Omega Bulutsusu

Koordinat: 18s 20d 48sn; -16º 11' 00″

Omega Bulutsusu

Hubble Uzay Teleskobu'ndan Omega bulutsusu
Kaynak: NASA/ESA/STScI
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Yay
Bahar açısı (α) 18s 20d 48sn[1]
Yükselim (δ) -16° 11 00[1]
Türü Salma
Açısal boyut  (V) 11 yay-dakika
Görünür parlaklık  (V) +6,0[1]
Görünür parlaklık  (B) +6,69[1]
Fiziksel özellikler
kırmızıya kayma 0,000030[1]
Dikey hız 9 km/s[1]
Uzaklık5.000 - 6.000 Iy
(1.500 - 1.800 pc)
Kütle (m) 800 M
Yarıçap 20 Iy
Tarihçe
Kâşif İsviçre Philippe Loys de Chéseaux
Keşif yılı 1745
Katalog başlıkları
NGC 6618 • M 17 • OCISM 9 • W 38 • Kuğu bulutsusu[1] • Sharpless 45 • RCW 160 • Gum 81
Ayrıca bakınız:
Bulutsu
Bulutsu listesi

Omega Bulutsusu, diğer bilinen adıyla Kuğu bulutsusu (katalogda Messier 17 veya M17 ve NGC 6618) Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Samanyolu galaksisinin yay bölgesindedir.

Dünya'dan 5.000 - 6.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan Omega bulutsusu'nun çapı yaklaşık 15 ışık yılıdır. Kendisinin de bir parçası olduğu yıldızlar arası maddenin çapı ise yaklaşık 40 ışık yılıdır. Omega bulutsusunun toplam kütlesi 800 Güneş kütlesi civarındadır.

M17'nin kendi gaz ve toz birikiminden ortaya çıkan sıcak, büyük kütleli yıldızlardan gelen rüzgar ve enerji yüklü ışık, geriye kalan yıldızlararası malzemeyi yavaşça parçalayarak, bu mağaramsı görünümü ve dalgalı biçimleri yaratmıştır. Başlıktaki muhteşem resimde görülen renkler, bulutsu içerisinde yer alan ve enerji yüklü yıldız ışıklarıyla harekete geçen belli başlı elementlerden salınan ışığı vurgulayabilmek için özellikle seçilmiştir. Kırmızı renk, kükürtten gelen salımı; yeşil, hidrojenden geleni ve mavi de oksijenden geleni göstermektedir.

İlk araştırmalar

Bulutsuyu çizmek için ilk girişim, 1833 yılında John Herschel tarafından yapıldı ve 1836 yılında yayınlandı[2]. İkincisi ve daha ayrıntılı olan kroki, 1837 yılında Güney Afrika ziyareti sırasında yapıldı. Bulutsu ayrıca 1836 yılı civarında Johann von Lamont ve Mr. Mason tarafından incelendi. Diğer araştırmalar, 1862'de Malta'da William Lassell ve 1875 yılında Edward Singleton tarafından yapılmıştır.

John Herschel'in 1833 yılındaki çizimi.
Herschel'in 1837 yılındaki ikinci çizimi

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 5 6 7 "SIMBAD Astronomical Database". NGC 6618 için. http://simbad.u-strasbg.fr/Simbad. Erişim tarihi: 2006-11-16.
  2. Holden, Edward S. (January 1876). "The Horseshoe Nebula in Sagittarius". Popular Science 8: 269–281.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Omega Bulutsusu ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/29/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.