Kete
Kete, Doğu Anadolu ve Doğu Karadeniz yöresel mutfağına has, bir çeşit hamur işidir. Yapılan bölgeye göre farklılıklar göstermektedir. Fakat en fazla Bayburt iliyle özdeşmiştir. Bayburt ketesini diger illerden ayiran en temel özellik kete icine unla tereyagı kavrularak konulan bir iç malzemesinin konulmasi ve Bayburtta "gav" denilen topraktan yapilan gömme tandirda yapilmasidir ki tandira kete vurulmadan once muhakkak lavas pisirilirki tandir kıvama gelsin bu yönleriyle diger illerden ayrılır ve ilde kete fabrikası oldugunu bile söylenmektedir.
AyrıcaKars ilinde günlük gıda tüketiminde önemli bir yer tutar. Kete, ilk olarak bu bölgeden çıkmış, daha sonra diğer bölgelere yayılmıştır. Sarıkamış' ta kete içine kavurulmuş un eklenerek ve ev yapımı tereyağı kullanılarak yapılır.
Erzurum'da da çok fazla yapılmaktadır. Yapılışı şu şekildedir: Açma kete un, yağ, tuz, biraz şeker, yaş maya ve su ile yoğrulduktan sonra bir saat kadar bekletilir ve dinlenen hamurdan alınan bezeler oklava yardımı ile orta incelikte bir yufka halinde açılarak, üzerine eritilmiş tereyağı sürülür. Hamurlar rulo haline getirilip küçük parçalara bölünür, daha sonra kesilen bu parçaların iki tanesi birleştirilmek şartıyla arasına isteğe göre ceviz, un kavurması, peynir (istenirse çikolata) koyulur ve hamur, yağlanmış tepsiye konulup yüksek ayarlı fırına verilerek pişirilir.
- Kayseri gibi farklı yörelerde içi boş ve daha sert biçimde yapılmaktadır.
- Posof'ta ise helvalı (içli kete) olarak da çeşitleri vardır.