Palmiro Togliatti
| Palmiro Togliatti | |
|---|---|
 | |
| İtalyan Komünist Partisi Genel Sekreteri | |
| Görev süresi 1927-1964 | |
| Yerine geldiği | Antonio Gramsci |
| Yerine gelen | Luigi Longo |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 26 Mart 1893 Cenova, İtalya |
| Ölüm | 21 Ağustos 1964 (71 yaşında) Yalta, Sovyetler Birliği |
| Partisi | İtalyan Komünist Partisi |
| Eşi | Rita Montagnana (1924-1948) Nilde Iotti (1948-1964) |
| Çocukları | Aldo Togliatti (1925-2011) Marisa Malagoli (d.1944) |
| Mesleği | Gazeteci, siyasetçi |
| İmzası |  |
Palmiro Togliatti (26 Mart 1893 - 21 Ağustos 1964), İtalyan siyaset adamı ve komünist önder. Yaklaşık 40 yıl yöneticiliğini yaptığı İtalyan Komünist Partisi'ni (PCI) Batı Avrupa'nın en büyük komünist partisi durumuna getirmiştir.
Orta sınıftan bir ailenin oğluydu. Torino Üniversitesi'nde hukuk öğrenimi gördü. I. Dünya Savaşı'na subay olarak katıldı, çarpışmalar sırasında yaralandı. Daha sonra Torino'da öğretmenlik yaptı. 1919'da sol eğilimli L'Ordine nuovo dergisini çıkaranlar arasında yer aldı; 1921'de Sosyalist Parti'den ayrılan komünist kanat bu derginin çevresinde toplandı. Togliatti 1922'de Il Comunista 'nın yayın yönetmenliğini üstlendi. Nisan 1924'te Komünist Parti Merkez Komitesi üyesi oldu. 1926'da III. Enternasyonal (Komintern) toplantısına katılmak üzere Moskova'da bulunduğu sırada, Mussolini İtalyan Komünist Partisi'ni (PCI) yasakladı ve Togliatti dışında partinin bütün yöneticilerini tutuklattı. Siyasal çalışmalarını sürgünde sürdüren Togliatti 1926'da Lyon'da, 1931'de de Köln'de partisinin toplantılarını düzenledi. 1935'te Ercoli adıyla Komintern sekreterliğinin üyeliğine getirildi. II. Dünya Savaşı sırasında İtalya'ya yönelik radyo konuşmaları yaparak faşist yönetimi destekleyen kitleleri direniş hareketine katılmaya çağırdı. İtalya'ya dönüşünün ardından, Nisan 1944'te Mareşal Pietro Badoglio'nun hükümetinde devlet bakanı, 1945'te Alcide de Gasperi'nin hükümetinde de başbakan yardımcısı olarak görev yaptı. 1948 seçimlerinde öteki sol gruplarla işbirliği çizgisini sürdürerek partisinin 135 milletvekilliği kazanmasını sağladı. 14 Temmuz 1948'de genç bir faşist eylemcinin saldırısına uğrayarak ağır biçimde yaralandı; bunun üzerine işçiler İtalya'nın her yanında grevler düzenleyerek olayı protesto ettiler.
Togliatti devrime ulaşmada şiddet yöntemi yerine, İtalya'ya özgü, barışçıl bir yol geliştirmeye çalıştı. Uluslararası komünist hareketin tek merkezden yönetilmesini öngören Stalinist görüşe karşı çıkarak, demokratik yönelimli ulusal bir hareketin oluşturulmasını savundu. Ateist propagandaya karşı çıktı ve Katoliklere işbirliği çağrısında bulundu. Ölümünden sonra, geliştirmiş olduğu görüşler siyasal bir platform biçiminde yayımlandı; bu görüşlerile sosyalist ülkelerdeki demokratikleştirme sürecine katkıda bulundu.1964'te SSCB'deki Stavropol kentine onun anısına Tolyatti adı verildi.
| |||||||||||||||||