıca savaş tutsaklarını kurşuna dizme emri vermekten ve uluslararası hukuk kurallarını çiğneyen başka eylemlerden dolayı suçlu bulundu ve ölüm cezasına çarptırıldı. Keitel, Müttefikler mangası tarafından kurşuna dizilerek öldürülmek istedi fakat isteği reddedildi. Bunun yerine 16 Ekim 1946 tarihinde asılarak idam edildi. İdamı Amerikan Ordusu'ndan cellat John C. Woods[1][2][3] tarafından gerçekleştirildi. Vücudu, Ostfriedhof (Münih) de yakıldı ve külleri Isar Nehrine dağıtıldı.[4][5][6]

Özel hayatı

Keitel'in en küçük oğlu Hans-Georg Keitel, 1940'daki Fransa Seferi sırasında kalçasından kötü bir şekilde yaralandı. 1941'te Sovyet uçak saldırısıyla önceki gün yaralandıktan sonra bir sahra hastanesinde 18 Temmuz 1941 tarihinde öldü. Hans, Bad Gandersheim'de aile mezarına gömüldü. Babasının külleri Amerikalılar tarafından satın alındı ve amcası Bodewin Keitel ile yanyana gömüldü.

Diğer oğlu Binbaşı Ernst-Wilhelm Keitel, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Sovyetler tarafından ele geçirildi. Ocak 1956 tarihinde serbest bırakıldı ve Almanya'ya evine döndü.

Keitel, Aralık 1941 yılında Moskova yakınlarından ki yenilgiden sonra, diğer pek çok generaller gibi, bir günah keçisi olarak hareket etmek zorunda kaldı. İlerleyen günlerde intihar etmeyi düşünürken, yakın arkadaşı Orgeneral Alfred Jodl'un ikna etmesi ile bu düşüncesinden vazgeçti.

Wilhelm Keitel Almanya'nın kayıtsız şartsız teslim olduğu anlaşmayı imzalarken, 7 Mayıs 1945

Kaynakça

Wikimedia Commons'ta Wilhelm Keitel ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/4/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.