Karademir, Tirebolu
| Karademir | |
| — Köy — | |
 |
|
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Giresun |
| İlçe | Tirebolu |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 497 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0454 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 28500 |
| İnternet sitesi: | |
Karademir, Giresun ilinin Tirebolu ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihçe
420 yılı ile başlayan oguz beyerini 24 boyu olan üleyir beyin kendisi,ülegür ise bölgenin ismi haşıl akarsuyu ile görele deresini baglayan bölgedir.Bu bölgenin merkez sancağı Karademir köyü daha sonra nahiye olup ondan sonra da küçülerek bugün ki karademir köyü ismini almıştır.
Köyde, geçmiş uygarlık ve yaşamlara ait eserler vardır.Köyün iki adet değirmeni vardır( Keleş değirmeni ve İlevür değirmeni ), ayrıca geçmişte komşu Ede,,Akıncılar ve Özlü köyleri ile ortak kullanılan su değirmenleri de vardı. Şu an sadece 1 değirmen faaldir. Ayrıca, geçmişte kullanılan ve araba yollarının yapılması ile neredeyse unutulan patika yollar üzerinde birçok çeşme olduğu da biliniyor (Ordulo Çeşmesi,Göç deresindeki çeşme, Alicanlı Çeşmesi, Yusuflu Çeşmesi gibi). Diğer eserlerde bulgurluk ve köprüler sayılabilir,(alicanlı köprüsü, mehtili köprüsü)
Kültür
Köyün gelenek, görenek ve [[yemek|yemekleri nin başında karalahana (pancar) çorbası, mısır ekmeği ve hamsi önemli yer tutmaktadır. Köy halkı lahana çorbasını içerisine mısır ekmeği doğrayarak yemeği tercih ederler,köyden Tirebolu'ya(çarşı)ya gidip de kışın evine hamsi almadan gelen yoktur, tabi bu yemeklerin yanına fasulye turşusu -yerini yavaş yavaş lahana turşusuna bırakmaya başladıysa da- çok güzel yakışır. Gurbette yaşayanlar annelerinin bu güzel menüsünün hayaliyle tatile gidişlerini iple çekerler. Birçok kişiye göre en lezzetli Menü: Pancar (Karalahana) Çorbası, Hamsi Izgara, Soğanlı Marul Salatası, Fasulye Turşusu, tatlı olarak da kabak tatlısı.
Eğitim
Geçmişte yaklaşık 250 öğrencisi ve 12 öğretmeni olan bir İlkokulu vardı. Köy, 1951'den bu yana okullaşmıştır. İlk Köy eğitmenliği uygulamalarından birisi de Karademir'de yapılmıştır. (Köy Eğitmeni Kadiroğlu Mustafa Yılmazdır, ruhu şadolsun) Köyde okuyan da okumayan da gurbete çıkmıştır. Köy; 50'li yıllarda gurbetçi bir köy olarak öne çıkmış, Zonguldak, İstanbul ve daha sonra da Almanya başta olmak üzere Avrupa'ya iş için gidilmiştir. Köyde eğitim düzeyi oldukça yüksektir; köyde üniversite okuyan sayısı son zamanlarda fazlalaşmıştır. Hatta Giresun köyleri arasında okuma yazma ve üniversite mezun oranının en yüksek köy olduğu ifade ediliyor. İş olanaklarının çok sınırlı olması ve ayrıca ebeveynlerin "Okumaktan başka çare yok, okumazsan inek güdersin ya da amelelik yaparsın" sözleri gençlerde üniversite okuma isteğini artırmıştır. Ülkenin her yerinde her meslekten insanı var Karademir'in . Köy dışı nüfusun çok yoğun olması , kendisini Haziran -Ağustos ayları döneminde oldukça belli ediyor ve bu dönemde Yurtiçi ve yurtdışından çok fazla nüfus akımı oluyor. Şu an köyde yaklaşık 400 hane olmasına rağmen, kışları ancak 100 hane açık bulunuyor. Yani; yaz mevsiminde ve özellikle "fındık vakti" artan nüfus (yaklaşık 3 kat), kışın yerini kapıları kapalı evlere bırakıyor.
Coğrafya
Giresun iline 50 km, Tirebolu ilçesine 5 km uzaklıkta olup, Tirebolu ve Görele şehir merkezleri arasında yer almaktadır. Karadeniz sahilinden başlayarak yaklaşık 2 km. en ve 4–5 km. boyuna olarak güneye devam etmektedir. Sahilden itibaren, Killik, Soğuksu, Yalakmahalle, Meytülü(Mehtili), Orduloo(Orduluoğlu), Karasakal, Kostaklı... mahalleleri bulunmaktadır. Tipik bir Karadeniz köyü olarak köyde yerleşim dağınık bir görünüm arzetmektedir. Köyün mahalleleri daha ziyade evlerin yoğun olarak kümelendiği kısımlardan oluşmaktadır. Son yıllarda köyün güney (yukarı) kesimlerinden sahile doğru bir yönelişin olduğu dikkat çekmektedir.
İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Nüfus
Köyün %60 a yakını gurbetçidir.
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2010 | 500* tüik(.3) |
| 2000 | 514* yerel net(.5) |
| 1997 | 511 |
Ekonomi
Köy; 1960 lı yıllarda çok şanslı olarak ve pilot uygulama içinde ölçülmüş ve tapulandırılmıştır. Köyün ekonomisi başlıca fındık tarımına ve hayvancılığa dayalıdır. Genel olarak fındık tarımıyla uğraşılır ve köy alanının %90'ı fındık dikilidir.Yaklaşık 50 yıl önce köyün,2 büyük mahallesi Akıncılar (mına) ve Hacıhüseyin köyleri olarak ayrılmıştır. Köyde,1970'li yıllarda çay ekimi denemeleri yapılmış,ancak ekonomik verimliliği olmadığından daha sonra büyük oranda çaylıklar sökülmüştür.Köyde genç iş gücü neredeyese yok denecek kadar azdır, bu yüzden; fındık tarımı için başka bölgelerden mevsimlik işçi alınarak fındık hasadı yapılmaktadır.Büyük ve küçükbaş hayvancılık ,yaylacılığa da bağlı olarak geçmişte köyün ekonomik kalkınmasında önemli yer tutmuştur . Geçmişte ayrıca ,sebzecilik ve meyvecilik de gelir getirici kalemler sayılabilirdi.Bugün ise, hem hayvancılık, hem de sevze ve meyvecilik çok az bir yer tutmaktadır.Bir kaç aile balıkçılık yapmakta; bunun dışında deneme ve hobi amaçlı kivi ekilmektedir. Köyde, geleneksel olarak lahana,fasulye başta olmak üzere tüm bölgesel meyve ve sebzeler üretilebilmektedir.
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır fakat kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol un bir kısmı beton olup diger bolümler kalitesiz stabilizedir. köyde elektrik ve sabit telefon vardır. 2007 yılında Köyün Killik mahallesinde açılan artezyen suyuyla KÖYDES kapsamında köye içme suyu şebekesi yapılma çalışmaları devam etmektedir.