Parapatrik türleşme

Biyoloji alt dalı
Evrimsel biyoloji
Evrimsel biyoloji portalı
Kategori • İlgili başlıklar • Kitap
Dört farklı türleşme mekanizmasının karşılaştırılması: allopatrik, peripatrik, parapatrik ve simpatrik türleşme.

Parapatrik veya parapatri (bitişik bulunan), yaşam alanları belirgin bir şekilde örtüşmeyen ama birbirine bitişik olan ve en azından dar bir temas bölgesinde birlikte görülebilen organizmaları ifade eden bir biyocoğrafya terimi.

Bu tür bir coğrafi dağılım şekli, her iki durumda da simpatrik (aynı bölgede) ve allopatrik (veya peripatrik) (dış kenara ait) terimlerinin karşıtıdır. Bu dağılım türü, uzun zaman boyunca parapatrik türleşme denilen bir sürecin oluşmasına ve kardeş türlerin türleşmesine yol açar.

Parapatrik türleşme

Parapatrik türleşme türleşmenin başka bir şekli olup bir türün popülasyonları arasında polimorfizmler baş gösterdiğinde ve kesintisiz bir coğrafi alan içinde çiftleşme alışkanlıklarında eş zamanlı değişimler meydana geldiğinde ortaya çıkar. Bu modelde ebeveyn türler, alt popülasyonların coğrafi olarak yalıtıldığı allopatrik ve peripatrik türleşme ile aynı yaşam alanı içinde oluşan simpatrik türleşmenin aksine kesinti göstermeyen ve bütünlük teşkil eden bir yaşam alanında yaşarlar.

Bu habitat içinde yer alan ekolojik nişler çevresel bir eğim çizgisi boyunca farklılık gösterebilirler ve gen akışını engelleyerek sınır bölgelerde yaşayan canlılarda farklı özelliklerin oluşmasına yol açabilirler. Parapatrik türleşmede bu anlamda gen akışını önleyen özel bir dış engel bulunmaz. Popülasyon bir süreklilik gösterir ama yine de gelişi güzel veya rastlantısal olarak birbirleriyle çiftleşmezler. Bireyler daha ziyade popülasyonun yayıldığı başka bölgelerden gelen bireyler yerine, kendilerine coğrafi olarak daha yakın olan komşularıyla eşleşirler.

Bu modelde divergenz (ıraksama veya farklılaşma), popülasyon içinde baş gösteren değişken seçilim baskıları ve bu seçilim baskılarının da gen akışını azaltması sonucu ortaya çıkarlar.[1]

Örnekler

Bunun bir örneği bahar otu olarak da anılan ve maden ocakları çevresinde tespit edilen metal kirliliğine tepki olarak parapatrik türleşmeye gösteren Anthoxanthum odoratum bitkisidir.[2] Burada, bitkiler, topraktaki yüksek metal seviyesine karşı direnç geliştirmişlerdir. Metale karşı duyarlı ebeveyn popülasyonla yakın akraba eşleşmesine karşı seçilim, metale karşı dirençli olan bitkilerin çiçek açma dönemlerinde, sonunda tümüyle üreme yalıtımına yol açan kademeli bir değişime yol açar. Her iki popülasyon arasında oluşan hibritlere karşı seçilim, iki türün dış görünüşlerinde birbirlerinden giderek farklılaşmasında gözlemlenen karakterlerin yer değişimi gibi, bir tür içinde üremeyi destekleyen özelliklerin evrimini pekiştirmeye yol açabilir.[3]

Benzer şekilde yeni bir çalışma, Tennessee mağara semenderinde (Gyrinophilus palleucus) parapatrik türleşme olayının gözlemlendiğine dair yeni bulgular sağlamıştır. Bu araştırmada yüzeyde yaşayan semenderler ile mağarada yaşayan semenderler arasındaki gen akışında bir ıraksama olduğu bulunmuştur.

Diğer örnekler ise halka türlerdir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ Parapatrik Türleşme, Evolution, Berkeley Üniversitesi
  2. ↑ Antonovics J (July 2006). "Evolution in closely adjacent plant populations X: long-term persistence of prereproductive isolation at a mine boundary". Heredity 97 (1): 33–7. DOI:10.1038/sj.hdy.6800835. PMID 16639420.
  3. ↑ Nosil P, Crespi B, Gries R, Gries G (2007). "Natural selection and divergence in mate preference during speciation". Genetica 129 (3): 309–27.
  4. ↑ MATTHEW L. NIEMILLER, BENJAMIN M. FITZPATRICK, BRIAN T. MILLER (2008). "Recent divergence with gene flow in Tennessee cave salamanders (Plethodontidae: Gyrinophilus) inferred from gene genealogies". Molecular Ecology 17 (9): 2258–2275. DOI:10.1111/j.1365-294X.2008.03750.x. PMID 18410292.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 6/5/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.